Շուտով կմեկնարկի «Հայացք» երիտասարդական կինոփառատոնը

Մայիսի 1-5-ին Երևանում կանցկացվի «Հայացք» երիտասարդական կինոփառատոնը։ Կազմակերպիչներն են Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամը, Հայաստանի երիտասարդության ազգային խորհուրդը և Հայաստանի կինեմատոգրաֆիստների միությունը։

Փառատոնի շրջանակներում երիտասարդ ստեղծագործողները հնարավորություն կունենան պայքարելու հետևյալ անվանակարգերում` «Լավագույն ռեժիսոր», «Լավագույն օպերատորական աշխատանք», «Լավագույն ֆիլմ», «Լավագույն մտահղացում», «Հանդիսատեսի համակրանք»:
«Հայացք» կինոփառատոնը կանցկացվի Հ. Մալյանի անվան կինոդերասանի թատրոնում: Ներկայացված բազմաթիվ հայտերից ընտրվել և կցուցադրվի 25 աշխատանք։
Ծրագրի հատուկ գործընկերներն են «Լաբառնա» հուշանվերների, «Արվեստի աշխարհ» խանութ սրահները: Փառատոնի հեղինակ-պրոդյուսեր ՍԵՐԳԵՅ ՍԱՆՈՅԱՆՆ «Իրատես de facto»-ի հյուրն է:

-Ինչո՞վ է առանձնանում «Հայացքը» երիտասարդական այլ փառատոներից:
-Փառատոնը կարճամետրաժ ֆիլմեր է ներառում, սակայն ժանրային և այլ բնույթի սահմանափակումներ գրեթե չկան: Ձևաչափն այնպես է ընտրված, որ կարողանան մասնակցել մեծ թվով երիտասարդներ: Կարելի է ասել` երիտասարդությանը հնարավորություն է ընձեռվում կինոյի լեզվով արտահայտելու իրենց հուզող, զարմացնող և ոգևորող երևույթներն ու գաղափարները:
-Արագության, տեխնիկայի մեր դարում կարո՞ղ ենք ասել, որ գնալով ավելի նախընտրելի են դառնում կարճամետրաժ ֆիլմերը:
-Այո, կա նման միտում: Եթե խոսում ենք ֆիլմի զարգացման, սյուժետային գծի մասին, ապա, իմ կարծիքով, ավելի նախընտրելի են կարճամետրաժ ֆիլմերը, որոնք սեղմ ժամկետում հնարավորինս շատ ասելիք են փոխանցում:
-Ռեժիսուրայով հետաքրքրվում են ավելի շատ տղանե՞րը:
-Այո, բայց անհամեմատ լավ գործեր են ներկայացրել աղջիկները: Մեկ րոպե տևողությամբ ֆիլմ կա, որը, իմ կարծիքով, պայքարելու է լավագույնը ճանաչվելու համար:
-Ո՞ր թեմաներն են ավելի շատ հետաքրքրում երիտասարդ ռեժիսորներին:
-Ամենատարբեր թեմաներ` սեր, ընկերություն, բանակ, սահմանամերձ տարածքներ, այսինքն` մարդկային փոխհարաբերություններից մինչև միջազգային, գլոբալ խնդիրներ: Փառատոնի բացման արարողության ժամանակ կցուցադրվի ՈՒրուգվայում նկարահանված «Միասին աշխարհում» 33 րոպե տևողությամբ վավերագրական ֆիլմը, որը հայ համայնքի և աշխարհում առաջինը Ցեղասպանությունը ճանաչած երկրի մասին է: Այդ և երկաթգծի կայարանում նկարահանված մեկրոպեանոց ֆիլմի տարբերությունը շատ մեծ է: Կան և՛ միջազգային ծրագրերին առնչվող, և՛ տեղական թեմաներ:
-Հասարակական-քաղաքական թեմաները նույնպե՞ս տեղ են գտել ֆիլմերում:
-Այո, որոշ ֆիլմերում, եթե ոչ ուղիղ ձևով, որ շատ ավելի գնահատելի է, ապա գոնե ենթատեքստով զգացվում է երիտասարդների մոտեցումը, վերաբերմունքը մերօրյա խնդիրներին, ներկա իրավիճակին:
-Սերգեյ, ինքներդ ի՞նչ առնչություն ունեք կինոաշխարհի հետ:
-Հեղինակն ու պրոդյուսերն եմ «Միասին աշխարհում», նաև Կարսում նկարահանված «Մի ծրագրի պատմություն. Կարս» ֆիլմերի:
-Ի՞նչ կասեք մեր հեռուստաեթերի մասին: Ի դեպ, մերօրյա սերիալներում մեծապես ընդգրկվում են երիտասարդները:
-Իմ կարծիքով` այսօր մենք լավ սցենարի խնդիր ունենք, տեխնիկական բազան, կարծես, բավարար է, բայց ռեժիսուրան հիմնվում է գրական հիմքի վրա, որը շատ թույլ է: Կարծում եմ` վատ է, երբ երիտասարդներն իրենց ստեղծագործական առաջին քայլերն անում են սերիալներում, ոչ թե թատրոնում, միանգամից մտնում են ֆիլմի մեջ` չհասկանալով ինչ է դերասանական տարրական պահելաձևը: Հեռուստատեսությունը կարող է բարձրացնել, հանրաճանաչ դարձնել արվեստագետին, կարող է և լրիվ հակառակ արդյունքն «ապահովել»: Իսկ երիտասարդներն այդքան փորձ չունեն, որ կարողանան ճիշտ բալանսը պահել:
-Որպես ապագա պրոդյուսեր, ի՞նչ եք կարծում, ո՞ր թեմաներն են այսօր ավելի հրատապ ու կարևոր:
-Միտում կա համամարդկային թեմաներին անդրադառնալու: Կուզեի մեզ առնչվող թեմաները շատ լինեին, թող լինի ծայրահեղ, ըմբոստ, ինչ-որ տեղ սխալ լինի մատուցումը, բայց լինի մեր մասին, մեր խնդիրների մասին:
-Փառատոնում տեղ գտե՞լ է, այսպես կոչված, քաղաքականացված կինոն:
-Կան ֆիլմեր, որոնք հովանավորվում են որևէ պետական մարմնի կամ քաղաքական շարժման կողմից, համարել դա քաղաքականացված ֆիլմ, չգիտեմ, ճի՞շտ կլինի: Կարծում եմ` ստեղծագործողը, բոլոր դեպքերում, պետք է պահպանի օբյեկտիվությունը, ստեղծագործական միտքը հանրությանը հասցնելու անկախությունը:
-Եղեռնի թեման արծարծվե՞լ է ներկայացված ֆիլմերում:
-«Միասին աշխարհում» ֆիլմը, որ ներկայացվելու է փառատոնի բացման ժամանակ, անմիջապես առնչվում է Ցեղասպանության խնդրին: Գիտեմ, որ թատերական ինստիտուտի ուսանողները ֆիլմեր են նկարահանում այդ թեմայով։ Լավագույնները, կարծում եմ, տեղ կգտնեն Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի ծրագրում:
-Հեռուստադիտողին կհասնե՞ն փառատոնին ներկայացված կամ գոնե հաղթած ֆիլմերը:
-Եթե հեղինակները համաձայնեն, կազմակերպիչները ամեն կերպ կաջակցեն, որ ֆիլմերը հեռարձակվեն իրենց նախընտրած հեռուստաալիքով:

Զրույցը` Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ