Ինչ են պատ­րաս­տում «հե­ղա­փո­խա­կան­ներն» ու նրանց արևմ­տ­յան դաշ­նա­կից­նե­րը մեր երկ­րի և ազ­գի գլ­խին

Դար­ձյալ ստիպ­ված ենք խո­սե­լու այն մա­սին, թե 2018 թվա­կանն ինչ­քան պա­ռակ­տեց հայ հան­րու­թյա­նը։ Հի­մա «հե­ղա­փո­խա­կան կա­ռա­վա­րու­թյու­նը» շտա­պել է երկ­րի քա­ղա­քա­ցի­նե­րին շշ­մեց­նել կեղծ տվյալ­նե­րով, թե իբր Հա­յաս­տա­նում ա­մեն ինչ «ա­ճում է»։ Վերց­նենք Հա­յաս­տա­նի է­կո­նո­մի­կա­յի նա­խա­րար Տիգ­րան Խա­չատ­րյա­նի հոկ­տեմ­բե­րի 14-ին մա­մու­լի կոն­ֆե­րան­սում ներ­կա­յաց­րած թվե­րը։ Ըստ նրա` ար­դյու­նա­բե­րա­կան ար­տադ­րան­քի ծա­վալն ա­ճել է 9,5 %-ով. «Ընդ ո­րում, ու­րա­խաց­նում է այն, որ մշա­կող ար­դյու­նա­բե­րու­թյունն ա­վե­լի ա­րագ է ա­ճում։ 8 ամ­սում մշա­կող ար­դյու­նա­բե­րու­թյունն ա­ճել է 10,4 %-ով, ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը` 15,5 %-ով, շի­նա­րա­րու­թյու­նը` 4,4 %-ով, ապ­րանք­նե­րի ար­տա­հա­նու­մը` 4,6-ով»։ Գրանց­ված է կո­նյա­կի, ծխա­խո­տի, չմ­շակ­ված ոս­կու և եր­կա­թի հա­լույ­թի ար­տա­հան­ման աճ «ՈՒ­րա­խա­լի է, որ մենք աճ ու­նենք շո­կո­լա­դի (38 %) և մր­գա­յին գի­նի­նե­րի (52 %) ար­տա­հան­ման ո­լոր­տում»,- նշել է նա։

Տ. Խա­չատ­րյանն ա­սել է, որ այս տա­րի ա­ռա­ջին ան­գամ Տն­տե­սա­կան զար­գաց­ման ու հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան կազ­մա­կեր­պու­թյու­նը Հա­յաս­տանն ընդ­գր­կել է ար­տա­սահ­մա­նյան ուղ­ղա­կի ներդ­րում­նե­րի նվա­զա­գույն սահ­մա­նա­փակ­մամբ եր­կր­նե­րի ցու­ցա­կի մեջ. «Այ­սինքն, 70 եր­կր­նե­րի մեջ մենք գտն­վում ենք ար­տա­սահ­մա­նյան ուղ­ղա­կի ներդ­րում­նե­րի հա­մար լա­վա­գույն տաս­նյա­կի մեջ»։ Եվ հան­դի­սա­վոր եզ­րա­փա­կու­մը. «Հա­յաս­տա­նը տն­տե­սա­կան տա­րին կա­վար­տի ար­տա­հան­ման 7 % ա­ճով»։

Եվ ի՞նչ. ապ­րե­լը դար­ձել է ա­վե­լի լավ և ու­րա՞խ։ Դուրս ե­կեք քա­ղաք և ու­շա­դիր դի­տեք ձեր շր­ջա­պա­տի ա­մե­նօ­րյա կյան­քը, մարդ­կանց դեմ­քե­րը, մարդ­կանց, ոչ թե «հե­ղա­փո­խու­թյան» մո­լե­ռանդ­նե­րի։ Վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նը հոկ­տեմ­բե­րի 12-ին «Իմ քայ­լը հա­նուն Ա­րա­գա­ծոտ­նի մար­զի» ներդ­րու­մա­յին հա­մա­ժո­ղո­վի մաս­նա­կից­նե­րին իր ող­ջույ­նի խոս­քում ա­սել է, թե իբր «այս տա­րի մեզ մոտ, ա­մե­նայն հա­վա­նա­կա­նու­թյամբ, տն­տե­սա­կան աճ կլի­նի 7 %-ի շր­ջա­կայ­քում», և խնդ­րեմ, է­կո­նո­մի­կա­յի նա­խա­րա­րը 2 օր հե­տո «զե­կու­ցում է». ճիշտ ու­ղիով ենք գնում, ըն­կեր­ներ։ Տո­կոս­ներն ա­ճում են, ա­մեն ինչ ա­ճում է։ Մինչ­դեռ շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­նե­րի դժ­գո­հու­թյունն ա­վե­լի շատ է, քան տար­վա սկզ­բում։ Մինչ­դեռ երկ­րից հե­ռա­նում են ոչ պա­կաս ակ­տիվորեն, քան այս տար­վա գար­նա­նը։ Մինչ­դեռ չկան ու չեն սպաս­վում «բե­կում­նա­յին ներդ­րում­ներ», ան­գամ ար­տա­սահ­մա­նի հայ գոր­ծա­րար­նե­րի և գոր­ծա­րար կենտ­րոն­նե­րի կող­մից։ Ե­զա­կի օ­րի­նակ­նե­րը հա­շիվ չեն։ ՈՒ դար­ձյալ օգ­նու­թյան են կան­չում Քիմ Քար­դա­շյա­նին... Եվ ի՞նչն է հան­կարծ ստի­պել, որ հան­դի­պեն «Ռու­սա­կան եր­կա­թու­ղի­ներ» (ՌԵՈՒ) ԲԲԸ-ի ղե­կա­վա­րու­թյան հետ։ Հոկ­տեմ­բե­րի 8-ին նս­տել են Ռու­սաս­տա­նից ե­կած հյու­րե­րի հետ և ին­չի՞ շուրջ են պայ­մա­նա­վոր­վել։ Կի­սա­պաշ­տո­նա­կան հա­ղոր­դում­նե­րից բան չի հաս­կաց­վում։ Մի բան է պարզ. ՌԵՈՒ-ի գլ­խա­վոր տնօ­րեն Օ­լեգ Բե­լո­զե­րո­վը շան­տա­ժին չի են­թարկ­վել. Հա­յաս­տա­նում այդ ըն­կե­րու­թյան գոր­ծու­նեու­թյան կր­ճա­տու­մը դեռ մնում է օ­րա­կար­գում։ Մեջ­բե­րեմ կի­սա­պաշ­տո­նա­կան հա­ղոր­դագ­րու­թյու­նից. «Շո­շափ­վել են ա­պա­գա­յում ներդ­րում­նե­րի ընդ­լայն­ման հար­ցեր և կոնկ­րետ նա­խագ­ծե­րի ի­րա­կա­նաց­ման հե­ռան­կար­ներ: Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը և Օ­լեգ Բե­լո­զե­րո­վը կար­ծիք­ներ են փո­խա­նա­կել նաև Ռու­սաս­տա­նից Սև ծո­վով լաս­տա­նա­վա­յին բեռ­նա­փո­խադ­րում­նե­րի կազ­մա­կերպ­ման գծով հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րի մա­սին»։ Բայց բո­լո­րը պետք է հիա­նա­լի հաս­կա­նան, որ ա­ռանց ՌԵՈՒ ԲԲԸ-ի դուստր ձեռ­նար­կու­թյան, այ­սինքն «Հա­րավ­կով­կա­սյան եր­կա­թու­ղու» (ՀԿԵՈՒ) հար­ցը լու­ծե­լու ոչ ոք ներդ­րում չի ա­նի Հա­յաս­տա­նի տրանս­պոր­տա­յին հա­մա­կար­գի այդ կա­ռույ­ցում։ Իսկ ի՞նչ նո­րու­թյուն­ներ ու­նենք մեր կա­ռա­վա­րու­թյան ու ՌԵՈՒ-ի փոխ­հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի մա­սին։ Ոչ մի։

Էջ­միած­նում անց­կաց­վեց «Ե­կե­ղե­ցին և ըն­տա­նի­քը XXI դա­րում. ար­ժեք­ներ և մար­տահ­րա­վեր­ներ» մի­ջազ­գա­յին կոն­ֆե­րան­սը։ Ինչ­պե՞ս է ար­ձա­գան­քում «հե­ղա­փո­խա­կան» կա­ռա­վա­րու­թյու­նը և ար­ձա­գան­քու՞մ է ընդ­հան­րա­պես։ Կոն­ֆե­րան­սում կարևո­րա­գույն կար­ծիք­ներ հն­չե­ցին։ Եվ դրանք «հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի» ու ԼԳԲՏ-ի ան­դամ­նե­րից նրանց քա­ղա­քա­կան դաշ­նա­կից­նե­րի օգ­տին չեն։ Վերց­նենք Ա­մե­նայն հա­յոց կա­թո­ղի­կոս Գա­րե­գին Բ-ի ե­լույ­թը։ Ար­դի աշ­խար­հում վտան­գի տակ է հայ­տն­վել ա­վան­դա­կան ըն­տա­նի­քը, և, ցա­վոք, օ­րե­ցօր ա­վե­լի են տա­րած­վում ըն­տա­նի­քի ա­վան­դա­կան տի­պա­րին հա­կա­սող հաս­կա­ցու­թյուն­ներ, ո­րոնք ներ­կա­յաց­վում են իբրև ար­դի աշ­խար­հի զար­գաց­ման մի­տում­ներ։ Դա լր­ջա­գույն վտանգ է, ո­րի դեմ անհ­րա­ժեշտ է հա­մա­տեղ պայ­քար` նշեց Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցու ղե­կա­վա­րը։ Ըստ նրա, ա­մե­նա­տագ­նա­պա­լին այն է, որ այդ նոր հաս­կա­ցու­թյուն­նե­րը հա­ճախ ներ­կա­յաց­վում են մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի և ա­զա­տու­թյուն­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյան քո­ղի ներ­քո, թեև ի­րա­կա­նում հա­կա­սում են ըն­տա­նե­կան կյան­քի ար­ժեք­նե­րին։ «Ե­կե­ղե­ցու հա­մար ըն­տա­նի­քը տղա­մար­դու և կնոջ միու­թյունն է։ Ե­կե­ղե­ցին օրհ­նում է միայն այն միու­թյու­նը, ո­րում նոր կյանք է ծն­վում, և մենք դա պետք է հասց­նենք բո­լո­րին»,- հայ­տա­րա­րեց կա­թո­ղի­կո­սը, հի­շեց­նե­լով, որ տես­նե­լով այդ սպառ­նա­լիք­նե­րը, հայ ե­կե­ղե­ցին 2019 թվա­կա­նը հայ­տա­րա­րել է ըն­տա­նի­քի տա­րի։

Նո­րին սր­բու­թյու­նը մատ­նան­շեց այժ­մեա­կան մեկ այլ հիմ­նախն­դիր` ըն­տա­նիք­նե­րի քայ­քա­յու­մը, ա­մուս­նա­լու­ծու­թյու­նը, ո­րի ցու­ցիչն ա­ճում է ոչ միայն աշ­խար­հում, այլև Հա­յաս­տա­նում։ Ըստ նրա, այդ տագ­նա­պա­լի ի­րո­ղու­թյան պատ­ճառ­նե­րը տար­բեր են` սո­ցիա­լա­կան, տն­տե­սա­կան, բա­րո­յա­կան, այդ թվում` նաև տեխ­նո­լո­գիա­կան ա­ռա­ջըն­թա­ցը, ո­րը վնաս է հասց­նում ըն­տա­նի­քում մի­ջանձ­նա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րին։ «Այդ մար­տահ­րա­վեր­նե­րի հա­մա­տեքս­տում մենք մեծ նշա­նա­կու­թյուն ենք տա­լիս պե­տու­թյան հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյա­նը ըն­տա­նիք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյան և ամ­րապ­նդ­ման, ինչ­պես նաև առ­կա սպառ­նա­լիք­նե­րը կան­խե­լու նպա­տա­կով։ Իս­կա­կան, ու­ժեղ և քրիս­տո­նեա­կան ար­ժեք­նե­րի ըն­տա­նի­քը նշա­նա­կում է երկ­րի, պե­տու­թյան ե­րաշ­խա­վոր­ված ա­պա­գա»,- եզ­րա­փա­կեց Գա­րե­գին Երկ­րոր­դը։ Ի՞նչ կա­րե­լի է ա­վե­լաց­նել դրան, ե­թե մենք գի­տենք, որ իշ­խա­նու­թյուն­ներն այդ­պես էլ օ­րա­կար­գից չհա­նե­ցին տխ­րահռ­չակ Ստամ­բու­լյան հա­մա­ձայ­նագ­րի վա­վե­րաց­ման հար­ցը։ Ես կա­վե­լաց­նեմ մեր հայ­րե­նա­կից, ռու­սաս­տան­ցի փոր­ձա­գետ Ար­սեն Լևո­նյա­նի խոս­քը։ Նա, նկա­րագ­րե­լով կրո­նի և այլ ար­ժեք­նե­րի նկատ­մամբ ՈՒկ­րաի­նա­յում տի­րող ի­րա­վի­ճա­կը, իր հոդ­վա­ծը եզ­րա­փա­կել է հետևյալ բա­ռե­րով. «Քա­նի որ նաև, այս­պես կոչ­ված, «հե­ղա­փո­խա­կան» Հա­յաս­տա­նում են կա­տար­վում պաշ­տո­նա­կան, կա­նո­նա­կան և աշ­խար­հում բո­լո­րի կող­մից ճա­նաչ­ված հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցու դեմ ուղղ­ված մերթ բա­ցա­հայտ, մերթ թաքն­ված փոր­ձեր, ողջ հայ ժո­ղո­վուր­դը դաս պետք է քա­ղի ՈՒկ­րաի­նա­յի և Մոս­կո­վյան պատ­րիար­քու­թյան ուկ­րաի­նա­կան ուղ­ղա­փառ ե­կե­ղե­ցու (ՈՒՈՒԵ) տխուր ու ող­բեր­գա­կան օ­րի­նա­կից, թե ին­չի են հան­գեց­նում իբր «ա­մե­նա­հիմ­նա­վոր­ված» պա­ռակ­տիչ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը։ Չէ՞ որ միայն հի­մար­ներն են սո­վո­րում սե­փա­կան փոր­ձից, իսկ խե­լա­ցի­նե­րը սո­վո­րում են ու­րիշ­նե­րի սխալ­նե­րից։ Ի­հար­կե, ե­թե Հա­յաս­տա­նի այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյան, ինչ­պես ե­րեկ` Պո­րո­շեն­կո­յի, նպա­տակն էլ հենց այն է, որ ջն­ջեն ազ­գա­յին ա­վան­դույթ­ներն ու հա­վա­տը, դրանք փո­խա­րի­նե­լով հա­մա­սե­ռա­մո­լու­թյան ու ա­ղան­դա­մո­լու­թյան սան­ձար­ձա­կու­թյամբ, ա­պա դա այլ խո­սակ­ցու­թյուն է։ Իսկ խոսքն ուղ­ղա­փա­ռու­թյան և ընդ­հան­րա­պես քրիս­տո­նեու­թյան լիա­կա­տար ու ան­դառ­նա­լի սպա­նու­թյան մա­սին է»։

Ա­հա նաև ըն­տա­նի­քի պաշտ­պա­նու­թյան «Ծնո­ղա­կան հա­մա­ռու­սա­կան դի­մադ­րու­թյուն» հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյան նա­խա­գահ Մա­րիա Մա­մի­կո­նյա­նի տե­սա­կե­տը։ Գլո­բա­լի­զա­ցիան (հա­մընդ­հան­րա­ցում, միօ­րի­նա­կա­նա­ցում) լուրջ մար­տահ­րա­վեր­ներ է բե­րում քրիս­տո­նեա­կան մշա­կույ­թի և, ա­ռա­ջին հեր­թին, ա­վան­դա­կան ըն­տա­նի­քի հա­մար, որն աշ­խար­հի ողջ կա­ռուց­ված­քի հիմ­նա­րար տար­րե­րից մեկն է։ «Գլո­բա­լի­զա­ցիան հան­գեց­նում է մարդ­կա­յին հա­մա­կե­ցու­թյան այն պատ­կե­րա­ցում­նե­րի և հա­զա­րա­մյակ­նե­րով մշակ­ված ար­գելք­նե­րի ու նոր­մե­րի ոչն­չաց­ման, ո­րոն­ցով մենք ապ­րել ենք և դեռ շա­րու­նա­կում ենք ապ­րել։ Այժմ մեզ ա­ռա­ջար­կում են ա­ռանց այ­լընտ­րան­քի այդ ա­մե­նը ջար­դել ու դեն նե­տել և գալ ըն­տա­նի­քի նոր մո­դե­լի, աշ­խար­հում և ըն­տա­նի­քում գո­յակ­ցե­լու նոր սկզ­բունք­նե­րի, այ­սինքն` ըն­տա­նի­քի նեն­գա­փոխ­ման։ Պա­տա­հա­կան չէ «ըն­տա­նիք» հաս­կա­ցու­թյան ա­ղա­վա­ղու­մը, մտց­վում են նրա նոր տի­պեր, չնա­յած բո­լորս գի­տենք, թե ինչ է ըն­տա­նի­քը»,- ա­սել է նա։ Էջ­միած­նի կոն­ֆե­րան­սում իր զե­կուց­ման մեջ Մ. Մա­մի­կո­նյա­նը նշել է, որ սո­ցիո­լոգ­նե­րի ու­սում­նա­սի­րու­թյան հա­մա­ձայն, այ­սօր կան ըն­տա­նի­քի ա­վե­լի քան 25 ձև և գեն­դե­րի ա­վե­լի քան 52 տե­սակ։ Այդ հա­մա­տեքս­տում նա շո­շա­փել է Հա­յաս­տա­նի կող­մից Ստամ­բու­լյան հա­մա­ձայ­նագ­րի հնա­րա­վոր վա­վե­րաց­ման հար­ցը, ըն­դգ­ծե­լով, որ դա ու­ժեղ հար­ված կլի­նի քրիս­տո­նեա­կան պե­տու­թյան հիմ­քե­րին. «Այդ հա­մա­ձայ­նա­գի­րը միան­գա­մից մի քա­նի հիմ­նախն­դիր է պա­րու­նա­կում, և ծա­գող ա­մե­նա­լուրջ խն­դիր­նե­րից մե­կը գեն­դերն է։ Ինչ­պե՞ս կա­րող է նման փաս­տա­թուղթն ըն­դու­նե­լի լի­նել, ե­թե այն ա­ռա­ջար­կում է հրա­ժար­վել այն ա­մե­նից, ին­չի վրա մինչ այժմ հիմն­վել են և՛ Հա­յաս­տա­նը, և՛ Ռու­սաս­տա­նը` մեր ժո­ղովր­դին հա­տուկ մշա­կու­թա­յին մի­ջա­վայ­րում, պատ­կե­րա­ցում­նե­րում ե­րե­խա­նե­րին դաս­տիա­րա­կե­լու ի­րենց ի­րա­վուն­քից։ Բայց այ­սօր մեզ ա­սում են, որ դա պետք է վե­րաց­նել ու դեն նե­տել, իսկ դա նշա­նա­կում է, որ ոչն­չաց­վե­լու է ար­ժեք­նե­րի ողջ հա­մա­կար­գը, ոչն­չաց­վե­լու են մաս­նա­վո­րա­պես, ըն­տա­նիք­նե­րը»։

Ըստ Մա­րիա Մա­մի­կո­նյա­նի, ըն­տա­նիքն այն ինս­տի­տուտն է, ո­րը սերն­դե­սե­րունդ փո­խան­ցում է ար­ժեք­նե­րի և պատ­կե­րա­ցում­նե­րի ո­րո­շա­կի հա­վա­քա­ծու, բայց հենց որ ոչն­չա­նա ըն­տա­նի­քը, ոչն­չաց­նե­լու են նաև այդ ար­ժեք­նե­րը. «Սե­ռա­լու­սա­վո­րու­մից և հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյու­նից հե­տո հան­րու­թյա­նը պար­տադ­րում են գեն­դե­րա­յին և տրանս­գեն­դե­րա­յին խն­դիր­ներ։ Տրանս­գեն­դե­րա­յին խն­դիր­նե­րի հիմ­քում դր­ված է, այս­պես կոչ­ված, «մարմ­նի սխա­լա­կա­նու­թյու­նը», ո­րը ե­րե­խա­նե­րին ա­ռա­ջար­կում են սե­փա­կան ցան­կու­թյամբ ուղ­ղել փոքր տա­րի­քից, և այդ ա­մե­նը պա­րու­նակ­վում է Ստամ­բու­լյան հա­մա­ձայ­նագ­րում»,- նշել է նա։ Ընդ ո­րում, պե­տու­թյու­նը պար­տա­վոր չէ ո­չինչ վա­վե­րաց­նե­լու, ման­ավանդ, ե­թե չի ու­զում դա ա­նել։ Բայց խն­դիրն այն է, որ հար­ցադ­րումն այն­պես է ար­վում, թե պե­տու­թյու­նը պար­տա­վոր է վա­վե­րաց­նե­լու հա­մա­ձայ­նա­գի­րը և այլ ճա­նա­պարհ չկա. «Ցա­վոք, պե­տա­կան շատ գոր­ծիչ­նե­րի թվում է, թե ա­վե­լի լավ կլի­նի, որ ի­րենք են­թարկ­վեն այդ ար­տա­քին թե­լադ­րան­քին։ Ես կար­ծում եմ, որ դրա դեմ կա­րող է պայ­քա­րել նաև ե­կե­ղե­ցին, և ոչ միայն կա­րող է, այլև պար­տա­վոր է։ Իսկ հան­րու­թյու­նը, ե­թե ճիշտ ուղ­ղորդ­վի, այդ պայ­քա­րում ան­պայ­ման կօգ­նի ե­կե­ղե­ցուն»,- եզ­րա­կաց­նում է Մա­մի­կո­նյա­նը։ Մի՞­թե Գա­րե­գին Երկ­րոր­դի և Մա­րիա Մա­մի­կոն­յա­նի ե­լույթ­նե­րում ոչ մե­կը չի լսում այն նա­խազ­գու­շա­ցում­նե­րը, ո­րոնք Հա­յաս­տա­նին ու հայ ազ­գին հաս­ցեագ­րում էր փոր­ձա­գետ Ար­սեն Լևո­նյա­նը, թեև խո­սում էր ընդ­հան­րա­պես ուղ­ղա­փա­ռու­թյանն ու քրիս­տո­նեու­թյանն սպառ­նա­ցող վտան­գի մա­սին։ Իմ կար­ծի­քով, այդ մար­դիկ լր­ջո­րեն մտա­հոգ­ված են այն բա­նով, թե ինչ են պատ­րաս­տում «հե­ղա­փո­խա­կան­ներն» ու նրանց արևմտյան դաշ­նա­կից­նե­րը մեր երկ­րի և ազ­գի գլ­խին...

Այժմ մեր հան­րու­թյան մե­ծա­մաս­նու­թյան շուր­թե­րին յու­րա­տե­սակ հե­ռա­կա վեճ է, որն սկս­վել է ազ­գա­յին հե­րոս, Ար­ցա­խի պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կի գե­նե­րալ-լեյ­տե­նանտ Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի լայն ռե­զո­նանս ստա­ցած հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից։ Ե­կեք դի­տենք և գնա­հա­տենք, թե Հա­յաս­տա­նում ով է կողմ ըն­թա­ցիկ ի­րա­վի­ճա­կի մա­սին Բա­լա­սա­նյա­նի տված գնա­հա­տա­կա­նին, և ով է դեմ, ընդ ո­րում, հա­ճախ գոր­ծը հաս­նում է ազ­գա­յին հե­րո­սի հաս­ցեին հն­չող սպառ­նա­լիք­նե­րի։ Նրա հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի հիմ­նա­կան զանգ­վա­ծը ա­հա­բե­կիչ­ներն են ու նրանց հա­մա­խոհ­նե­րը, փա­շի­նյա­նա­կան­նե­րը, մար­դիկ, ո­րոնք այս կամ այն պատ­ճա­ռով չեն ծա­ռա­յել Հա­յաս­տա­նի զին­ված ու­ժե­րում կամ Ար­ցա­խի պաշտ­պա­նու­թյան բա­նա­կում։ Մեր ա­զա­տագ­րա­կան պա­տե­րազ­մի մաս­նա­կից­նե­րից մե­կը, ա­զա­տա­մար­տի վե­տե­րան Գևորգ Գևոր­գյա­նը դա­տա­պար­տել է Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի նկատ­մամբ այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյան վե­րա­բեր­մուն­քը։ Հոկ­տեմ­բե­րի 14-ի մա­մու­լի ա­սու­լի­սում նա հայ­տա­րա­րել է, որ գե­նե­րալ-լեյ­տե­նանտն այն մարդ­կան­ցից է, ո­րոնք «թույլ չտ­վին, որ թուր­քե­րը հաս­նեն մեր տնե­րին»։ «Վի­տա­լի Բա­լա­մա­նյանն այն տղան է, ո­րը թուր­քե­րի այն­քան դիակ է տե­սել, որ­քան մազ ու­նի Նի­կո­լը,- ըն­դգ­ծել է Գևոր­գյա­նը և եզ­րա­կաց­րել.- Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը բա­րո­յա­պես ար­ժեզր­կում է մեր հե­րոս­նե­րին»։

Նրանց, ով­քեր դեռ չեն լսել գե­նե­րալ-լեյ­տե­նանտ Բա­լա­սա­նյա­նի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, խոր­հուրդ եմ տա­լիս գտ­նել և ու­շա­դիր լսել նրա տե­սա­հար­ցազ­րույ­ցը, ո­րը բա­նա­վե­ճի բռն­կում է ա­ռա­ջաց­րել Հա­յաս­տա­նում։ Բայց չէ՞ որ բա­ցար­ձա­կա­պես ճիշտ է Գևորգ Գևոր­գյա­նը։ Փա­շի­նյա­նի կա­ռա­վա­րու­թյան օ­րոք նրա կողմ­նա­կից­ներն իս­կա­կան պա­տե­րազմ են ծա­վա­լել նրանց դեմ, ով­քեր 90-ա­կան­նե­րին թքե­ցին ա­պա­հով կյան­քի, աշ­խա­տան­քի, ուս­ման վրա ու գնա­ցին թշ­նա­մու դեմ կռ­վե­լու։ Գոր­ծը հա­սավ նրան, որ «Բար­գա­վաճ Հա­յաս­տան» կու­սակ­ցու­թյան սո­վո­րա­բար ծայ­րաս­տի­ճան զգույշ ղե­կա­վար Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը նույն­պես ա­սել է, որ Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը ճիշտ են։ Մեզ մոտ, ընդ ո­րում, հենց Փա­շի­նյա­նի գլ­խա­վո­րու­թյամբ, նրա երկ­չոտ հա­մա­խոհ­նե­րը փոր­ձում են նեն­գա­փո­խել ոչ միայն մեր ա­վան­դա­կան ըն­տա­նե­կան ար­ժեք­նե­րը, այլև խե­ղա­թյու­րել «հե­րոս» հաս­կա­ցու­թյան էու­թյու­նը։ Ան­ձամբ ինձ հա­մար Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի գնա­հա­տա­կան­նե­րում ա­մե­նա­կարևորն այն էր, որ և՛ Իլ­համ Ա­լիևը, և՛ Նի­կոլ Փա­շի­յա­նը չա­փա­զանց «փոքր են» Ար­ցա­խի հիմ­նախն­դի­րը լու­ծե­լու հա­մար։ Տա­րօ­րի­նակ է, որ հար­ցազ­րույ­ցի հենց այդ մասն է հա­րու­ցել վար­չա­պե­տի կողմ­նա­կից­նե­րի կա­տա­ղու­թյունն ու ա­տե­լու­թյու­նը Վի­տա­լի Բա­լա­սա­նյա­նի նկատ­մամբ։ Բայց մի՞­թե վար­չա­պետն ին­քը դեռ ե­րեկ չէր ա­սում, որ ա­ռանց Ար­ցա­խի հա­յե­րի ոչ ոք չպետք է վճ­ռի Ար­ցա­խի ճա­կա­տա­գի­րը։ Բայց քա­նի որ այդ­պես է, ու­րեմն իս­կա­պես ճիշտ է գե­նե­րալ-լեյ­տե­նան­տը, որ և՛ Ա­լիևը, և՛ Փա­շի­նյա­նը, և նույ­նիսկ Ա­լիև-Փա­շի­նյան զույ­գը չա­փա­զանց «փոքր են» Ար­ցա­խի խն­դի­րը լու­ծե­լու հա­մար։

Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-3
• Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-2
• Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում
• Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի- 2
• Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի-1
• Երևա­նի և Ստե­փա­նա­կեր­տի ա­ռա­ջին խն­դի­րը պաշտ­պա­նու­թ­յան եր­կու պե­տա­կան կո­մի­տե­նե­րի շտապ ձևա­վո­րումն է
• Երևա­նի և Ստե­փա­նա­կեր­տի ա­ռա­ջին խն­դի­րը պաշտ­պա­նու­թ­յան եր­կու պե­տա­կան կո­մի­տե­նե­րի շտապ ձևա­վո­րումն է
• Կրկին ու կր­կին՝ «Փա­շի­ն­յա՛ն, հե­ռա­ցի՛ր». սա ժո­ղովր­դի պա­հանջն է
• Կրկին ու կր­կին՝ «Փա­շի­ն­յա՛ն, հե­ռա­ցի՛ր». սա ժո­ղովր­դի պա­հանջն է
• Փա­շի­ն­յանն ա­մեն օր, կա­մա­վոր հրա­ժա­րա­կան չտա­լով, ըն­դա­մենն ա­պա­ցու­ցում է, որ հա­կա­հայ ու­ժե­րի դրա­ծո է
• Բաց հարց Ռու­սաս­տա­նի ԶԼՄ-նե­րին. Ինչ­քա՞ն կա­րե­լի է ստել Ար­ցա­խի հար­ցում հա­յե­րի «մեղ­քի» մա­սին
• Ռու­սաս­տանը, Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թ­յուն­նե­րի թողտ­վու­թ­յամբ, Թուր­քիա­յին ներս է թո­ղել Այսր­կով­կա­սի մեր մա­սը
• Թուր­քիան մուտք է գոր­ծել տա­րա­ծաշր­ջան ու Ար­ցա­խից սպառ­նում է և՛ Ի­րա­նին, և՛ Ռու­սաս­տա­նին
• Փա­շի­ն­յան, խոս­տո­վա­նիր, գու­ցե Զան­գե­զուրն է՞լ եք ար­դեն վա­ճա­ռել թուր­քե­րին
• Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի մի մա­սը դա­վա­ճա­նել է ողջ հայ ժո­ղովր­դին
• Մեր ժո­ղովր­դին ԱՄՆ-ը, Իս­րա­յե­լը, Անգ­լիան և Թուր­քիան դա­վա­ճան­նե­րի ձեռ­քով «Այսր­կով­կաս­յան Դեյ­թոն» են պար­տադ­րել
• «Ով խա­ղա­ղու­թ­յուն է ու­զում խայ­տա­ռա­կութ­յան գնով, կս­տա­նա և՛ պա­տե­րազմ, և՛ խայ­տա­ռա­կութ­յուն»
• Թեհ­րա­նում ար­դեն ըն­դուն­ված են ինչ-որ պատ­շաճ ո­րո­շում­ներ
• Թեհ­րա­նում ար­դեն ըն­դուն­ված են ինչ-որ պատ­շաճ ո­րո­շում­ներ
• Թեհ­րա­նում ար­դեն ըն­դուն­ված են ինչ-որ պատ­շաճ ո­րո­շում­ներ

Մեկնաբանություններ