Օրերս տեղի ունեցավ գերկարևոր մի իրադարձություն՝ վարչապետն իր հիմնական գործող անձանցով հավաքի հրավիրեց ՀՀ դեսպաններին՝ մեր արտաքին քաղաքական ուղեգծի իրականացնողներին արտաքին աշխարհում՝ բարեկամ և ոչ բարեկամ աշխարհաքաղաքական կենտրոններում, մեծ և փոքր պետություններում, կառույցներում։ Ավանդաբար վարչապետների ելույթները հեռարձակվում էին, լուսաբանվում հիմնական մասերով։

«Ազատություն» TV-ով մի տեպորտաժ էի դիտում և անընդհատ ինձ թվում էր՝ ինչ-որ բան սխալ եմ հասկանում, որովհետև այն, ինչ լսում էի, դժվար է պատկերացնել մի երկրում, որը երեք տասնամյակից ավելի պետականության պատմություն ունի:

Նորություն ասած չեմ լինի, որ մենք առաջնահերթ պարտվել ենք հոգեբանական գրոհների պատճառով: Հնարավոր և անհնարին բոլոր միջոցներով իջեցվել, համարյա զրոյացվել է հատկապես երկրում ապրող հայի ինքնագնահատականը: Սա լավ մտածված, լավ ծրագրավորած երկարատև պրոցես է, որի արդյունքում հիմնական ելքը հայ մարդը տեսել է արտագաղթի մեջ. Ահա և Սպիտակ ցեղասպանության համար լավագույն դրդապատճառ՝ համոզված գնա, դրսում կայացիր, ապացուցիր, որ երկիրը երկիր չէ, հայի համար ապրելու տեղ չէ:

Շատ հաճախ հանրային ու քաղաքացիական ակտիվությունդ բնութագրվում է որպես հողմաղացների դեմ «դոնկիխոտյան» պայքար։ «Հողմաղացների դեմ դոնկիխոտյան պայքարիդ իմաստը ո՞րն է, ի՞նչ է ուզածդ»՝ հարց է տալիս մտերիմդ, փոխաբերական իմաստ հաղորդելով հանրային դիրքորոշում հայտնելու և քաղաքացիական որոշակի ակտիվություն ցուցաբերելու անկեղծ վարքագծիդ՝ ըստ էության որակելով այն ջանքերի անիմաստ վատնում, անհիմն կամ ձախողման դատապարտված գործունեություն։

Ազգագրագետ-մարդաբանների սպասարկու խումբը որևէ լսարանի նման վերլուծություն ու գնահատական չի տա, մի´ ակնկալեք նման բան: Հասարակությունը զբաղեցնելու և հնարավոր համախմբման գործընթացը խափանելու և շեղելու համար օբյեկտի կարգավիճակում շարունակում են գործել վարչապետի աթոռը զբաղեցնող անձն ու նրա տիկինը:

Կուրսկը նույնն է դառնում Ուկրաինայի համար, ինչ մեզ համար 44-օրյայի ժամանակ դարձավ «Լելե թեփե» օպերացիան՝ տեղեկատվական աղմուկ, «հաղթում ենք» տրամադրություն, բայց իրականում ջարդվեց Հայկական բանակի ողնաշարը:

Մեզ բաժին հասած թշնшմին ոչ վաղ անցյալում բաց տեքստով պնդում, նաև փորձում էր փաստաթղթավորել Հայաստանի ռազմական հնարավորությունների սահամանափակումները։

Պարզապես շնչիր. շշուկով տուր Իմ Անունը: Այս նման կլինի մանկան ձեռքի սեղմումին մոր ձեռքին` ընդունելու համար պատասխան սեղմումը, որ ապահովություն է հաղորդում մանկանը ու հեռացնում վախը:

Ես՝ ծնկի՛ եկած, երեսս՝ հողին, Մո՛րն եմ պաղատում մեր Տէր Հիսուսի, Բարեխո՛ս եղիր...

Հայաստանի քանդվող ԱԱԾ-ի պաշտոնաթող գեներալներ ու գնդապետեր՝ ներկա, նախկին իշխանությունների իրականացրած մասշտաբային հանցագործությունների մասին տեղեկությունները, հեղափոխություն բեմականացրած գործակալների մասին փաստերը տաք-տաք պահեք: