Պացիենտի մոտ ծանր հոգեխանգարմունք է, այլապես Կաթողիկոսին Սարդարապատ չթողնելն այլ բացատրություն չունի։
Իրականությունն այն է, որ պացիենտն այլևս դեֆակտո իշխանություն չունի, ոչ մի կամային քայլ, ներքին, թե արտաքին ճակատում, չի կարող կայացնել։ Մնացել է դեյուրե իշխանությունը, ոստիկանական պատնեշներն ու արտաքին հովանավորությունը, իսկ դա երկար շարունակվել չի կարող։
Բոլոր քայլերն ու քարոզչությունն ուղղված են նեղ շրջապատին՝ կայունության պատրանք ստեղծելու և առժամանակ առնետավազքը կանխելու համար:
Ստեփան Դանիելյան