Շատ եք Արևմուտքի զորեղությունը փառաբանում, արևմտամոլներ, հապա ինչու՞ մի ակնթարթում Արցախի արդարությունը չի վերականգնում, թուրքի ականջից չի բռնում ու դուրս չի շպրտում Արցախի ու Հայաստանի սահմաններից:
Թող դնի ու անմիջապես ճանաչի Արցախի կարգավիճակն ու Հադրութն ու Շուշին հետ պահանջի, մնացածը՝ գլխին տված:
Հաստատ կարող է, դա իր համար հարց չէ, ի վերջո, վերի՜ն դատ է:
Մեր գինը դա՛ պիտի լինի՝ նման ճակատագրական որոշում կայացնելու:
Այ էն ժամանակ առաջինը ես կթռչեմ դեպի Արևմուտք:
Այլ՝ իբր զենք է խոստանում, ասել է թե՝ պատերազմ այս փոքր ու փշրված երկրին՝ պայմաններ դնելով, որոնք կարող են մեզ վրա շատ թանկ նստել, զենքն էլ չփրկի:
Մի տգետ հպարտ-հպարտ գրել էր՝ Արևմուտքը մեզ զենք է տալու, ինչպես Ուկրաինային է տալիս, եթե միայն ռուսական բազաներն արտաքսենք մեր երկրից...
Հիմար:
Արևմուտքը թող զենք չտա այս փոքր ու տանջված երկրին, այլ մեր արդարությունը վերականգնի՝ առանց պատերազմ. մենք Ուկրաինա չենք՝ անծայրածիր ու հզոր, մեր երկիրը րոպեների մեջ հողին կհավասարվի Արևմուտքի զենքի ու թուրքի զենքերի արանքում:
Արևմուտքը թուրքի շահերն է պաշտպանում, ու սա պարզից էլ պարզ է:
Այստեղ են ասել՝ ամեն փայլփլուն բան չէ, որ ոսկի է:
Զե՜նք է տալու... Զենքը թե լավ բան է, թող պահի իր համար, թուրքը շուտով հասնելու Եվրոպա ու Վատիկանում նստի, Հռոմի Պապին էլ հրամայելու է՝ սուրճ դնի, հոգնած ոտքերն էլ յուղով օծի...