Այս աղետը, բազմաթիվ ցավերից բացի, մի կարևոր բան էլ բացահայտեց։ Տեսեք, սիրելիներս, գրեթե բոլոր կամուրջները փլվել ու խափանվել են, բացի Վանենի արքայադստեր կառուցած արդեն գրեթե ութ հարյուր տարվա կամրջից։ Ի դեպ, կամուրջները բազմակի նշանակությունն ունեն` սրտից սիրտ, մարդուց մարդ, հոգուց հոգի, հոգուց Աստված տանող կամուրջներ էլ կան։ Ցավոք, այս բոլոր նշված կամուրջները վտանգված են մեր օրերում, և այս պարագայում քարոզվում է մոռանալ պատմությունը։ Սակայն հիշյալ կայուն կամուրջը հուշում է մի այլ բանի մասին. ժամանակին մեր նախնիք ապրում ու կառուցում էին երկարաժամկետ ու հիմնարար։ Ահա հենց այս հիմնարարությունն է դուրս մղվել մեր ազգային կյանքից ու մտածելակերպից։ Մնացել ենք խմբային, հատվածական ու օրահոգսի մեջ` խարխափելով փակուղիներում։ Չքանդե՛նք մեր հոգու կամուրջը, որ չշեղվենք մեր Աստվածատուր առաքելության ուղուց։ Մնացյալը ժամանակավոր ու կործանվող ծրագրեր են։
Վանո Դադոյան