Ախր, «հաբրգել» են, շատ են «հաբրգել»

Պաշտպանության նախարարության փոխգնդապետ Վարդան Սամվելյանի՝ «Հարսնաքարը» պայթեցնելու մտադրությունն ակամայից հետաքրքիր զուգահեռ գծեց «Զգուշացիր ավտոմեքենայից» ֆիլմի հետ: Յուրի Դետոչկինն էլ էր պայքարում անարդարության դեմ՝ ժանգոտած թրով հողմաղացների դեմ կռիվ տվող Դոն Քիշոտի պես: Եվ ինչ էր ասում, հիշո՞ւմ եք՝ «ախր, գողանում են, շատ են գողանում»: Հիմա Վարդան Սամվելյանը իրավապահ մարմիններին նույն բանն է ասելու. «Ախր, հաբրգել են, շատ են հաբրգել տզրուկի նման էս երկրի ջանին կպած նեմեցներն ու դրանց հավատարիմ զոմբիները»: Որ «Հարսնաքար» պայթեցնելով դարդին դարման չես անի՝ փոխգնդապետն ինձնից ու ձեզնից վատ չի հասկանում, բայց եկեք չբացառենք, որ, դանակը ոսկորին հասնելուց հետո, սթափ դատող մարդն էլ կարող է «էքստրեմիստ» դառնալ: Վահե Ավետյանի ողբերգական մահը հենց այդ «ոսկորը» եղավ, ու հիմա իրավապահները կանգնած են նույն «դիլեմայի» առաջ, ինչ Յուրի Դետոչկինին մեղադրական «վերդիկտ» ներկայացնել պատրաստվող խորհրդային ժամանակների հույժ «բարի» դատավորները: Չը-խորհրդային մեր օրերում կգտնվի՞ Մաքսիմ Պոդբերյոզնիկովի նման ազնիվ մի քննիչ, որ վաղը-մյուս օրը դատարանում կանգնի ու ասի. «Քաղաքացի դատավորներ, ես հասկանում եմ, որ Վարդան Սամվելյանը խախտել է օրենքը, բայց նա… մեղավոր չէ: Բաց թողեք նրան, խնդրում եմ, նա շատ լավ մարդ է»:

Լա՞վ մարդ է Վարդան Սամվելյանը՝ չգիտեմ: Չեմ ճանաչում նրան, ինչպես չեն ճանաչում բոլոր նրանք, ովքեր այս անուն-ազգանունը լսեցին ընդամենը այսօր, ու, չեմ կասկածում, նույն Պոդբերյոզնիկովի նման, մտովի իրենց հարցն ուղղեցին չարաբաստիկ ռեստորանի տեր Նեմեց Ռուբոյին. «Իսկ ինչո՞ւ էր նա ուզում պայթեցնել հատկապես Ձեր ռեստորանը»:

Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հարափոփոխ աշխարհում ոչինչ հաստատուն գոյություն չունի
• Գավառական փահլևանություն իրական «գետնին վրա»
• Վիրտուալ դոնքիշոտներ
• Լիլի Մարտոյան․ Տրամաբանության հետ աղերս չունեցող վարկած
• Լիլի Մարտոյան. Համահարթեցում
• Լիլի Մարտոյան. Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Բոլորս ենք պատանդ, երկիրն էլ՝ հետը
• Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
• Շատ կարևոր մի բան փչացել է հայ հանրության ներքին մեխանիզմում
• Իշխանության եկած ամեն բախտախնդիր կարճ ժամանակ անց իրեն թագավոր է երևակայում
• Բե­կում, բայց ին­չո՞վ
• Կես ճշ­մար­տու­թ­յու­նը կեղ­ծի­քից վատ է
• Երբ լռում է դի­վա­նա­գի­տու­թ­յու­նը, ­որո­տում են թն­դա­նոթ­նե­րը
• Պա­տե­րազ­մում՝ ինչ­պես պա­տե­րազ­մում
• Մեզ խա­ղաղ օ­րե­րում հաղ­թե­լու խելք է պետք, գրո՛­ղը տա­նի
• Թե ինչ­պես ե­կավ չոր­րորդ ընտ­ր­յա­լի վերջը
• Օխլո­սը չա­փից դուրս է խե­լոք, խե­լա­ցի դե­մո­սի ձայնն էլ կա­րե­լի է խլաց­նել
• «Դմակավո՞ր», թե՞ «դիմակավոր»
• Լռության գույնը
• «Ներսիններով» ու «դրսիններով» հայրենիք չկորցնելու ժամանակն է

Մեկնաբանություններ