Վրաստանի նախագահ Սալոմե Զուրաբիշվիլին հրաժարվում է ներկայանալ դատախազություն՝ հարցաքննության։ «Դատախազությանը խորհուրդ կտայի զբաղվել իր գործով և խուսափել նախագահի հետ քաղաքական հաշիվներ մաքրելուց»,- ճեպազրույցում հայտարարել է Զուրաբիշվիլին: Ավելի վաղ Վրաստանի դատախազությունը հետաքննություն էր սկսել ընտրակեղծիքների մասին մեղադրանքներից հետո, որի առնչությամբ էլ Զուրաբիշվիլին հրավիրվել է հարցազրույցի։               
 

Էմիրաթցիների բարձրագույն կրթությունը հիմնականում անվճար է

Էմիրաթցիների բարձրագույն կրթությունը հիմնականում անվճար է
02.06.2017 | 08:01

ԱՄԷ-ում վերջին տարիներին բազմաթիվ արտերկրյա համալսարաններ են գործում: Ամենահեղինակավորներից մեկը 2006-ին հիմնադրված Աբու Դաբիի երկլեզու (անգլերեն, ֆրանսերեն) Փարիզ-Սորբոն համալսարանն է: Երեք տարի ժամանակավոր շենքում գործելուց հետո այն 2009-ին տեղափոխվել է նորակառույց Ռիմ Այլնդի նոր շենք, որը, կարծես, Սորբոնի համալսարանի կրկնօրինակը լինի: Կրթական գործընթացի համար բարենպաստ և ժամանակակից պայմաններով ապահովված համալսարանում ութ հարյուրից ավելի ուսանող է սովորում: Բազմազգ համալսարանին մանրամասն ծանոթանալու համար կարող եք այցելել նրանց պաշտոնական կայք՝ www.sorbonne.ae:


Իսկ իմ զրուցակիցը Փարիզ-Սորբոն համալսարանի անգլերենի դասախոս ՆԻՆԱ ՍԱՆՈՍՅԱՆՆ է: Նա նաև դասավանդել է Ալ Էին քաղաքի Էմիրեյթս համալսարանում: Տարբեր համալսարաններում աշխատելու փորձառությունը կօգնի նրան համեմատություն կատարելու այս համալսարաների միջև՝ կապված ուսանողների, կրթական ծրագրերի հետ: Տիկին Նինան առաջին հերթին ուշադրություն է հրավիրում հետևյալ հանգամանքի վրա. «Էմիրաթյան համալսարանն ամենահին համալսարաններից է, իսկ Սորբոնը վերջին տասը տարիներին գոյություն ունի: Էմիրաթյան համալսարանի աշակերտների մեծամասնությունը էմիրաթցիներ են, որոնք եկել են տարբեր էմիրություններից: Օտարերկրացիների թիվը շատ քիչ է: Իսկ Փարիզ-Սորբոն համալսարանում կան Հարավային Ամերիկայից, Աֆրիկայից, Եվրոպայից, արաբական երկրներից, ԱՄԷ-ից եկած ուսանողներ: ՈՒսանողությունը տարբեր է, մշակույթը, որ նրանք բերում են իրենց հետ, ևս տարբեր է, քանի որ տարբեր նախապատմությամբ են եկել»: ԱՄԷ-ի տարբեր համալսարաններում մեծաքանակ համալսարանների գործունեությունը խոսում է այն մասին, որ երկիրը փորձում է ոլորտում գոյություն ունեցող բացը մեծ արագությամբ լրացնել. «Ներկայումս շատ մեծ արժեք ունի ուսումը Արաբական Էմիրություններում: Տասը տարի է անցել կրթական բարեփոխումներից, նորություններ են բերվել, ուստի բարձրագույն կրթության մակարդակն ավելի է բարձրացել վերջին տարիներին: Շատ մեծ աշխատանք է տարվում կառավարության կողմից, որպեսզի կարողանան ժողովրդին բարձրագույն ուսում տալ»: Իմ այն հարցին, թե բարձրագույն կրթությունը թանկ է երկրում, տիկին Սանոսյանը պատասխանեց. «Օտարերկրացու համար ուսումն ԱՄԷ-ում էժան չէ: Տեղացիների համար հիմնականում անվճար է, քանի որ կառավարությունը տալիս է իրենց այս հնարավորությունը, և իրենք էլ գնահատում են: Փարիզ-Սորբոն համալսարանը դրսից եկողի համար էժան չէ»: Տարեկան հազարավոր դիպլոմավորված մասնագետներ են ավարտում համալսարանները, որոնք պատրաստ են դասավանդելու, գիտելիքներ փոխանցելու և փորձ կուտակելու, նրանցից շատերի հայացքն ուղղվում է արագ զարգացող ԱՄԷ: Արդյոք ԱՄԷ-ում հե՞շտ է դասախոսի աշխատանք գտնելը: Տիկին Սանոսյանն ասաց. «Մեր համալսարանում աշխատանքի ընդունվելու համար պետք է PhD դիպլոմ ունենաս (սա դասախոսելու արտոնություն է տալիս): Շատ կան դասախոսներ, որոնք ապրում են Աբու Դաբիում և աշխատում այստեղ, ունենք նաև այցելու դասախոսներ (երկու շաբաթով): Անգլերենի դասախոսների համար ավելի հեշտ է գործ գտնելը, իսկ մյուսները երբեմն կարողանում են, երբեմն՝ ոչ»: Նինա Սանոսյանը պատմեց, որ երբ պետք է իր զավակները բարձրագույն կրթություն ստանային, նրանց ընտրած մասնագիտություններով ֆակուլտետներ դեռ չէին բացվել այստեղ: Բացի դրանից, նրանք հայտնի և հասկանալի պատճառներով կրթությունը շարունակել են Կանադայում:


Սանոսյանների ընտանիքը քսան տարուց ավելի ապրել է ԱՄԷ-ում, տեսել է երկրում հայ համայնքին առնչվող փոփոխությունները. «Երբ մենք եկանք, օտար համալսարաններ չկային, տեղական համալսարաններ էին, առևտրի կենտրոններ չկային: Այսօր երկիրը շատ է առաջ գնացել, նաև՝ ուսման տեսանկյունից: Իրականում բախտավոր ենք, որ այստեղ գալու առիթ ենք ունեցել, զավակներս էլ շատ ուրախ են, որ առիթ են ունեցել այլ վայրում մեծանալու, տարբեր մշակույթի կրող մարդկանց հետ ծանոթանալու: Մինչև հիմա էլ իրենց բարեկամությունը, ընկերությունը պահում են աշխարհի տարբեր անկյուններից եկած մարդկանց հետ: Փառք Աստծո, աշխատանք ունեցանք, աշխատեցինք, բոլորովին նոր վայրեր տեսանք»: Ինչպես նախորդ զրուցակիցներս, նա ևս կարևորեց հայ համայնքի հետ հարաբերությունները. «ՈՒր գնում ենք, ուզում ենք միշտ հայության մեջ լինել: Շատ ուրախ ենք, որ երբ այստեղ եկանք քսաներեք տարի առաջ, մեկ-երկու հոգու էինք ծանոթ, մի քանի տարի անց արդեն գաղութի մեծ մասին ճանաչում էինք»: Նինա Սանոսյանը վերհիշեց այն տարիները, երբ համայնքը սեփական եկեղեցի չուներ, պատարագները մատուցվում էին այլ եկեղեցիներում: Նրա խոսքով՝ համայնքին վերաբերող կարևորագույն փոփոխությունը Սրբոց Նահատակաց եկեղեցու հիմնադրումն է:


Ի դեպ, հունիսին Նինա Սանոսյանը հրաժեշտ կտա Փարիզ-Սորբոն համալսարանին և Աբու Դաբիին, կմիանա ընտանիքին, որը հաստատվել է Կանադայում: Նա այս տեղափոխությանը բնական է վերաբերվում, քանի որ յուրաքանչյուր օտարերկրացի գիտի՝ մի օր պետք է լքի երկիրը. «Ես կառաջարկեմ գալ մինչև հինգ տարի ժամանակով և վերադառնալ»:


Համասփյուռ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
ԱՄԷ-ում մեր հատուկ թղթակից

Դիտվել է՝ 21339

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ