Ինչ ցանես, այն էլ կհնձես

Հեռավոր անցյալում մի իմաստուն կայսր էր կառավարում իր երկիրը: Երբ նա արդեն շատ ծեր էր՝ որոշեց հայտնել, թե ով է լինելու իր ժառանգորդը: Բոլորը կարծում էին, թե դա նրա զավակներից կամ ազգականներից մեկը կլինի, բայց կայսրն այլ բան էր մտածել:

Նա հրամայեց իր երկրում ապրող բոլոր երիտասարդներին իր պալատ կանչել և նրանց հետևյալն ասաց. «Ես պետք է երկրի հաջորդ ղեկավարին նշանակեմ և որոշեցի, որ նրան կընտրեմ ձեզնից որևէ մեկին»: Մինչ բոլորն ապշած միմյանց էին նայում, ծեր տիրակալը շարունակեց. «Ձեզնից յուրաքանչյուրին մեկական սերմ կտամ: Դուք այն կցանեք, կխնամեք ողջ տարին և պալատ կվերադառնաք աճեցրած բույսով: Իմ հետնորդը կլինի նա, ում բույսն ամենալավը կլինի»:

Պատանիներից մեկը, որ նույնպես սերմ էր ստացել, տուն վերադարձավ ու մորը պատմեց կայսեր հանձնարարութան մասին: Մայրն օգնեց նրան ցանել սերմը և պատանին ամեն օր խնամում էր այն և ստուգում, թե չի ծլել արդյոք: Ժամանակն անցնում էր և նրա ընկերներն ամեն անգամ հանդիպելիս պատմում էին, թե իրենց բույսերն արդեն որքան են աճել, իսկ նրա ծաղկամանում դեռ ոչինչ չէր երևում: Երիտասարդն իրեն ոչնչություն էր զգում և ինքն իրեն էր մեղադրում, որ փչացրել է այդքան թանկարժեք բույսը:

Եվ ահա լրացավ կայսեր տված ժամանակը: Նշանակված օրը բոլոր պատանիներն իրենց աճեցրած բույսերով պալատ եկան: Իսկ այն պատանին չէր ուզում այնտեղ գնալ, սակայն մայրն ասաց, որ պետք է ազնիվ լինել և կարողանալ ընդունել պարտությունը: Ուստի նա էլ պալատ գնաց իր դատարկ ծաղկամանով:

Երբ կայսրը տեսավ բույսերի առատությունը՝ ասաց. «Բոլորդ էլ գովեստի արժանի եք, հրաշալի բույսեր եք աճեցրել»:

Այդ ողջ ընթացքում այն պատանին փորձում էր թաքնվել մյուսների ետևում, սակայն կայսրը նկատեց նրա դատարկ ծաղկամանը և առաջ կանչեց նրան: Բոլորը սկսեցին ծիծաղել՝ տեսնելով, որ նրա ծաղկամանում հողից բացի ոչինչ չկա: Իսկ տիրակալը հանկարծ հայտարարեց. «Ահա՛ իմ հետնորդը: Բոլորդ էլ ինձնից սերմեր ստացաք, որոնց արդյունքով մեկ տարի անց պիտի պալատ ներկայանայիք, սակայն ձեզնից ոչ ոք չգիտեր, որ այդ սերմերը չէին կարող աճել, քանի որ նախօրոք եփվել էին: Բայց այս պատանուց բացի բոլորդ աճեցրած բույսեր բերեցիք: Դուք իմ տվածները ուրիշ սերմերով եք փոխարինել: Եվ նա միակն է, ում ազնվությանը ես չեմ կասկածում, այդ պատճառով էլ ինձնից հետո նա կդառնա ձեր կայսրը»:

Միշտ պիտի հիշենք, որ ապագայում ստանալիք արդյունքները մեր այսօրվա գործողությունների հետևանքն են:

Աիդա ԱՀԱՐՈՆՅԱՆԻ ՖԲ էջից

Մեկնաբանություններ