03.04.2023|
21:53
1942-ից Հայրենական մեծ պատերազմին զինվորագրված իմ տասնութամյա Սերգեյ հայրն այդ պատերազմից մեզ առարկայական ո՛չ մի հիշողություն չթողեց՝ բացի կիսով չափ թրատված կրծքից, որի մասին իմ Տաթև դստեր հարցին կատակով պատասխանել էր, թե Հիտլերն է կերել, ստացած մի քանի բուռ մեդալից, որոնք մեզ համար մանկության տարիների գունեղ խաղալիքներ էին լոկ, ու պատերազմի մասին կինոնկարները դիտելիս արցունքները գողունի մաքրելուց՝ ինչ է թե խեղճացած չներկայանա մեզ՝ իր զավակներին։