ՈՒրեմն, էն, ինչն էսօր տեղի է ունենում հայաստանյան իրականությունում, համաշխարհային քաղաքականության ու քաղաքագիտության մեջ եզակի ու չլսված դեպք է (համենայն դեպս, ես գոնե չգիտեմ)...
Աշնանը սպասվում են Հայաստանի ապագայի հետ կապված լրջագույն իրադարձություններ, որոնց համար Հայաստանի իշխանությունները ունեն ԱՄՆ-ի, ԵՄ-ի (հավանաբար, վերապահումներ ունի Ֆրանսիան), Թուրքիայի աջակցությունը։ Այդ «իրադարձությունները» հաջողությամբ իրագործելու համար Հայաստանի իշխանությունները կարիք ունեն հայաստանյան հանրության աջակցության կամ, առնվազն, չեզոք լոյալության։
-Բալե՛ս, տաք հագնվի, դրսում ցուրտ ա։
Չես լսում, թեթև հագնված դուրս ես գալիս, մի քիչ մրսում ես, բայց բանի տեղ չես դնում՝ ցուրտ ա, էլի, հո տարերային աղետ չի, հիմա տուն կհասնես, կտաքանաս։
նիկոլյա փաշինլյուի, նույն ինքը նիկոլֆազ փաշինբեյի, ով համոզված եմ շուտով կվերածվի նիկոլայ վլադիմիրովիչի, ներկայիս սեփականատերերը դավեր են հյուսում Իրանի դեմ, որպեսզի գնան հերթական արկածախնդրությանը վերջինիս նկատմամբ։
Իսկ Մեթյու Միլլերը երբ ասում է, որ խաղաղության պայմանագրի ստորագրումն ավարտելու համար կողմերը պետք է ծանր «փոխզիջումների» գնան, ի՞նչ նկատի ունի և կոնկրետ ո՞ւմ։
Ամերիկյան առաջատար փորձագետները իբր զարմանում են, թե ինչո՞ւ Ալիևը շնորհակալություն չհայտնեց Տավուշի տարածքները պարզեցված կարգով, առանց անգամ վավերացման հանձնելու առթիվ՝ ի սկզբանե արձանագրելով, որ Հայաստանում իբր ոչ ոք չի վիճարկում դրանց պատկանելությունը:
Պատմահայր Խորենացուն հար և նման բազմաթիվ հղումներ անելիս և նրա տեսանկյունը մեր ով լինելու մասին վկայակոչելիս՝ շատ կարևոր է հաշվի առնել, թե ինչ մարդ է եղել ինքը՝ պատմահայրը։
1. Մի անգամ Հեմինգուեյը գրազ եկավ, որ կարող է գրել չորս բառից կազմված պատմվածք, որը կհուզի ցանկացած ընթերցողի: Նա շահեց գրազը.
«Վաճառվում են մանկական կոշիկներ: Չօգտագործված»: