Գրիգոր Զոհրապը բացառիկ ինքնատիպ, նորարար և ժամանակի առաջընթաց ոգու դրոշմը կրող մեծ արվեստագետ էր, որը մնայուն արժեքներով հարստացրեց մեր գրականությունը։ Լայն է նրա մտահորիզոնը․ գրականություն, իրավագիտություն, հրապարակախոսություն, քննադատություն, մանկավարժություն․․․

Զգո՜ւյշ, զգո՜ւյշ։ Եթե Եվրոպան է, որ կհնչեցնե այլասերումի ահազանգը, մի մոռնաք, որ այդ սարսափելի ախտը ամենեն առաջ մե՛ր ցեղին կսպառնա՝ իբրև հին ցեղի մը։

Շատ «խաղաղ» ադրբեջանցիները պատրաստվում են մինի ֆուտբոլի Արևմտյան Ադրբեջանի գավաթին:

Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:

ԵՊՀ-ում բոլոր երգերը երգեցին, մնաց Իսպանիան: Սրանց կայքն ազդարարում է, որ «ԵՊՀ-ում կանցկացվի «Իսպանական մշակույթը և Իսպանիայի ժողովրդավարական ու եվրոպական կերտումը. հաղորդակցություն, գրականություն, թատրոն, կինո, երաժշտություն» խորագրով իսպանական մշակույթի եռօրյա դասընթացը»:

ԵՄ անդամակցության հանրաքվեն ձկնորսական կարթի իբր գայթակղիչ որդն է, որի անմիջական հարևանությամբ կլողան նաև նոր սահմանադրության (արդեն, առնվազն, առանց Անկախության մասին հռչակագրի ու Արարատի պատկերով զինանշանի) և տարածքային զիջումների «որդերը», ինչպես ասում են՝ երեքը՝ մեկում: Սա է:

Թուրքիայում «Գորշ գայլեր» ծայրահեղական խմբավորման պաշտոնական ներկայացուցիչները շտապել են հերքել իրենց կապը ՌԴ-ում ահաբեկչություն իրականացրած ահաբեկիչների հետ...

Դաղստանի վրա ահաբեկչական հարձակման հետևում ուղիղ գծով պետք է փնտրել Թուրքիայի հետքերը։ Դրանք սպասելի ու բնական են և կշարունակվեն նաև Ինգուշեթիայում, Չեչնիայում, ընդհանրապես, ամբողջ Հյուսիսային Կովկասում՝ ձգվելով մինչև Կրասնոդար, Սոչի, Անապա, Ղրիմ ու վերևում՝ մինչև Ղազախստանի սահման...

Գյումրու թիվ 32 դպրոցի՝ արդեն նախկին տնօրեն, Արմինե Սուքիասյանի արատավոր գործունեությանը մամուլը բազմիցս է անդրադարձել: Օրենքն ու օրինականությունը ստորացրած դպրոցի այդ տնօրենի հանցավոր գործունեության բացահայտված փաստերը վկայում են Շիրակի մարզի կրթության ոլորտի բրգային կոռուպցիայի, դրա դերակատարների անկաշկանդության, ներքին բարոյական սահմանի, արտաքին պաշտոնեական արգելքների բացակայության, կրթության ոլորտը անձնական հարստացման, «կոզա նոստրայի» տձև, բայց անխափան աշխատող համակարգ կառուցելու մասին: Ներռեգիոնալ կոռուպցիայի «փչացածներն» իրենց հարմարավետ են զգացել երկրի բոլոր իշխանությունների օրոք՝ կոռուպցիայի դեմ պայքարի դեկլարատիվ բոլոր հայտարարությունների ֆոնին:

«Անասունները հավատում էին Զռանի ամեն մի բառին: Նրանք գիտեին, որ ներկայիս կյանքն ավելի դաժան է ու անպաճույճ, որ նրանք հաճախ մրսում ու մեծ մասամբ քաղցած են: Սակայն կասկած չկար, որ նախկինում ամեն ինչ ավելի վատ է եղել: Նրանք ուրախ էին հավատալ այդ մտքին: Բացի այդ, նախկինում նրանք ստրուկ էին, իսկ այժմ՝ ազատ: Զռանը չէր մոռանում ամեն անգամ շեշտել այդ փաստը»: