ՈՒզում եմ հստակեցնել կարծիքս կատարվելիք քաղաքական իրավիճակների մասին, նոր աշխարհակարգի, դառնալ սեփական անձիս արդար վերլուծաբանը, չի ստացվում։ Էս որքան է խճճվել ամեն ինչ։ Անգամ իմ պոետիկ երևակայությունը փակուղի մտավ։ Մի բան հաստատ է` ինպես միշտ այսօրվա ճիշտը հենց վաղվա սխալն է լինելու։

Սիրելի Տեր, մենք Քո փեշն ենք բռնել:

Հիսուս, բարի Հիսուս` Քո անունով են բացվում առավոտները...

Ադրբեջանի նախագահն իր տարերքում է՝ ադրբեջանական զինված ուժերի նոր վերազինում գերժամանակակից զինամթերքով, հերթական զորավարժություններ և, իհարկե, նոր սպառնալիքներ ու պահանջներ Հայաստանից՝ չզինվե՛լ,փոխե՛լ սահմանադրությունը, բացե՛լ դեպի Նախիջևան տանող ճանապարհները, իր տենչալի Սյունիքի միջանցքը, ներողություն խնդրե՛լ իրենցից, հանձնե՛լ ռազմական հանցագործներին, այսինքն՝ արցախահայությանը ազեր ցեղասպանությունից փրկելու համար ազգային-ազատագրական պայքար մղած և հաղթած ՀՀ և ԱՀ ղեկավարությանը, մեր հերոս քաղաքացիներին, 300 հազար ազերիների բերե՛լ, Հայաստանում բնակեցնե՛լ։

Հարսանեկան հաճելի արարողություններից համեմատաբար ազատված՝ այսօր մեզ տվեցինք Սուվալկիի մերձակայքի ուսումնասիրությանը։ Շտապեմ ասել, որ ապշեցուցիչ եզերք է, անտառներով ու լճերով հարուստ։ Փաստացի գտնվում ես մի միջավայրում, որտեղ տարածքի լայնարձակության հետ շունչդ անկախ քեզնից բացվում է, դառնում լիաթոք, ընդգրկուն, խոհականության, խոհափիլիսոփայության բերող։

Ինչպես մենք այս հոդվածաշարի նախորդած հրապարակումներում, ռազմական փորձագետ Անդրեյ Կոշկինը նույնպես նախազգուշացնում է Մերձավոր Արևելքում լայնամասշտաբ պատերազմի հավանականության մասին՝ նշելով, որ Թել Ավիվը պատասխան հարվածներ է պատրաստում Իրանի ռազմավարական օբյեկտների ուղղությամբ:

Ինչու՞ է անհրաժեշտ մասնակցել Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանի կոչով վաղը՝ հոկտեմբերի 6-ին կայանալիք հանրահավաքին, և արդյո՞ք մեր մասնակցությունը կարող է ներդրում ունենալ մեր հասարակության և պետության ճակատագրի փոփոխության հարցում։

Բոլոր չարիքների հիմքում տգիտությունն է։ Դավաճանությունը գալիս է լրացնելու տգիտության բերած ավերածությունները։

Բաքվում կայացող կլիմայի փոփոխություններին նվիրված խորհրդաժողովի մասնակիցներին ուղղված ուղերձում Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարել է, որ, միջազգային հումանիտար իրավունքից բխող իր պարտավորությունները խախտելով, Հայաստանը հրաժարվում է տեղեկություններ հայտնել ղարաբաղյան առաջին պատերազմում անհետ կորած անձանց ճակատագրի, զանգվածային թաղումների ճիշտ տեղադրության մասին, ուստի այդ հանցագործությունների համար պետք է ներողություն խնդրի։

Թատերական հրապարակում հանրահավաք էր: Չէ՛, աշխարհահավաք չէր, որովհետև այն կանեին հանրապետության գլխավոր հրապարակում, որտեղ սովորաբար վճռվում են երկրի կարևորագույն հարցերը: Իսկ թատերական հրապարակում ընդամենը թատրոն էր: