Մեր քաղաքական տհասությունը հարյուրավոր ապացույցներ տվեց, բայց դարձյալ չխրատվեցինք: Մենք տեսանք մեր տղայական սխալների հետեւանքները եւ այսօր մեր վտիտ ուսերի վրա կրում ենք նրանց վերուժ ծանրությունը, բայց շարունակում ենք նույն սխալներն ավելի լավ վիճակի արժանի եռանդով ու կամակորությամբ:
Մենք անուղղելի ենք, ինչպես բթամիտ աշակերտներ, մինչդեռ յուրաքանչյուրը մեզնից իրան երեւակայում է ուսուցիչ: Մենք աշխատում ենք իրարու սովորեցնել, եւ ինքներս սովորել չգիտենք.:
Մենք հավատում ենք ում ասեք, որ անցորդին եւ կամենաք: Հավատում ենք նույնիսկ նրանց, որոնք հարյուր անգամ մեզ խաբել են եւ հազար անգամ դավաճանել: Հավատում ենք մեր մարմինը տասնյակ տարիներ կրծոտող մեր ներքին որդերին` ընդունելով նրանց զազրելի կրճտոցը սոխակի դայլայլիկների տեղ:
Ո՞րտեղից եւ ինչի՞ց է առաջացել այս անօրինակ միամտությունը, չգիտեմ: Թող բացատրեն հայ ազգի անցյալն ինձանից լավ ուսումնասիրած մարդիկ: Գիտեմ միայն եւ տեսնում եմ, որ մեր քաղաքական տհասությունն անծայր է ու անսահման:
Ալեքսանդր Շիրվանզադե
Վալերի Միրզոյանի ֆեյսբուքյան էջից