ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը, պաշտոնը ստանձնելու առաջին իսկ օրից, ծրագրում է վերականգնել իր «առավելագույն ճնշման ռազմավարությունն Իրանին սնանկացնելու համար»՝ գրում է Financial Times-ը: «Առավելագույն ճնշման» արշավը նպատակ ունի զրկել Իրանին բանակը հզորացնելու հնարավորությունից, սակայն վերջնական նպատակը Թեհրանին միջուկային նոր համաձայնագրի շուրջ բանակցությունների մղելն է։               
 

Գագիկ Ծառուկյանի «հիման» անցավ, մնաց «երբեքը»

Գագիկ Ծառուկյանի «հիման» անցավ, մնաց «երբեքը»
14.02.2015 | 13:31

Հայոց քաղաքական փոքրիկ ասպարեզում մեծ գործեր են սկսվել: ՀՀԿ-ն լռեց, լռեց, լռեց գործողությունների մասով ու երբ պարզեց, որ «Մոսկվան Հայաստանում չի կարող սատարել օլիգարխի և օլիգարխի հետ կապված ընդդիմությանը», անցավ գործի: ԲՀԿ-ն, որ խոսում էր, խոսում էր, խոսում էր ու ոչինչ չէր անում, ՀՀԿ-ի թեթև ձեռքով վերջապես ակամա մղվեց ընդդիմության դաշտ: Ցավալի է՝ ոչ գաղափարական, այլ՝ փաստական: Այս օրերին հնչած բոլոր ելույթներում գաղափարական, համակարգային, քաղաքական որևէ առաջարկ չեղավ, մինչդեռ լիուլի փոխադարձվեցին քաղաքական ու քրեական մեղադրանքները: Որտե՞ղ է քաղաքական գործընթացը, երբ ամեն ինչ հավասարեցվել է միջկուսակցական հակասության, որի մեջ խոստանում են ներքաշել ժողովրդին: Իշխանության լծակների, ռեսուրսների վերաբաշխման համար պայքարում ժողովուրդը ի՞նչ գործ ունի: Միմյանց չարիք հռչակելու ու չարիքի վերացումը հանձն առնելու այս գործընթացը քաղաքականության հետ որևէ կապ չունի:

Գագիկ Ծառուկյանն իր պատասխան ելույթում չասաց ամենակարևորը՝ իր հետ միասին մանդատները վայր են դնում ԲՀԿ բոլոր պատգամավորները ու ԲՀԿ համամասնական ընտրացուցակի բոլոր անդամները: Եռյակի քաղաքական մյուս ուժերը իրենց հույժ դատապարտող հայտարարություններում չասացին, որ իրենք ևս վայր են դնում մանդատները իրենց համամասնական ընտրացուցակով ու միանում են «չարիքի» դեմ Գագիկ Ծառուկյանի հայտարարած պայքարին: Չասացին: Եվ դա արդեն ԲՀԿ-ի, ՀԱԿ-ի, «Ժառանգության» առաջին ու ամենամեծ ռազմավարական սխալն էր: Արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ պարտադրելու միակ սահմանադրական ճանապարհը անտեսվեց: Ինչո՞ւ: Որովհետև նախ ԲՀԿ-ն իր շարքերի նկատմամբ չունի նման վստահություն: Երկրորդ՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը քաղաքական ասպարեզում վերականգնում է իր առաջնորդի տարտղնված դիրքն ու հեղինակությունը: Ո՞վ է մնում, երբ Գագիկ Ծառուկյանը դուրս է մղվում քաղաքական դաշտից ու հայտնվում է քրեական դաշտում: Իսկ որ նա հայտնվում է քրեական դաշտում, պարզ էր ՀՀԿ նախագահի ելույթից ու հաստատվեց ԱԽ նիստով՝ «ԱԱԽ նիստում տեղի ունեցած քննարկումների արդյունքում ձևավորվել է ընդհանուր մոտեցում երկրի ազգային անվտանգությանը սպառնացող երևույթները գնահատելու և դրանց վտանգավորության աստիճանին համարժեք միջոցներ ձեռնարկելու կապակցությամբ: ԱԱԽ անդամները միակարծիք են եղել, որ ՀՀ ազգային անվտանգության դեմ ուղղված ցանկացած սպառնալիքի չեզոքացման միջոցները պետք է համապատասխանեն օրինականության և արդարության չափանիշներին» պաշտոնական հաղորդագրությունը դա է նշանակում: ՈՒ ի՞նչ: Հուզական ու լիովին կանխատեսելի ելույթից հետո Գագիկ Ծառուկյանը վերստին չկատարեց իր խոստումը՝ նա «համազգային մոբիլիզացիայի» կոչ արեց, ունենալով մեկ նպատակ` քաղաքական բոլոր օրինական մեթոդներով (անդադար հանրահավաքներ, երթեր, ցույցեր, անհնազանդություն և այլն) «հասնել Սերժ Սարգսյանի պաշտոնանկությանը` ազատվելու համար չարիքի այս իշխանությունից», ու, մեղմ ասած, կատարեց իր երկրորդ, արդեն աններելի սխալը՝ ժամանակ կորցրեց։ Համազգային մոբիլիզացիան այս հարցում ամիսների տևողություն չի կարող ունենալ: Սա այն դեպքն է՝ երբ գործում էր «Հիմա, կամ՝ երբեք» կարգախոսը: Գագիկ Ծառուկյանի «հիման» անցավ, մնաց «երբեքը»: Բազում օրինակներ կան, թե ինչպես են քանդվում, իշխանության հետ սերտաճում ու իշխանության սպասարկմանն անցնում իրենց ընդդիմադիր հայտարարած կուսակցություններն ու նրանց անդամները: Առավել ևս՝ ԲՀԿ-ն, որ այդպես էր չհայտարարեց իրեն ընդդիմադիր: ԲՀԿ-ն դեռ զարմանում է, որ խախտվեց քաղաքական ստատուս քվոն, թեև մարտի մեկով ընդմիշտ շաղկապված էին ու նույն խրամատում խրված, շարունակում է զարմանալ, իսկ իշխանությունը գործում է իր բոլոր մեխանիզմներով: ՈՒ՝ ճիշտ է անում, որովհետև պատասխանատվություն ունի նախ և առաջ ինքն իր համար:
ՈՒ ի՞նչ: Որևէ խնդիր քաղաքական դաշտում չի լուծվում, երբ նույնիսկ ԲՀԿ-ն ինքնալիկվիդանում է, ուժերի վերադասավորում չի լինում՝ կար ՀՀԿ-ն իր շրջապատով, մնում է ՀՀԿ-ն իր շրջապատով՝ շքախմբից մեկ անդամ այս կողմ, այն կողմ՝ սուրբ տեղը թափուր չի մնում: «Ավազակապետության» դեմ պայքարի իր բուռն ժամանակներում Գագիկ Ծառուկյանին «Դոդի Գագո» էր անվանում Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, քաղաքական դաշտի մաքրմանն իր բուռն պայքարում նույնն արեց Սերժ Սարգսյանը: ՈՒ եթե այսօր Լևոն Տեր-Պետրոսյանը և Գագիկ Ծառուկյանը ներկայանում են նույն ճամբարում, ինչո՞ւ վաղը նորից Սերժ Սարգսյանն ու Գագիկ Ծառուկյանը չեն լինի նույն ճամբարում: Իհարկե, որոշակի «կուլակաթափությունից» հետո: Իսկ դա քաղաքականության հետ նույնքան կապ ունի, որքան Լուսինը ազդում է Երկրում տեղատվությունների ու մակընթացությունների վրա: Ձգողականության դաշտի առանցքում այդպես էլ չի հայտնվում քաղաքականությունը, հայտնվում են քաղաքական գործիչներն ու միմյանց անվանում չարիք, իսկ հիմնավորում են միմյանց դեմ պայքարը պետության ու ժողովրդի շահով: ՈՒրեմն՝ նախ և առաջ պետք է սահմանազատել իշխանությունն ու պետությունը, ժողովրդին թողնել այն դերը, որ վերապահված է Սահմանադրությամբ:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Իսկ որտե՞ղ է Գագիկ Ծառուկյանը: Գոնե Հովիկ Աբրահամյանը գիտի՞ նրա տեղը, թե՞ քաղաքական խրամատների միջև հաղորդակցությունը այլևս հակացուցված է: Բայց եթե չգիտի ու չի ուզում իմանալ, հարկադրված է զբաղվել միայն իր վարչապետական պարտականություններով, որոնց կատարումն այնքան էլ հաջողություններ չի խոստանում: Գիտի՞ Գալուստ Սահակյանը՝ որտե՞ղ է ԲՀԿ խմբակցության ղեկավարը, ում անվերջ բացակայությունները հրահանգված էր համարել հարգելի, իսկ հիմա հրահանգվեց համարել անհարգելի: ՈՒ ԱԺ նիստում նրան պատգամավորական լիազորություններից զրկելու հարց է քննարկելու: ԱԺ նախագահը գիտի՞, որ եթե ուզում են դաշտը մաքրել, բացի Գագիկ Ծառուկյանից, շատ պատկառելի ցուցակ կա խորհրդարանի նիստերի ու քվեարկություններից բացակայած պատգամավորների, և նրանց ևս պետք է «մաքրել» խորհրդարանից՝ քաղաքական կառույց ունենալու համար, թե՞ Հայաստանում՝ ոնց Հայաստանում, ու պատերազմում՝ ոնց պատերազմում:

Դիտվել է՝ 1977

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ