Այն, որ Հայաստանի պետական կառույցներում քաղաքացիների դիմումներին, նամակներին շատ ուշ են արձագանքում, ու արձագանքն էլ արձագանքի նման չէ, հայտնի է յուրաքանչյուրին: Քաղաքացիների մտահոգությունները պաշտոնյաներին «հասցնող» օղակը պետք է ծանրաբեռնված ու օպերատիվ աշխատի, սակայն հայկական իրականությունն այլ բան է փաստում: Ասվածի ամենավառ օրինակը նախագահականի՝ «Քաղաքացիների ընդունելության, առաջարկությունների, դիմումների և բողոքների» բաժինն է` Աիդա Ասատրյանի ղեկավարությամբ:
Բազմաթիվ քաղաքացիներ պարբերաբար դիմում են «Իրատես de facto»-ի խմբագրություն՝ սրտնեղելով, որ նախագահին ուղղված իրենց նամակներն ու դիմումները պատասխան չեն ստանում: Ավելին, ոմանք հավաստում են, որ ոչ թե մեկ, այլ մի քանի անգամ են գրել նախագահականի հասցեով, ու կրկին անարձագանք: Եթե այս բաժինը պարապուրդի է մատնված, ինչո՞ւ են ավելորդ հաստիքներով պետական ապարատը ծանրաբեռնում, ինչո՞ւ են բյուջեից փողեր հատկացնում «ճանճ քշող» վարչություններ պահելու համար: Պետության հանդեպ քաղաքացիների վստահությունը ձևավորվում է նաև այս վարչությունների ճիշտ աշխատանքով, երբ մարդիկ գիտակցում են, որ իրենց մտահոգությունները հասանելի են ղեկավարներին, վերջիններս էլ ականջալուր են իրենց խնդիրներին:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ