Մի քանի տեղից ահազանգեր ենք ստացել, որ անցած հինգշաբթի` ամսի 8-ին, հրահանգ է իջեցվել` զորանոցներից անհապաղ հեռացնելու Գ.Նժդեհի նկարները, ԱՀ քարտեզը և Հայկական պետականությունների մասին պատմող պաստառները։

Այսօր Ալեքսանդր Գրիբոյեդովի` հայ ժողովրդի մեծ բարեկամի մահվան տարելիցն է:

Սա շատ կարևոր է տարածել։ Կրկնում եմ` շատ կարևոր է տարածել։ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ, մի քանի օր, գիշերային երկինքը աննախադեպ լուսավորված եր ՈՒկրաինայի կողմից Ադերբեջանին մատակարարված ֆոսֆորային ռումբերի պատճառով։

ԿԳՄՍ նախարարությունը հայտարարել է ուսուցիչների կամավոր ատեստավորման նոր գործընթաց՝ բարձրագույն կրթություն չունեցող մասնագետների համար:

1988 թվականի գարնան առաջին օրերն էին։ Ձմեռն արդեն ետ էր տարել իր ճերմակ փեշերն ու գարունը ամոթխած աղջկա պես, տեղ-տեղ մնացած մի քանի ափ ճերմակով անուշ մերկությունն էր փորձում թաքցնել։

Մինչ՝ «Akıncı»-ն իր նոր տանը՝ եղբայրական հողերում, թող հավերժ լինի մեր միասնությունը» խորագրի ներքո թուրքական «Baykar» ընկերության տեխնիկական տնօրեն Սելջուկ Բայրաքթարն ու Ալիևն Ադրբեջանում «Akıncı» անօդաչու թռչող սարքերի համար նոր անգարի բացումն են նշում, ԱԹՍ-ների Ակադեմիայի պայմանները ստուգում ու մինչ սեփական արտադրությունը Թուրքիայից հարձակողական ԱԹՍ-ների նոր խմբաքանակի գնման մասին են խոսում, ՀՀ ՊՆ նախարարն ու ԳՇ պետը վարչական համալիրում վոլեյբոլի առաջնությանն են ուշիուշով հետևում, հաղթողներին պարգևատրում, այդկերպ տղաների մարզական ու բարոյահոգեբանական վիճակն են ստուգում ու գոտեպնդելով բարոյական հաղթանակների են պատրաստում:

Պուտինի հարցազրույցը դեռ չեմ նայել։ Չգիտեմ էլ՝ ի՞նչ է ասել, բայց կարծում եմ՝ նոր բան չկա։

Փորձեք նախապես գնել այդ ավիաընկերության տոմսերը: Իրականում մատչելի են, սակա՛յն ...

Ամերիկան սիրեցի, թեպետ, իմ Թումանյանից ու Վահան Տերյանից զատ, սիրտս մանկությունից հենց այս տեղն էր վայ թե ուզել: Սա Ապահովության երկիր չԷ, այլ ժպիտի տեղ է...

1996-ի վաղ գարնանը, տամուկ ու սրսփուն օրով գնում էինք Կարս` Ազգային Ժողովի պատվիրակությանը ճանապարհելու Անկարա: Ինչպես հին ու մոռացված ժամանակներում՝ Գյումրիով անցանք սահմանը, և մեր երթը հուզախռով էր, քանի որ բոլորս առաջին անգամ էինք անցնում այդ ճանապարհով և առաջին անգամ էինք տեսնելու Կարսը, որտեղ Չարենցը թողել էր Կարինե Քոթանջյանին և իր տունը գետափին` շինած անտաշ քարով: