50-ականների վերջերին, ձմեռային մի ցուրտ երեկո, Երևանի ծայրամասում (իսկ այն ժամանակվա ծայրամասն այժմյան «Բարեկամություն» մետրոյի տարածքն էր), գողերը հարձակվում են երիտասարդ տղամարդու վրա։ Հայտնի չէ, թե որքան գումար է լինում երիտասարդի դրամապանակում այդ երեկո, բայց որ ձեռքի ժամացույցն էլ են վերցնում, հաստատ է.
Իսկ մի քանի օր անց, էլի ուշ երեկոյան, տուն վերադառնալիս երիտասարդը նկատում է իրեն հետևող, կասկածելի արտաքինով երկու տղամարդու։
Եվ մինչ նա կհասցներ աղմուկ բարձրացնել, տղամարդիկ արագ մոտենում, վերարկուի գրպանն ինչ-որ բան խցկելով` ներողություն են խնդրում ու նույնքան արագ ու աննկատ էլ հեռանում են։ Զարմանքից ապշած երիտասարդը գրպանից հայտնաբերում է գողացված ժամացույցն ու շատ ավելի գումար, քան տարել էին այն գիշեր:
1958 թ. էկրան բարձրացավ «Հայֆիլմ»-ի գլուխգործոցներից մեկը` «Առաջին սիրո երգը»։ Այն անմիջապես սիրվեց ու ընդունվեց ժողովրդի կողմից, իսկ ֆիլմում հնչող երգերը լայն տարածում ստացան ու հնչում էին համարյա յուրաքանչյուրի շուրթից:
Այն չարաբաստիկ գիշերը գողերը չէին ճանաչել «Առաջին սիրո երգի» հեղինակին, բայց երգը շա՜տ էին սիրել, և երբ հաջորդ առավոտյան քաղաքում լուրեր տարածվեցին, որ թալանվել է երիտասարդ կոմպոզիտոր Առնո Բաբաջանյանը, քաղաքիս պատվախնդիր գողերն իրենց շա՜տ մեղավոր զգացին...
Օրեր շարունակ հսկում էին Առնոյի տան ճանապարհը, մինչև կարողացան վերադարձնել գողունը:
Թեհմին ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ