Բացարձակ ցանկություն չկար էդ մասին գրելու, բայց չի լինում։
Մի տեսակ տպավորություն է մոտս, որ ընդդիմության մի թևին ընդամենը պատրվակ էր պետք, որ սկսեն մյուս թևին անպատվել։ Էդ պատրվակը տվեց Զարուհին։ Հետաքրքիր է` ինչու՞։
Հնարավոր չի՞, որ դիտավորյալ էր դա։ Ոմանք ոնց ֊որ դրան սպասելուց լինեին, որ իրենց չասածը ասեին։
Գրածովս բացարձակ չեմ ուզում փակել այն հարցը, թե ինչու՞ Զարուհին պիտի լիներ ցուցակում։
Ո՞վ էր ուղարկել իրեն` դա մի հարց։ Ինչո՞ւ ընդունեցիք` դա էլ երկրորդ հարցը։
Ու ընդհանրապես, կարելի է հեռու մնալ «Ժառանգությունում» եղած կերպարներից. Հովհաննիսյան Րաֆֆի, Սանասարյան Դավիթ, Սաֆարյան Ստյոպիկ, Փոստանջյան Զարուհի, ու էլի մի շարք մեկը մյուսից գլուխգործոց կերպարներ։
Պարտադի՞ր է հետները ճամփա ընկնել, ուրիշ չկա՞ն։ Ախր գիտեք, որ լավ բանի չի հասցնի։
Միհրան Միրզոյան