Կիրանցցի խեղճ մարդկանց այսօր պատել է անտերության զգացումը։ Երբ երկրի ոչ բարով ղեկավարը ասում է, որ կարող է ութերորդ օրը իրենց գյուղում հայտնված ադրբեջանցին դիմի բռնության, ու պետությունը ոչինչ չի կարող անել, մարդու մոտ ակամայից անտերության զգացում է առաջանում։
ՈՒղիղ 4 տարի ամեն առիթով ասում ենք` Հայաստանը ազգային էլիտայի կարիք ունի, որի մեջ մտնում են թե՛ ռազմական, թե՛ ֆինանսական, թե՛ տնտեսական, թե՛ գիտական, թե՛ մշակութային, թե՛ հոգևոր էլիտաները։
Պետք չէ դիվերսիֆիկացման ու ադրբեջանականացման միջև հավասարության նշան դնել:
Իշխանությունները ներկայացնում են Ադրբեջանից բնական գազի հնարավոր ներկրումը որպես դիվերսիֆիկացնում...
Շարժումը, իհարկե, թափ է հավաքում:
Սակայն պետք է քաղաքական թայմ֊մենեջմենթ իրականացվի։
Շարժման այս տեմպերի պահպանման դեպքում արդեն մյուս շաբաթվա վերջ այն դուրս է գալու կայունության պլատո, որում կարող է մնալ 3-4 օր...
Ոստիկանությունը հաղորդագրություն է տարածել, որում մասնավորապես նշվում է, թե «որոշ շրջանակներ, այդ թվում՝ նաև ԶԼՄ-ներ, սոցհարթակներում անհիմն և համակարգված եղանակով թիրախավորում են ՆԳՆ Ոստիկանությանը՝ փորձեր անելով տարածել կառույցի հեղինակությանը վնասող ապատեղեկատվություն և ուղղորդված սխալ տեղեկություններ»:
Վստահաբար կարելի է ասել, որ ժողովրդի գերակշիռ մասը չի ուզում այս իշխանություններին: Հապա ինչու մարդիկ տասնյակ հազարներով դուրս չեն գալիս ցուցադրելու իրենց անհամաձայնությունը սրանց:
Կիրանցից ու Ոսկեպարից սկիզբ առած, Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցու հոգևոր հայրերի (հատկապես Բագրատ Սրբազանի) առաջնորդությամբ հանուն հայրենյաց հողի պաշտպանության ոտքի ելած ժողովրդի մոտ
ՏԱ ՀՈՒՅՍ,
ՏԱ ԼՈՒՅՍ,
ՏԱ ՈՒԺ Է արթնացել։
Ոմանց թվում ա, թե քաղաքացին դամբուլի նման մի բան ա, որին ծառից քաղում են ու քացի են տալիս։ Դե, հայոց լեզուն էնքան ճկուն ա, որ կարելի ա նաև տենց մեկնաբանել։ Բայց իրականում՝ քաղաքացին դամբուլ չի։ Քաղաքացին աղյուս ա՝ էն աղյուսը, որով կառուցվում ա պետության շենքը...
Առաջիկայում Իրանի Իսլամական Հանրապետությունը դառնալու է միջուկային տերություն։ Այդ անխուսափելի զարգացումը շեշտակիորեն փոխելու է տարածաշրջանում տիրող աշխարհառազմավարական հաշվեկշիռը և ուժերի հարաբերակցությունը՝ հօգուտ Իրանի։ Հայաստանի Հանրապետությունը կարող է ստանալ կայուն և ապահով զարգացման առնվազն 10-20 տարի, քանի որ Իրանին պետք է լինելու ամրապնդել իր հյուսիսային սահմանների անվտանգությունն ու չեզոքացնել թուրանական սպառնալիքը։ Այս իրավիճակում Հայաստանն առանցքային դերակատարում և նշանակություն ունի։