Այժմյան հայոց դուստրերը կարծես մոռացել են, թե իրենք ով են և ինչ ազգի կանանց են պատկանում, որոնց համար ամոթ¬խածությունն ու առաքինությունը եղել է իրենց ամենաընտիր զարդարանքը, ինչը խիստ պատվական է նաև մեր Տիրոջ մոտ, ինչպես և գրված է Սուրբ Գրքում. «Կանա՛յք, հնազանդ եղեք ձեր ամուսիններին, որպեսզի եթե նրանցից ոմանք չհնազանդվեն Աստծո Խոսքին, իրենց կանանց ընթացքի շնորհիվ ու առանց խոսքի շահվեն, նկատի ունենալով ձեր պարկեշտ վարքը, լի երկյուղածությամբ։

Քիչ առաջ իմ հույրն էր Անդրանիկ եղբայրը՝ Վաղարշապատից։ Փա՜ռք Աստծո։

«Հոբը գնում էր Տիրոջ ետեւից, եւ Տերը Հոբին սաստում էր նորից»:

Աստծո համբերությունն անսահման չէ Մեկը մյուսի հետևից քրիստոնեական պետությունները որպես «նորմա» են ճանաչում սեռական այլասերվածությունները:

Ով անարգում է Ինձ եւ Իմ խոսքերը չի ընդունում, կա մեկը, որ նրան դատում է. այն խոսքը, որ Ես խոսեցի, դա պիտի դատապարտի նրան վերջին օրը: Հովհ.13;48 Քրիստոնեության Սուրբ Գիրքը Աստվածաշունչն է՝ Աստծո Խոսքը: Սուրբ Եկեղեցին հանապազ քարոզում է Աստծո Խոսքը՝ պահպանելով Կենդանի Աստծո և հավատացյալի միջև կապը:

Ահա գալիս է աշխարհի իշխանը եւ Ինձ վրա ոչ մի իշխանություն չունի: Հովհ. 14; 30 Սա յուրաքանչյուր քրիստոնյայի՝ առ Աստված ունեցած վստահության արտահայտությունն է: Աստված, մարդուն ստեղծելուց հետո, իբրև իշխան կարգեց արարչության վրա, իսկ Քրիստոսի գալստյամբ իշխանություն տվեց Աստծո որդի լինելու:

Հայոց Աբաս Առաջին արքան Կարսի անառիկ բերդի ամենաբարձր աշտարակից հմայված նայում էր նորակառույց Սուրբ Առաքելոց եկեղեցուն:

Լսելու եք պատերազմների ձայներ եւ պատերազմների լուրեր. զգու՛յշ եղեք, չխռովվե՛ք, որովհետեւ պետք է, որ այդ ամենը լինի, բայց դա դեռ վախճանը չէ:

Եթե թռչունը վանդակում է, ամեն րոպե չես անհանգստանա, թե նա վանդակի որ հատվածում է` թույլ տալով, որ վայելի իր մի վանդակ ազատությունը:

Գործերով կարելի է դավանել կամ ուրանալ, բայց արդարանում են միայն հավատով. «Որովհետեւ Աստծու արդարությունը ի Հիսուս Քրիստոս եղած հավատի միջոցով է բոլոր հավատացողների համար. չկա ոչ մի խտրություն. որովհետեւ բոլորն էլ մեղք գործեցին եւ զրկվեցին Աստծու փառքից, բայց Նրա շնորհիվ ձրի արդարացան Քրիստոս Հիսուսի միջոցով եղած փրկությամբ