Երեկ հերթական անգամ, առանց որևէ բացատրության, շուրջ 20 ժամով հոսանքազրկվեցինք: Ռուսական «Հայաստանի էլեկտրական ցանցեր»-ի (Հայաստանի Էլեկտրական Ցանցեր ՓԲԸ) 180 հեռախոսահարն անհասանելի էր: Չնայած աշխատանքային օր ու ժամի, «Հայաստանի էլեկտրական ցանցեր» ՓԲԸ-ի Շենգավիթ և Մալաթիա վարչական շրջանների սպասարկման գրասենյակը ժամը 14:00-ից (միգուցե առավոտվանից) փակ էր: Բնակիչների հույսը բացառապես Աստծո «Եղիցի լույսն» էր:

-Բալե՛ս, տաք հագնվի, դրսում ցուրտ ա։ Չես լսում, թեթև հագնված դուրս ես գալիս, մի քիչ մրսում ես, բայց բանի տեղ չես դնում՝ ցուրտ ա, էլի, հո տարերային աղետ չի, հիմա տուն կհասնես, կտաքանաս։

Խաչը կանգնեց, և սատանան գլորվեց ու կապվեց անքակտելի կապանքներով: Խաչը կանգնեց, և դժոխքն ավերվեց ու գերվեց:

1. Մի անգամ Հեմինգուեյը գրազ եկավ, որ կարող է գրել չորս բառից կազմված պատմվածք, որը կհուզի ցանկացած ընթերցողի: Նա շահեց գրազը. «Վաճառվում են մանկական կոշիկներ: Չօգտագործված»:

Ով ինչ ուզում է՝ թող այսօր գրի Համո Սահյանից ու Համո Սահյանի մասին, բայց ինձ համար այս էլ երեսուն տարի հարազատ ու օրերին համահունչ է մնում շատերին քաջածանոթ «Օրը մթնեց» բանաստեղծությունը։

Երջանիկ է նա, ով իրեն Աստծու առաջ մի՛շտ ներկա է ճանաչում և Աստծուն՝ իր առաջ ներկա, ինչպես որ կա՛ էլ իրականում:

Լսում կամ կարդում եմ որևէ մասնագետի հարցազրույց․ լավ թե վատ, մարդը պատասխանում, մեկնաբանում է երկրի առաջ ծառացած կարևոր հարցերի շուրջ իր տեսակետը, փորձում հիմնավորել, համաշխարհային պատմությունից օրինակներ բերել:

Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթեն ասաց՝ Sah ein Knab' ein Röslein stehn, Հովհաննես Թումանյանը ոսկեղենիկով արձագանքեց՝ Փոքրիկ տղան մի վարդ տեսավ, Ռոմանոս Մելիքյանն արձագանքը բարուրեց վարդահունչ մեղեդու մեջ... Կամ Ռոբերտ Բըրնսը բացականչեց O my Luve is like a red, red rose - Օ՜, իմ սերը նման ա կարմիր-կարմիր վարդի... Իսկ Օսկար Ուայլդը դայլայլեց The nightingale and the rose - Սոխակն ու վարդը...

Որքան շատ են մարդիկ հեռանում բնական, հասարակ կյանքից և իրենց կյանքում ավելացնում են շքեղությունը, այնքան շատ է մարդկային տագնապը մեծանում նրանց հոգում: Իսկ Աստծուց ավելի ու ավելի հեռանալու արդյունքում ոչ մի տեղ հանգիստ չեն գտնում: Այդ պատճառով էլ անընդհատ անհանգիստ շրջապտույտի մեջ են, «խելագար անվի» շուրջը պտտվող հաստոցի հաղորդափոկի պես: Նրանք արդեն Լուսնի շուրջն էլ են պտտվում, որովհետև նրանց հսկայական անհանգստությունը ողջ երկրագնդի վրա չի տեղավորվում:

Հուլիսի 15-ը ռուս գրող, դրամատուրգ Անտոն Չեխովի հիշատակի օրն է։ Ռուս գրողը հիանում էր հայ արվեստագետներով, հայերի հյուրընկալությամբ, օրիորդների հմայքով: