Մի, դեռևս անչափահասի, դատում են՝ սեփական մորը սպանելու համար։
Վերջին խոսքը տրվում է մեղադրյալին։ Սա դիմում է դատարանին.
«Խնդրում եմ, ինձ խղճացեք։ Չէ՞ որ ես մայր չունեմ»...
Սա հրեական «Շուցպա» գաղափարախոսության ամենալկտի սկզբունքներից մեկն է.
խաբիր, չնայած՝ հանցագործ ես, բայց քեզ անմեղ ձևացրու, որ ապրես:
Կարելի է երկար խորհրդածել այս մասին։ Սակայն իմ նպատակը սա չէ։
Երեկ, մեր հանրապետության վարչապետը հարցուպատասխանի էր հրավիրել լրագրողներին։
Ես վաղուց նրա այդ լկտի ձեռնածությունները չեմ նայում։ Բայց կամա թե ակամա, ինչ-որ
խոսքեր, ֆեյսբուքում, աչքովս են ընկնում։
Օրինակ, այս մեկը.
«Ադրբեջանն ասում է՝ մենք հաղթել ենք, ուղարկում են հինգ սկզբունքներով
փաստաթուղթը, ասում են՝ ստորագրեք։
Եթե 2023-ին չստորագրեք՝ սկսում ենք լայնածավալ հարձակում»:
Այսպիսի անմեղսունակ լկտիության ես դեռ չեմ հանդիպել:
Չնայած մեղավորներ և «5-րդ շարասյուն» փնտրելու բոլոր սրտապատառ ջանքերին,
բոլորս էլ գիտենք, որ պատերազմն ինքը՝ այդ վարչապետ կոչեցյալն է տանուլ տվել։
Այս փաստի հետ ոչ ոք չի կարող չհամաձայնել։
Ըստ վարչապետի, կարևոր չէ, թե ով է երկիրը պարտության տարել, այլ չքմեղանալով
ներկայացնում է իրողությունը.
«Հիմա արդեն մենք թույլ ենք ու պարտված։
Ադրբեջանն անթաքույց, նոր հարձակումների է նախապատրաստվում։
Եթե այդ երկիրը մեկ անգամ էլ հարձակվի՝ զոհվելու են ձեր զավակները, Հայաստանը
չափազանց ծանր վիճակում է հայտնվելու։ Կարող է նաև՝ վերանալ»։
Իսկ ո՞վ է պարտության տարել Հայաստանը:
Այդ մասին՝ ոչ մի խոսք։
Ներկայացնում է ներկայիս պարզ իրողությունը.
Մենք պարտված ենք ու թույլ։ Դրանից հետո կարելի է այլ ճանապարհով տանել հարցը.
«Մենք ուրիշ ելք չունենք։ Պետք է ենթարկվենք»:
Թող ոչ մեկը ինձ չփորձի համոզել, թե այս վարչապետ կոչեցյալը հենց այնպես է ասում
այս խոսքերը և դրանց այսքան ուշադրություն չարժե դարձնել։
Ո՛չ, և հազար անգամ՝ ո՛չ։
Սա ավելի խորամանկ և կեղտոտ քայլ է։
Սրանով նա հրապարակ է նետել մի անամոթ խայծ։
Նա սրանով դիմում է հայ ժողովրդին։
Դիմումի իմաստն այս է` պետք է համաձայնել Ադրբեջանի բոլոր պահանջներին, թե չէ՝ նա
հարձակվելու է մեզ վրա և ձեր զավակները զոհվելու են, իսկ մենք, որպես պետություն,
անհետանալու ենք:
Վարչապետի այս խոսքերն ուղղված են ամբոխին:
Եվ այս խայծը, ցավով պետք է նշեմ, որ նա կուլ է տալու։ Ինչպես կուլ է տվել Նիկոլի
մնացած բոլոր խայծերը. «Արցախը Հայաստան է և՝ վերջ», «Շուշին դժբախտ ու դժգույն
քաղաք է, բա մեզ պե՞տք էր Շուշին», «Ինչ էլ լինի՝ մենք մեզ պարտված չենք համարի»,
«Հանձնենք Բերձորը, որ խաղաղ ապրենք», «Թող Արցախն ինքը բանակցի Ադրբեջանի
հետ» և այլն...
Կարելի է ավելի ընդարձակվել։ Բայց իմաստ չկա։
Մինչև հիմա Փաշինյանը շատ է դավաճանել երկրին։ Կամաց-կամաց, քայլ առ քայլ, շատերի
համար՝ աննկատ։
Սա Նիկոլի վերջին դավաճանական կառույցի անկյունաքարն է։
Կառույցն ավարտվեց՝ Հայաստանը, որպես պետություն, վերանալու է:
Ահա թե ուր է տանում Նիկոլի շուցպան:
Հա՛յ ժողովուրդ, իսկ դու պատրա՞ստ ես հրեա-նիկոլական շուցպային զոհ դառնալ:
ՈՒզում եմ հուսալ, որ՝ ոչ։
ՈՒզում եմ հավատալ, որ քո գիտակցությունը հաղթելու է, որ դու չարի զոհ չես դառնա, որ
դու կուղղես մեջքդ, ոտքի կկանգնես ու քո ճանապարհից կվռնդես դավաճաններին։
Եթե դու ուզում ես հայ մնալ, երկիր ունենալ, որը կոչվելու է ՀԱՅԱՍՏԱՆ։
Պավել ՆԱԶԱՐՅԱՆ