Հետոսկեծիրանյան մտորումներ

«Պարոն, ի՞նչ կարծիք ունեք «Ոսկե ծիրան» փառատոնի ընդհանուր որակի մասին` համեմատած ծիրանների որակի հետ»: Սա փառատոնի ընթացքում հնչող լավագույն հարցն է` ըստ Փիթեր վան Բյուրենի

հումորային էսսեի («Ոսկե ծիրան» օրաթերթ, «Մինչ հաջորդ տարի» 15.07.2012): Մինչ հաջորդ տարի, չգիտեմ, բայց դեռևս ոսկեծիրանյան «խմորումները» շարունակվում են: Պատասխան չգտած հարցերն էլ շատ-շատ են: Ինչո՞ւ հայ կինոն զարգացում չի ապրում: Ինչո՞ւ կինոթատրոններ չունենք: Ինչո՞ւ պետական հոգածություն չկա: Ինչո՞ւ է կոմերցիոն կինոն այդքան ցածրարժեք, եթե լավ ֆիլմ նկարահանելու համար, իսկապես ամենակարևորը շատ փողն ու բարձրակարգ տեխնիկան է: Ինչո՞ւ են լավ ֆիլմերը մնում դարակներում և այլն: Ոսկեծիրանյան անցուդարձից հետո հեշտ չէ նորից վերադառնալ իրականություն, ուր լավ կինո հասկացողությունը ոչ մի կերպ չի կապվում հայ կինոյի հետ: Պահանջարկ-առաջարկի մասին խոսակցություներն այլևս համոզիչ չեն: Փառատոնի ընթացքում երիցս համոզվեցինք, որ լավ կինոն ունի հանդիսատես: Ես այնքան էլ կողմ չեմ, որ «անգրախանութ» Երևանին գրքի համաշխարհային մայրաքաղաք տիտղոս շնորհելը անլուրջ քայլ է, որ կինոթատրոն, կինո’ չունեցող, ճղճիմ սերիալներով հագեցած մեր քաղաքային մթնոլորտին անհարիր է միջազգային կինոփառատոնը: Լավ է, որ դրանք կան, ունեցածը կռվախնձորի վերածելու փոխարեն, կարելի է ի նպաստ օգտագործել, քաղել առավելագույնը, աշխարհին զարմացնելու ճիգերը օգատգործել նաև մեր իրականությունը բարեփոխելու համար: Նշեմ, որ փառատոնի կազմակերպիչները բազմիցս նշել են, որ ոսկեծիրանյան քաղաքականության հիմքում հայ կինոյի զարգացումն է և հայկական լավ կինոն աշխարհին ներկայացնելը: Ինչը բնական է: Առայժմ, ունենք այն, ինչ ունենք: Հարց` ե՞րբ են, ի վերջո, հայկական ֆիլմերը իրապես հետաքրքրություն ներկայացնելու` թե’ դրսի, թե’ ներսի հանդիսատեսի համար: Հազարամյակների մշակույթ ունեցող, կինոյի և գրքի համաշխարհային անցուդարձն ապահովող մեր փոքրիկ երկրի համար, հուսանք, որ անհնար չէ գեղեցիկ փաթեթում նաև գեղեցիկ արտադրանք ունենալը:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ