Ռոբերտ ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ. Կինը նման է հենց բնությանը

Գեղեցկությունն ամենուր է: Ոչ թե նա է մեր աչքից խույս
տալիս, այլ մեր աչքերն են խուսափում, կամ մենք չենք կարողանում նկատել նրան: Բնության մեջ չկա ոչինչ, որ ավելի հատկանշական լինի, քան կինը` իր հմայքով, իր գեղեցկությամբ, իր առեղծվածային, փոփոխական և միաժամանակ հաճելի հատկանիշներով:
Կինը նման է հենց բնությանը` նույն տարերքը, նույն անկանխատեսելիությունը, նույն գեղեցկությունը: Նա բնության նման անընդհատ փոփոխվում է, միշտ երևում յուրովի, առանձնահատուկ ու գաղտնիքներով պարուրված:
Բնության մեջ չկա ոչինչ, որ ավելի հատկանշական լինի, քան կնոջ մարմինը` նրա գեղեցիկ, սլացիկ մարմինը: Երբեմն նման ծաղկի, իսկ ճկուն իրանը ծաղկի ցողունի, երբեմն նաև նման բնության մի հրաշագեղ, հրաշակերտ արարչագործության:
Բայց կնոջ մարմնի մեջ ինչ որ պաշտում ենք, նրա չափազանց գեղեցիկ ձևից ավելի նրա ներքին բոցն է, ներքին կրակը, որը, կարծես ճառագայթելով, լուսավորում է նրան, փոխանցվում իր շրջապատին:
Սիրելի կանայք, սեր եմ ցանկանում ձեզ, որովհետև միայն Սերն է ի զորու անմնացորդ նվիրաբերել, միայն նա երբեք ոչինչ չի վերցնում, քանզի ինչպե՞ս նա կարող է ինչ-որ բան վերցնել, եթե համայն Աշխարհն է նրան պատկանում:
Գրկում և համբուրում եմ ձեզ` բոլորիդ:
Միշտ սիրված լինեք, շրջապատված լավ մարդկանցով, թող ձեր ներքին բոցը, կրակը, հմայքը անպակաս լինի ձեզանից:
Շնորհավոր:

Մեկնաբանություններ