Հայոց պատմության օրացույցում մեկ սև օր էլ ավելացավ՝ սեպտեմբերի 19՝ հայաթափվեց Արցախը: Այս օրը պետք է հիշվի ոչ միայն սգի օր, այլ նաև ամոթի, քանզի Հայաստանում իշխում էին մարդիկ, որոնք նպաստեցին այդ ամենին...

Արցախի Հանրապետության բռնազավթման հետևանքով արձանագրված նյութական կորուստների վիճակագրությունը (ըստ Ջենեսիս Արմենիա ուղեղային կենտրոն հիմնադրամի հետազոտության). 12 քաղաք 241 գյուղ․․․

Նիկոլ հայադավը, որը թշնամին էր Արցախի Հանրապետության, միաժամանակ թիվ 1 ներքին թշնամին է հայերիս և Հայաստանի, այսինքն՝ ինքն է Հայաստանի անվտանգության և ինքնիշխանության գերագույն գլխավոր սպառնալիքը, հերթական անգամ դիմելով իր սիրած հերյուրանքի, հրեշավոր զրպարտության «ժանրին», հայտարարել է, թե ՀԱՊԿ- ը սպառնալիք Հայաստանի անվտանգության և ինքնիշխանության համար:

Արտգործնախարարությունն այսօր հաղորդագրություն է տարածել, որում մասնավորապես ասվում է. «Անցնող մեկ տարվա ընթացքում ՀՀ կառավարությունը, այդ թվում և միջազգային գործընկերների աջակցությամբ, ձեռնարկեց բոլոր անհրաժեշտ քայլերը՝ հասցեագրելու ԼՂ տեղահանված հայերի առաջնային և միջնաժամկետ կարիքները...

Ստորև մի փոքր հատված այն զեկույցից, որը ներկայացրել եմ ԳՀԽ նիստում՝ 2023 թ. հոկտեմբերի 31-ին. «Արցախցիները այս պատերազմը իրավամբ համարում են «Արժանապատվության պատերազմ»...

Ես քառասուն տարվա անխոնջ ծխող եմ ու մի պարզ ճշմարտություն գիտեմ՝ ինձ դուր չի գալիս, երբ ես ընդամենը մի հաց ձեռքիս հերթում կանգնած եմ՝ փողը պատրաստ պահած, որ արագ վճարեմ, ու անընդհատ ինչ-որ մարդիկ են մոտենում ու առանց հերթի ծխախոտ առնում, ընդ որում՝ երկա՜ր ինչ-որ քարտեր են սահեցնում սարքերի վրայով, բոնուս քարտերով քաղցրացնում են վճարումը, իսկ հերթը լուռ կանգնած սպասում ա։ Ու, որ ամենահետաքրքիրն ա՝ դա ընդունված կարգ ա շատ խանութներում՝ ծխախոտն առանց հերթի են վաճառում։

Մենք ականատեսն ենք Եվրոպական Միության անխուսափելի քայքայման պրոցեսին: Ինչու՞ է դատապարտված:

Արդեն 4 տարի է, ինչ արտասահմանցի մասնագետները աշխատում են Մեծամորի ատոմակայանում՝ կապված անվտանգության ապահովման և հեռանկարում կայանը կոնսերվացնելու հետ։

Բացատրեմ տեղի ունեցողը հայերեն բառերով: Հայրենասիրական պաթոսը փոխարինվել է ռաբիզասիրության, եթե կուզեք՝ ամբոխահաճության պաթոսով: «Սխալ հայրենասիրությունը» ոչ թե սխալի ու ճշտի մասին է, այլ առհասարակ հայրենասիրության մասին, դրա գոյությամբ պայմանավորված ռիսկերի մասին: Չկա հայրենասիրություն՝ չկա հայրենիքի համար պայքար ու կռիվ: Սա է մեխը, սա է խաղաղությանը ամեն գնով պատրաստ լինելու Օվերտոնի պատուհանը:

Միայն երազել կարելի է, որ ինչ-որ մի օր քո պետականությունը վերաճի հզոր կայսրության։