Ռուսաստանը Հայաստանում բացահայտ պարտվում է Արևմուտքին... Պատճառները բազմաթիվ են՝ սկսած Կրեմլի և ՌԴ ԱԳՆ-ի խայտառակ աշխատանքից, վերջացրած ՌԴ համապատասխան գերատեսչությունների կողմից վարվող բացահայտ հակառուսական քաղաքականությամբ...

44-օրյա դավադրության ժամանակ՝ 2020 թվականի հոկտեմբերի 16-ին ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը ելույթ էր ունենում ռազմաճակատ մեկնող մի գումարտակի առաջ և տղաներին ոգևորելու համար պատմում էր իր՝ ապրիլյան քառօրյային մեկնելու մանրամասնությունները:

Սամվել Շահրամանյանի հրամանագիրը՝ Արցախը լուծարելու մասին, կամ այդ լուծարումը չեղարկելու հայտարարությունը որևէ կապ չունեն Արցախի կործանման կամ վերածննդի, եթե կուզեք՝ ռեալպոլիտիկի հետ:

Պառլամենտում ոչ մեկի մտքով չանցավ , որ հարցնի, թե Սերժիկի փեսու ձեռը որտեղի՞ց էին ընկել ԱԱԾ գաղտնի փաստաթղթերը: Ոչ մի պատգամավոր չբարձրացրեց այն հարցը, թե «թուրքական հատուկ ծառայությունների բոզն» ինչպե՞ս էր 2017-ին դարձել պատգամավոր, հիմա էլ պետությունն է ներկայացնում միջազգային ասպարեզում որպես արտգործոց նախարար:

Հիմա բացատրեմ սրանց արած հոգեբանական խաղերն ու դրա ազդեցությունը ամբոխի վրա:

«Ռևանշիզմ» տերմինի կիրառումն ինքնին ողջունելի չէ, քանի որ ժամանակակից մասնագիտական գրականության մեջ այդկերպ անվանում են նրանց, ովքեր կազմակերպում են չհիմնավորված, անարդար և առանց սադրանք ագրեսիա, մինչդեռ Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ ներկայիս իրավիճակը, ասել է թե, լուծումը ամենաանարդարն է, որ կարող էր լինել, հետևաբար, դրա շտկմանն ուղղված ցանկությունը ոչ թե ռևանշիզմ է, այլ արդարության ցանկություն. ու մի´ մոռացեք, որ այդ տերմինը հենց Ալիևն է շրջանառության մեջ դրել առաջին անգամ:

«Ադրբեջանը մեծ խոչընդոտներ չի տեսնում հարևան Հայաստանի հետ կայուն խաղաղություն ապահովելու համար և կարծում է՝ սահմանների որոշման հարցը կարող է լուծվել առանձին»,- ասել է Հաջիևը:

Բռնատիրական Ադրբեջանի կողմից Արցախը հայաթափելուց, 120 հազար արցախցիների բռնագաղթից հետո ժողովրդավար արևմտյան երկրները Ադրբեջանի ու այդ երկրի բռնապետի դեմ որևէ պատժամիջոց չկիրառեցին։

Պատմությունը գիտություն է ոչ թե անցյալի, այլ ապագայի մասին:

Երկու ելակետով քննարկենք հարցը՝ զոհերի և գիշատիչների մասով։