Պաշտոնական հաղորդագրություն եղավ առ այն, որ երեկ Ստեփանակերտում տեղի ունեցած պայթյունից բռնկված հրդեհին զոհ են գնացել հարյուրավոր հայեր, որոնցից 125 մարդու աճյուն արդեն տեղափոխվել է Հայաստան։
Ես ձեր փոխարեն խելագարվել եմ, դուք իրավունք չունեք խելագարվելու, դուք պիտի ապրեք։
Երբ ձեր հոգին ցավում է, իմ երգը դրե՛ք ձեր հոգուն՝ սպեղանու նման, ու ցավը կանցնի, վերքը կբուժվի, վիշտը կփարատվի:
Այս պատմությունը ածանց ունի՝ նախա-:
2018-ի վերջը և 2019-ի սկիզբը ծայրաստիճան անհաջող էր: Փետրվարի վերջին անսպասելի հայտնվեցի հիվանդանոցում ու ենթարկվեցի տհաճ վիրահատության:
(Թե ասա՝ վիրահատության տհաճ-հաճելին ո՞րն է):
Մեր մտքերը երեկ Ստեփանակերտում տեղի ունեցած` բենզինի ողբերգական պայթյունի զոհերի և նրանց հարազատների հետ են՝ X-ի (նախկին Twitter) իր միկրոբլոգում գրել է Եվրամիության արտաքին գործերի և անվտանգության քաղաքականության բարձր ներկայացուցիչ Ժոզեպ Բորելը:
Նարեկ Մալյանը քաղաքական բանտարկյալ է՝ միանշանակ:
Նարեկ Մալյանին ես ճանաչում էի ավելի շուտ, քան ճանաչեցի իրականում՝ ՎԵՏՕ հասարակական կազմակերպության հիմնադրման և այդ թիմի գրեթե անսխալ, գրագետ և նպատակային գործունեության ընթացքում:
Արայիկն ասում էր. «Եթե Շուշին կորցրեցինք, ես ինքս ինձ կխփեմ»:
Մեկ ուրիշն ասում էր. «Ես միշտ այստեղ եմ լինելու, մի պատ էլ մնա՝ նստելու եմ այդ պատի տակ»:
Բաբայան Սյամոն ասում էր. «Ես վերջին մարդն եմ լինելու, ով դուրս կգա Արցախից»...
Կա Կոռնիձորում անցակետ, որտեղ գաղթականներին դիմավորողները հարազատներն են, նրանք բոլորն անխտիր և նույնիսկ ոստիկաններն ընդունում և ճանապարհում են առաջին արցախցիներին։
«Էթնիկ զտումներ... արտագաղթ Լեռնային Ղարաբաղից... Դա հստակ հանցագործություն է մարդկության դեմ, որն իրականացվել է Ադրբեջանի կողմից և հանդուրժվել միջազգային հանրության կողմից»,- թախտի տակից վերջապես դուրս գալով` սոցիալական ցանցում նման գրություն է թողել ու տեսանյութ տեղադրել հատուկ հանձնարարություններով ՀՀ դեսպան Էդմոն Մարուքյանը:
BRICS-ի գաղափարախոսական առանցքը, վերջին հաշվով, հանգում է zero sum game սկզբունքից միջազգային հարաբերություններում ինչ-որ չափով հրաժարվելու հօգուտ ալտրուիստական բնույթի նպատակների։