«Վանա ծովուն արշալույսը»` Աթենքում

Պելոպոնեսի միջազգային կինոփառատոնի տնօրենության նախաձեռնությամբ տարվա ընթացքում Հունաստանի տարբեր քաղաքներում կանցկացվեն կինեմատոգրաֆիայի երեկոներ` մասնակից երկրների ֆիլմերի ցուցադրությամբ: Առաջին երեկոն նվիրվել է Հայաստանին և անցկացվել է Հունաստանի մայրաքաղաքում:
Աթենքի «Միկրոկոսմոս» կինոթատրոնում ներկայացվել է Արտակ Իգիթյանի և Վահան Ստեփանյանի «Վանա ծովուն արշալույսը» ֆիլմը:
Վահան Ստեփանյանը մեզ հետ զրույցում ասաց, որ ֆիլմում խտացված են տարբեր սերունդների բախումից առաջացող պրոբլեմները, որոնք վեր են հանում օրախնդիր և լուծում պահանջող հարցադրումներ:
Ֆիլմի գլխավոր հերոսը` 80-ամյա Կարապետը, որի մայրը հրաշքով փրկվել էր 1915-ի ջարդերից, փորձում է իր ամերիկացած սերունդների մեջ պահպանել կորուսյալ հայրենիքի հիշողությունը: Ամեն տարի ապրիլի 24-ին` Թուրքիայի դեսպանատան դիմաց, նա այրում է այդ երկրի ազգային դրոշը: Կարապետի արարքը զայրացնում է որդուն` Տիգրանին, որը ստիպված է հոր պատճառով տուգանքներ մուծել, և անհասկանալի է 17-ամյա թոռանը, որը սիրահարված է ԱՄՆ սովորելու եկած թրքուհի համակուրսեցուն: «Վանա ծովուն արշալույսը» ցուցադրվել է Կանադայում, ԱՄՆ-ում, Ֆրանսիայում, ՈՒկրաինայում, Վրաստանում, Ռուսաստանում: Աթենքում ֆիլմը ցուցադրվել է Հունաստանում Հայաստանի Հանրապետության դեսպանատան և Հայաստանի ազգային կինոկենտրոնի ջանքերով: Միջոցառմանը ներկա են եղել Հունաստանի օրենսդիր և գործադիր իշխանությունների, մշակութային ու հասարակական կազմակերպությունների, գիտության, մշակույթի և արվեստի ներկայացուցիչներ, լրագրողներ, դիվանագետներ, հունահայ համայնքի, այդ թվում` համայնքային կառույցների ներկայացուցիչներ: Պելոպոնեսի միջազգային կինոփառատոնի հիմնական նպատակն է Հունաստանի և հունական համայնք ունեցող երկրների միջև բարեկամական հարաբերությունների ամրապնդումը, ինչպես նաև այդ երկրների կինեմատոգրաֆիստների ու կինոսիրողների համագործակցության զարգացումը:
Առաջին փառատոնը կայացել է 2012-ին Կորինթիայի Լուտրակի քաղաքում, անցկացվել է Հունաստանի մշակույթի նախարարության, Պիրեուսի և կղզիների ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ակումբի, Պելոպոնեսի մարզպետարանի և Լուտրակիի քաղաքապետարանի հովանու ներքո:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ