«Մեծ եղեռնը Շեքսպիրի գործերն են»

Լոսանջելեսաբնակ կինոռեժիսոր և սցենարիստ Էրիկ Նազարյանի «Պոլիս» ֆիլմը ներկայացված է «Ոսկե ծիրան» կինոփառատոնի «Հայկական համայնապատկեր» ծրագրում:

Ֆիլմը նկարահանվել է Թուրքիայում` Եվրոպական մշակութային ընկերության առաջարկով:
«Ինձ խնդրեցին ներկայացնել հայկական պատմությունը, շատ հուզիչ պահ էր: Ես համաձայնեցի ծրագրին մասնակցել` պայմանով, որ ազատ ստեղծագործեմ և կարողանամ Թուրքիայում ֆիլմիս մեջ պարզ և հստակ ներկայացնել «ցեղասպանություն» բառը,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Էրիկ Նազարյանը:- Այս պատմությունը ծնվել է 2007-ի հունվարի 19-ին, երբ սպանեցին Հրանտ Դինքին: Շրջադարձ էր ինձ համար: Զգացի, որ առաջին անգամ ստեղծելու եմ մի գործ, որի միջոցով սփյուռքահայի հոգեբանությունը կներկայացնեմ ոչ հայ հանդիսատեսին»:
Անցյալ տարի «Պոլիսը» ցուցադրվեց Ստամբուլի կինոփառատոնում: Մեր հարցին` «Ինչպե՞ս ընդունվեց ֆիլմը Թուրքիայում», Էրիկ Նազարյանը պատասխանեց, որ խնդիրներ չեն եղել, ավելին` խոստացել են ֆիլմը ցուցադրել Թուրքիայի տարբեր քաղաքներում:
«Պոլիսը» ցուցադրվել է Սարաևոյում, Դուբայում, Բրազիլիայում, նաև Լոնդոնում` Հրանտ Դինքի հիշատակին, որտեղ հանդիսատեսների 30 տոկոսից ավելին թուրքեր են եղել, 50 տոկոսը` հայ, 10 տոկոսը` եվրոպացի:
«Թուրքիայի հանդուրժողականությունը ֆիլմի նկատմամբ ինչպե՞ս եք բացատրում, այն դեպքում, երբ Եղեռնի թեմայով որոշ ֆիլմեր դժգոհության մեծ ալիք են բարձրացնում: Մանավանդ որ համարձակորեն օգտագործվել է «եղասպանություն բառը,- հարցրինք ռեժիսորին:
«Ես հենց սկզբից իմ պայմաններն առաջարկեցի,-ասաց նա:- Երբ հարցրին` հնարավո՞ր է «ցեղասպանություն» բառը փոխարինել «Մեծ եղեռն»-ով, ասացի, որ Մեծ եղեռնը Շեքսպիրի գործերն են, ինչ եղել է մեզ հետ, բառիս բուն իմաստով, ցեղասպանություն է: Պետք է խոսվի Ցեղասպանության մասին: Երևի ճակատագիր է, որ ես գնում եմ Հայաստանից Լոս Անջելես, Լոս Անջելեսից` Ստամբուլ: Քաղաքականությունն իր գործն անում է, բայց երկրների միջև կապը ստեղծվում է կինոյի, մշակույթի միջոցով: Ինչպես ասում են` եթե ուզում ես համաշխարհային պատմությունը ներկայացնել, քո ժողովրդի պատմությունը ներկայացրու, բայց ո՛չ քո ժողովրդի համար»:
Ամերիկաբնակ ռեժիսորի համոզմամբ` մենք մեծ պոտենցիալ ունենք, բայց ցեղասպանության հարցում մեր սխալն այն է, որ մենք մեզ ենք քարոզում: «Պետք է փոխել մոտեցումը,- ասաց նա:- Այսօրվա գլոբալ աշխարհում ապրող հայ երիտասարդը պետք է այնպիսի թեմաներ բարձրացնի, որ հետաքրքիր լինեն նաև օտարերկրացուն»:
Էրիկ Նազարյանը տեղեկացրեց նաև, որ մոտակա տարիներին նպատակ ունի մեծամասշտաբ ֆիլմ նկարելու ցեղասպանության մասին:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ