«Մի նամուսով կենդանու չափ էլ չկա՞նք, որ ինքնապաշտան բնազդ ունի»

ՈՒղիղ մեկ տարի է՝ թուրքը նստած է Իշխանասարի բարձունքներին, ասել է թե՝ Սյունիքի գլխին և նշանակետի տակ է պահում Գորիս քաղաքն ու Սիսիանը, Գորիս-Երևան մայրուղին:
...Թշնամին դեռ դարանակալ է մեր դիրքերում, սպասում է ի՜ր պահանջների կատարմանը:
Իսկ ո՞վ պետք է մեր երկիրն ատամներով պահի ու բռունցք ցույց տա թուրքին էլ, ռուսին էլ. նա՞, ում համար Իշխանասարը սոսկ «ձյունա՜ծ սար է՝ ամառ-ձմեռ, մեզ պե՞տք է Իշխանասարը». համարյա այսպես:

Ի սեր Աստծո, ՀՀ զինված Ուժեր, ու՛ժ ցույց տվեք, թուրքն ուրիշ լեզու չի հասկանում: Կրակ բացեք, կրակախորով արեք ագրեսորներին, վաղը սրանք, Աստված գիտե, էլ ինչեր են զավթելու, եթե այսօր չպատժենք:
Գորիսեցին էս անպատիվ հացը չի ուտի, մի ջարդեք սյունեցու ոգին էլ:
Կենդանին, որ կենդանի է, իր տարածքը երբեք չի զիջի օտար հոտի մի այլ կենդանու, կյանքի-մահու կռիվ կտա, արյունաքամ կլինի, բայց չի զիջի:

Մի նամուսով կենդանու չափ էլ չկա՞նք, որ ինքնապաշտան բնազդ ունի:
Ի՞նչ կա բանակցելու. մեկին գումարած մեկ է՝ ապօրինի մտել է տարածքդ, ուզում է քեզ այնտեղից քշել:
Թող մի տեսնենք՝ ինչպես է պատասխանում, ինչպես է ագրեսորը հարձակվում ինքնիշխան պետության վրա ու մնում անպատիժ: Մի ակնթարթում կկորցնի լկտիության ու հոխորտանքի ողջ պաշարը, լեզուն կապ կընկնի:
Ինչո՞վ պիտի արդարանա աշխարհի առաջ. որ մեր տունն իրեն չե՞նք տալիս…
Թուրքն իրականում իր շվաքից էլ է վախենում, ռուսն էլ
երբեք մեր պատճառով չի կռվի, բայց ռուսը ստիպված է. եթե ոչ այսօր, վաղն ինքն է ընկնելու իր փորած գերեզմանն ու, բևեռային արջի ուժգնությամբ, հարձակվելու է թուրքի վրա, պատառոտի, ցիր ու ցան անի:

Իսկ մինչ այդ՝ մեզ համբերություն ու խելք, պատվավոր ընդվզում և բռունցք՝ չկորցնելով երկրի մասեր ու միաժամանակ՝ վտանգավոր դաշնակցին. նրանից կերտել է պետք այն, ինչն իրականում մեզ է պետք:
Ռուսին հիշեցրել ենք իր պարտքը, մնում է հետևենք, որ կատարի. պարտավոր է խաղալ մեր օգտին, թող չասի՝ ես պարտք չեմ ձեզ:
Այս հարցում երկու կարծիք ու խաղ չկա. երկիր ենք կորցնում, ու ռուսին պետք է հասկացնել՝ սեղանին դրված խաղաքարտն ինչ է. ուզի, թե ոչ՝ պարտավոր է հասկանալ ի՛ր շահն էլ: Հարսի հունարով փեսին լավություն չանի, ինչ է թե՝ ձեռքի տակ պահի շրջակա բոլորին, նաև՝ էս ամենի հետ, թվում է, կապ չունեցող Իրանին:

Սուսաննա Բաբաջանյան
Գորիս

Մեկնաբանություններ