Աշխարհում յուրաքանչյուր մարդ իր խաղն է խաղում, որի հետևանքները ինչպես իր, այնպես էլ որոշակի խմբերի համար կարող են լինել էական, իսկ եթե այդ խաղը խաղացվում է պետությունների մակարդակով, մանավանդ եթե այն ստոր է, ճակատագրական է դառնում, և տարիներ շարունակ հնարավոր չի լինում ուղղել տվյալ խաղի արդյունքում ստացված ծանր հետևանքները:

Երբեք չեմ հավատացել գրականության ժանրային բաժանումներին: Ինչ ժանրում էլ լինի, բովանդակությունն է կարևորը: Հեմինգուեյը մի նախադասությամբ վեպ էր գրում՝ «Վաճառվում են բոլորովին չհագած մանկական կոշիկներ»:

Մինչև բուն ասելիքը, այսինքն՝ ՀՀ արտոնախավի և նրա հայրենասիրական ախորժակի ձեռքը կրակն ընկած մահկանացուներիս սննդային մոնիթորինգը, նախ աշխարհաքաղաքական մի երկու շրջայց կատարենք։

Կենդանական աշխարհում տիրում է հզորի օրենքը: ՈՒժեղ կենդանիներին կեր են դառնում թույլերը: Նույնն է նաև մարդկության պարագայում. հզոր ազգերը հարստանում, բարգավաճում են թույլ ազգերի հաշվին:

Հայաստանով և Արցախով ձգվող սահմանները, հավատացեք, եզակի են Երկիր մոլորակում։ Զի եթե թռչնի (կկվի կամ սարյակի) թռիչքի բարձրությունից նայես վար, ապա կտեսնես երկար ձգվող մի ալ սպի` երկրի սահմանները։

Գայլերը փարախում ձագեր են բերել, և դա մեր շների հեզությունից է»՝ սքանչելի տող է, չէ՞, Ռաֆայել Արամյանի պատմվածքից է՝ Անիի կործանման մասին:

Օրերս «Ժողովրդական ճարտարապետ Ռաֆայել Իսրայելյան» հասարակական կազմակերպությունը տարածեց մի հայտարարություն, որն ամբողջությամբ ներկայացնում ենք ընթերցողի ուշադրությանը:

Որ սուտն ու ստելը համամարդկային երևույթներ են, կասկածից վեր է։ Բայց չգիտես ինչու տողերիս հեղինակն այն համոզման է, որ սուտն ու ստելը, ինչպես ասեմ, որ այլոց չվիրավորեմ, հայեցի չեն, չգիտես որտեղից և ում կողմից մեզ պարտադրվել են։

Ինչպես և սպասվում էր, 2016-ի առաջին իսկ օրերից սկսեցին նախընտրական տարուն բնորոշ ակտիվ քաղաքական բանակցային և կազմակերպական գործընթացներ։

Այսօր մենք ականատես ենք դարձել տնտեսական ճգնաժամի: Ինչո՞ւ մեր օրերում, երբ ամեն ինչ կարծես թե արվում է ավելի կիրթ ձևով, և երբ համակարգիչը հնարավորություն է տալիս իմանալու, թե ինչ փոփոխություններ են կատարվում երկրագնդի տարբեր աշխարհամասերում, և ինչպիսի տնտեսական առավել նպատակահարմար հարաբերություններ կարելի է մշակել ու ձևավորել տարբեր երկրների միջև, փոխանակ մարդկանց կեցությունը ավելի լավ դառնա, հակառակը, վատթարանում է: