Սպասենք առայժմ
Հուլիսի 1-ին, այսինքն` այսօր, Հայաստանը պետք է ստորագրեր Եվրասիական միությանն անդամակցության համաձայնագիրը: Ընդ որում, հիմնադիր անդամ չդառնալուց հետո: Ասել է` մեկ անգամ հետաձգվելու արդյունքում: Գիտենք` ո՛չ այսօր, ո՛չ հուլիսի 3-ին այդ համաձայնագիրը չի ստորագրվելու: Հուզականությունը չի եղել և չի լինելու քաղկատեգորիա ո՛չ անցյալ դարի սկզբին, ո՛չ էլ հիմա: Գործ ունենք չոր փաստերի հետ, որոնք հավաստում են, որ թե՛ սեպտեմբերի 3-ին, թե՛ հիմա Հայաստանը եղել է գործիք Ռուսաստանի ձեռքում:
ա) Սեպտեմբերի 3-ին Ռուսաստանը փորձեց կանխել Վրաստանի, ՈՒկրաինայի, Մոլդովայի ԵՄ ասոցացումը, որն էլ, ինչպես տեսանք, չստացվեց: Ինչ գնով, նույնպես չանդրադառնանք, սակայն արձանագրենք` նման գին Հայաստանը չէր կարող վճարել, իմաստ-անհրաժեշտություն էլ չկար: Նկատի ունենք Մայդանը, ՈՒկրաինայի տրոհումն ու առկա դիմակայության անհայտ հեռանկարը:
Այո, սեպտեմբերի 3-ից հետո հայ հասարակության առաջադեմ, ռուսական «շինելից» մեկընդմիշտ դուրս թռած մասն ահավոր ծանր տարավ դեպի Մաքսային միություն հայաստանյան «երթը», սակայն հակառակն է՛լ ավելի ահավոր էր լինելու, այդու` չարիքի փոքրագույնի «ստվերի» տակ երկրի ամբողջականության պահպանման, անցնցումության, մեծ կոլապսների, ագրեսիաների բացակայությունը լրացրեց այն «սուրբ տեղը», որը բաց էր մնացել ՄՄ-ին անդամակցելու որոշման արդյունքում:
բ) Եվրասիական միություն: Այո, այնտեղ ևս մենք չդարձանք հիմնադիր անդամ, ինչն ինքնին նշանակում էր վետոյի իրավունք Եվրասիական միության ցանկացած անդամի նկատմամբ, ասել է` թույլ չէինք տալու, որ Ադրբեջանն անդամակցեր Եվրասիական միությանը (եթե՛), ուստի Նազարբաևն Ադրբեջանի «խորքից» Պուտինին «դուրեկան» նամակ կարդաց:
Ի դեպ, հիմնադիր անդամության մասով իշխանական մեր աղբյուրները միաբերան պնդում են, որ առանձնապես մեծ չէ տարբերությունը հիմնադիր և շարքային անդամության միջև, և վետոյի իրավունքը աներկբա է երկու դեպքում էլ, սակայն դա ամենևին այդպես չէ:
Անցնենք առաջ։ Այո, մեզ Եվրասիական միությունում չեն սպասում և հազար ու մի պատճառ են որոնում Հայաստանի անդամակցությունը ձգձգելու համար: Եվ եթե առաջին փուլում դա Ալիևի նամակն էր, երկրորդում ԱՀԿ-ի որոշ կետեր ԵՄ օրենքներին համապատասխանեցնելն է։ Ձգենք դադարը ու ժպիտով հարցնենք ռուս էմիսարներին` իսկ դո՞ւք, պարոնայք, դուք և մնացած ԵՄ անդամներդ ԱՀԿ անդամներ չե՞ք:
Թողնենք այդ «անդամներին» իրենց տվայտումների հետ, մեզ համար արձանագրենք` չկա չարիք առանց բարիքի: Որքան ուշ, այնքան լավ: Նախ, որ Արևմուտք-Ռուսաստան խաղը դեռ ՈՒկրաինայում չի որոշակիացվել, որից հետո միայն հասկանալի կլինի` աշխարհը դեպի ուր է գնում: Այնպես որ, շտապել ամենևին էլ պետք չէ:
Չի ճշտվել նաև վավերականության չափը` Ադրբեջանի Եվրասիական միության մերժման, որից հետո նույնպես ամեն բան շատ ավելի հստակ կլինի:
Ռուսաստանը, ասոցացվող Վրաստանից ու Ադրբեջանի մերժումից հետո, ստիպված կլինի ամբողջ դեմքով շրջվել դեպի Հայաստան: Հայաստանն էլ Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի միակ «կղզի» լինելու հնարավորությունը կարող է մանևրի, կամրջի լուրջ պլացդարմ դարձնել իր համար:
Այնպես որ, սպասենք առայժմ։
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
Տարածաշրջանային
