«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Աշխար­հը ե՞րբ և ու՞մ կսկ­սի պատ­ժել Ար­ցա­խի դեմ այ­սօր­վա պա­տե­րազ­մի հա­մար

Աշխար­հը ե՞րբ և ու՞մ կսկ­սի պատ­ժել  Ար­ցա­խի դեմ այ­սօր­վա պա­տե­րազ­մի հա­մար
13.10.2020 | 00:22

Մենք շատ ենք գրում. և՛ պան­թուր­քիզ­մի մա­սին՝ իր նոր դեմ­քով, և՛ Ար­ցա­խի դեմ 2020 թ. աշ­նա­նա­յին պա­տե­րազ­մի մա­սին։ Բայց հոկ­տեմ­բե­րի 8-ը բա­վա­կա­նա­չափ ա­նակն­կալ­ներ մա­տու­ցեց։ Նրան­ցից մե­կը մերն է։ Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ծա­ռա­յու­թյան (ԱԱԾ) տնօ­րեն Ար­գիշ­տի Քյա­րա­մյանն այդ օ­րը հան­րա­պե­տու­թյան նա­խա­գահ Ար­մեն Սարգ­սյա­նի հրա­մա­նագ­րով ա­զատ­վել է զբա­ղեց­րած պաշ­տո­նից, ին­չի հա­մար հա­մա­պա­տաս­խան ա­ռա­ջար­կով երկ­րի ղե­կա­վա­րին էր դի­մել վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը։ Տնօ­րե­նի ժա­մա­նա­կա­վոր պաշ­տո­նա­կա­տար է նշա­նակ­ված ԱԱԾ նախ­կին ղե­կա­վա­րի տե­ղա­կալ Մի­քա­յել Համ­բար­ձու­մյա­նը։
Վեր­հի­շենք. 29-ա­մյա Ար­գիշ­տի Քյա­րա­մյանն ԱԱԾ-ն գլ­խա­վո­րել է ըն­թա­ցիկ տար­վա հու­նի­սից։ Իսկ հի­մա՝ ճա­կա­տագ­րի նման շր­ջա­դարձ։ Կա­ռա­վա­րու­թյան այդ ո­րո­շու­մը կապ­ված է պա­տե­րազ­մի 11-12 օր­վա ո­րոշ ի­րո­ղու­թյուն­նե­րի հե՞տ, թե՞ կոնկ­րետ դժ­գո­հու­թյուն է ինչ-որ կոնկ­րետ բա­նից։ Ի վեր­ջո, լու­րեր էին պտտ­վում, թե հա­մաշ­խար­հա­յին բազ­մա­թիվ շր­ջա­նակ­ներ «հա­մո­զում» են Փա­շի­նյա­նին, որ փուլ առ փուլ հանձ­նի իշ­խա­նու­թյու­նը։ Եվ ա­ռա­ջին փու­լում ա­ռա­ջար­կել են կա­ռա­վա­րու­թյու­նից և այլ իշ­խա­նա­կան կա­ռույց­նե­րից հե­ռաց­նել «սո­րո­սա­կան­նե­րին»։ Ճիշտ է, մենք ա­պա­ցույց­ներ չու­նենք, որ Քյա­րա­մյա­նին ա­ռաջ էր մղում ոմն Լա­րի­սա Մի­նա­սյան կամ էլ երևա­նյան «սո­րո­սա­կան­նե­րից» ինչ-որ ու­րի­շը։ Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, նա պաշ­տո­նանկ է ար­վել։ Մենք կաս­կա­ծում ենք, որ ե­թե ոչ պա­տե­րազմն ին­քը, ա­պա նրա հետ կապ­ված ինչ-որ բան է ազ­դել Քյա­րա­մյա­նի պաշ­տո­նան­կու­թյան վրա։ Օ­րի­նակ՝ ու­ժա­յին կա­ռույ­ցի ոմն բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­յի մեր­կաց­ման ա­մո­թա­լի հան­գա­մանք, կամ էլ օ­տա­րերկ­րա­ցի լր­տես­նե­րի բա­ցա­հայ­տում, ո­րոնց եր­կր­ներն այդ­պես էլ չեն նշ­վել։ Մի խոս­քով, ժա­մա­նա­կը ցույց կտա, թե ում, ին­չի հա­մար և ինչ­պես են «հա­նում գոր­ծից»։


Իսկ այժմ՝ պա­տե­րազ­մի և նրա շուր­ջը ե­ղած դի­վա­նա­գի­տու­թյան մա­սին։ Պետք է են­թադ­րել, որ Թուր­քիա­յում և «Բաք­վի հան­րա­պե­տու­թյու­նում» հոկ­տեմ­բե­րի 8-ին նա­խոր­դող օ­րե­րին բա­վա­կան դառն ու բա­ցա­սա­կան ապ­րում­ներ են ու­նե­ցել, ո­րով­հետև ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի (ՄԽ) հա­մա­նա­խա­գահ եր­կր­նե­րից հե­տո Ար­ցա­խի դեմ պա­տե­րազ­մը դա­դա­րեց­նե­լու պա­հանջ­նե­րին միա­ցավ Գեր­մա­նիան, ո­րը նույ­նիսկ 90-ա­կան թթ. Թուր­քիա­յի և Ա­լիևնե­րի վար­չա­կար­գի հա­վա­տա­րիմ պաշտ­պանն էր։ Մենք չենք սխալ­վում. նույ­նիսկ 1991-93 թթ. Բաք­վում տի­րում էր Ա­լիևը, պար­զա­պես հիմ­նա­կան զանգ­վա­ծը նրան հի­շում է «Էլ­չի­բեյ» մա­կա­նու­նով, իսկ նա Ա­լիև է և Հեյ­դար (ու­րեմն և Իլ­համ) Ա­լիևի ազ­գա­կա­նը։ Եվ նույն­պես՝ նա­խիջևան­ցի։ Այ­սինքն՝ 2020 թ. Գեր­մա­նիան ա­վե­լի ճկուն է դար­ձել Թուր­քիա­յին և Ա­լիևնե­րի վար­չա­կար­գին վե­րա­բե­րող հար­ցե­րում։ Չէ՞ որ ՄԽ հա­մա­նա­խա­գահ եր­կր­նե­րի արտ­գործ­նա­խա­րար­նե­րի հայ­տա­րա­րու­թյու­նից հե­տո, հոկ­տեմ­բե­րի 7-ին Ֆրան­սիա­յի ԱԳ նա­խա­րար Ժան-Իվ լը Դրիա­նը մեկ ան­գամ էլ հայ­տա­րա­րեց. «Մենք ու­զում ենք, որ բո­լո­րը հաս­կա­նան, որ հա­կա­մար­տու­թյան բո­լոր կող­մե­րը շա­րագր­գռ­ված են, որ, ա­ռանց նա­խա­պայ­ման­նե­րի, մար­տա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­ներն ան­մի­ջա­պես դա­դա­րեց­վեն, և մենք բա­նակ­ցու­թյուն­ներ ենք սկ­սում Ֆրան­սիա­յի, Ռու­սաս­տա­նի և ԱՄՆ-ի միջ­նոր­դա­կան ա­ջակ­ցու­թյամբ»։ Հա­ջորդ օ­րը Մոսկ­վա­յից ու Փա­րի­զից հա­ղոր­դե­ցին, որ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի ի­րադ­րու­թյան շուրջ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րը կկա­յա­նան հոկ­տեմ­բե­րի 8-ին՝ Ժնևում և հոկ­տեմ­բե­րի 12-ին՝ Մոսկ­վա­յում։ Հենց դրա­նից հե­տո (նույն­պես հոկ­տեմ­բե­րի 7-ին) Գեր­մա­նիա­յի արտ­գործ­նա­խա­րար Խայ­կո Մաա­սը երկ­րի խոր­հր­դա­րա­նում ե­լույ­թի ժա­մա­նակ թույլ տվեց Ադր­բե­ջա­նի վրա Եվ­րա­խոր­հր­դի ճն­շու­մը Ար­ցա­խում հրա­դա­դա­րի հաս­նե­լու նպա­տա­կով. «Տվյալ պա­հին մենք ակն­կա­լում ենք ադր­բե­ջա­նա­կան կող­մից, որ նա, ինչ­պես Հա­յաս­տա­նը, հրա­դա­դա­րին հա­մա­ձայ­նե­լու սկզ­բուն­քա­յին պատ­րաս­տա­կա­մու­թյուն կհայտ­նի։ Ե­թե այդ կող­մը դրան պատ­րաստ չէ, ա­պա կար­ծում եմ, որ ԵՄ-ի կող­մից պետք է ու­ժե­ղաց­վի ճն­շու­մը նրա վրա»։
Ա­ռա­ջի­նը հրա­պա­րա­կավ «նե­ղա­ցավ», ի­հար­կե, Ա­լիևնե­րի վար­չա­կար­գը։ Հոկ­տեմ­բե­րի 8-ին նրա ԱԳՆ մա­մու­լի ծա­ռա­յու­թյու­նը հայ­տա­րա­րեց, որ ղա­րա­բա­ղյան հա­կա­մար­տու­թյան գո­տում հրա­դա­դա­րի և Ադր­բե­ջա­նի վրա հնա­րա­վոր ճնշ­ման մա­սին Գեր­մա­նիա­յի ԱԳՆ-ի ղե­կա­վար Խայ­կո Մաա­սի կո­չը «խոր ափ­սո­սանք և զար­մանք է ա­ռա­ջաց­նում», նշե­լով, որ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղում ան­վե­րա­պահ հրա­դա­դա­րի կո­չե­րը կհան­գեց­նեն միայն «ստա­տուս քվոն և ադր­բե­ջա­նա­կան հո­ղե­րի օ­կու­պա­ցիան պահ­պա­նե­լուն»։ Բաք­վում նաև նշե­ցին, որ Մինս­կի խմ­բի, ո­րի ան­դամն է նաև Գեր­մա­նիան (չշ­փո­թել Մինս­կի խմ­բի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րի ինս­տի­տու­տի հետ, ո­րոնք են ՌԴ-ն, ԱՄՆ-ը և Ֆրան­սիան), 30-ա­մյա գոր­ծու­նեու­թյու­նը «չի մո­տեց­րել խա­ղա­ղու­թյու­նը Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սում և չի հան­գեց­րել Ադր­բե­ջա­նի տա­րած­քից հայ­կա­կան զոր­քե­րի դուրս­բեր­մա­նը»։ Ադր­բե­ջա­նի ԱԳՆ-ն ըն­դգ­ծել է, թե իբր «հայ­կա­կան զոր­քե­րի հա­նումն ադր­բե­ջա­նա­կան տա­րածք­նե­րից և օ­կու­պա­ցիա­յի դա­դա­րե­ցու­մը ադր­բե­ջան­ցի ժո­ղովր­դի օ­րի­նա­կան պա­հանջն է»։ «Ա­նար­դա­րա­ցի ենք հա­մա­րում ա­ռա­ջա­ցած ի­րա­վի­ճա­կում Ադր­բե­ջա­նի վրա ցան­կա­ցած ճնշ­ման մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյու­նը։ Գեր­մա­նիա­յին կոչ ենք ա­նում, որ ճն­շում գոր­ծադ­րի Հա­յաս­տա­նի վրա և ար­դա­րա­ցի դիր­քո­րո­շում ըն­դու­նի Ադր­բե­ջա­նի օ­կու­պաց­ված տա­րածք­նե­րից հայ­կա­կան զոր­քե­րի հա­նումն ա­պա­հո­վե­լու հա­մար»,- աս­ված է եզ­րա­փակ­ման մեջ։
Բաք­վի ԱԳՆ-ն հաշ­վի չի առ­նում, որ աշ­խարհն «արթ­նա­ցել»։ Եվ աշ­խար­հը զայ­րա­նում է. ինչ­պե՞ս թե, ով­քե՞ր են թուր­քե­րը, որ Մեր­ձա­վոր Արևել­քից ա­հա­բե­կիչ­նե­րին նե­տում են այս­տեղ-այն­տեղ։ Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րին ծա­նո­թաց­նենք աշ­խար­հի ար­ձա­գան­քի ո­րոշ նր­բու­թյուն­նե­րին։ Չէ՞ որ ինչ­քան ձգ­վում է պա­տե­րազ­մը, այն­քան շատ մի­ջազ­գա­յին ու­ժեր են սկ­սում քն­նար­կել, թե ինչ է կա­տար­վում Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սում։ Բո­լոր կար­ծիք­նե­րից այ­սօր ա­ռանձ­նաց­նում ենք Սի­րիա­յի նա­խա­գահ Բա­շար Ա­սա­դի և Թեհ­րա­նի հա­մալ­սա­րա­նի մի­ջազ­գա­յին հե­տա­զո­տու­թյուն­նե­րի ֆա­կուլ­տե­տի պրո­ֆե­սոր, պա­ղես­տի­նյան հար­ցե­րով ա­վագ փոր­ձա­գետ Խա­դի Բոր­խա­նիի տե­սա­կետ­նե­րը։ Մեր կար­ծի­քով՝ այդ տե­սա­կետ­նե­րը բա­ցար­ձա­կա­պես ճիշտ են ար­տա­ցո­լում օ­բյեկ­տիվ ի­րա­կա­նու­թյու­նը։


Նա­խա­գահ Ա­սա­դը հոկ­տեմ­բե­րի 5-ին ռու­սա­կան «ՌԻԱ-Նո­վոս­տի» գոր­ծա­կա­լու­թյա­նը տված հար­ցազ­րույ­ցում հայ­տա­րա­րել է, որ ղա­րա­բա­ղյան հա­կա­մար­տու­թյան նոր գա­լա­րի գլ­խա­վոր նա­խա­ձեռ­նո­ղը ե­ղել է Թուր­քիա­յի նա­խա­գահ Էր­դո­ղա­նը։ «Նա ա­հա­բե­կիչ­նե­րին պաշտ­պա­նում է Լի­բիա­յում, գլ­խա­վոր հրահ­րիչն ու նա­խա­ձեռ­նողն է ե­ղել Ադր­բե­ջա­նի և Հա­յաս­տա­նի միջև Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղում վեր­ջերս սկս­ված հա­կա­մար­տու­թյան»,- ա­սել է Սի­րիա­յի նա­խա­գա­հը։ Դա­տե­լով այն բա­նից, որ նա զրու­ցել է հենց «ՌԻԱ-Նո­վոս­տիի» հետ, Ա­սադն իր տե­սա­կե­տը հա­մա­ձայ­նեց­րել է ոչ միայն Թեհ­րա­նի, այլև Մոսկ­վա­յի հետ։ Հայտ­նի է, որ Էր­դո­ղա­նը, ի պա­տաս­խան, Սի­րիան (նաև Կիպ­րո­սը, Հու­նաս­տա­նը և... Իս­րա­յե­լը) ան­վա­նել է «հան­ցա­գործ վար­չա­կար­գե­րից մե­կը»։ Թուր­քի ար­ձա­գանքն օ­րի­նա­չափ է, հատ­կա­պես Սի­րիա­յի առն­չու­թյամբ. այդ եր­կիրն այն քիչ պե­տու­թյուն­նե­րից մեկն է, ո­րը դաշ­նա­կից­նե­րի օգ­նու­թյամբ խփել է Թուր­քիա­յի «մռու­թին»։


Բայց ի՞նչ կպա­տաս­խա­նի Էր­դո­ղանն այն բա­նին, որ Ա­րա­բա­կան պե­տու­թյուն­նե­րի լի­գա­յի (ԱՊԼ) գլ­խա­վոր քար­տու­ղար Ահ­մեդ Ա­բուլ Գեյ­թը դեռ հոկ­տեմ­բե­րի 4-ին նշել է Թուր­քիա­յի ա­պա­կա­ռու­ցո­ղա­կան դե­րը Կով­կա­սի և Մի­ջերկ­րա­կան տա­րա­ծաշր­ջան­նե­րում, որ­տեղ Ան­կա­րա­յի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հետևան­քով լար­վա­ծու­թյան աճ է ե­ղել։ Ընդ ո­րում, Գեյ­թը են­թադ­րել է, որ այդ­պի­սի վար­քա­գի­ծը «վատ ա­վարտ» կու­նե­նա Թուր­քիա­յի հա­մար. «Ան­կա­րան ընդ­հար­վում է տա­րա­ծաշր­ջա­նի այլ եր­կր­նե­րի և հա­մաշ­խար­հա­յին տե­րու­թյուն­նե­րի հետ մի շարք խն­դիր­նե­րով, և դա լավ չի վեր­ջա­նա նրա կամ նրա ղե­կա­վա­րու­թյան հա­մար։ Թուր­քիա­յի նա­խա­գա­հը մի­ջամ­տում է Ե­գիպ­տո­սի, Սի­րիա­յի, Ի­րա­քի և Լի­բիա­յի գոր­ծե­րին ռազ­մա­կան տե­սա­կե­տից։ Էր­դո­ղա­նը մի­ջամ­տել է նաև Կով­կա­սում Ադր­բե­ջա­նի և Հա­յաս­տա­նի հա­կա­մար­տու­թյա­նը, ընդ­հար­վել է Հու­նաս­տա­նի և Կիպ­րո­սի հետ, ներ­խու­ժել է Մի­ջերկ­րա­կա­նի գա­զա­յին հան­քա­վայ­րեր, ինչն ստի­պել է, որ Ֆրան­սիա­յի նման մեծ և ազ­դե­ցիկ եր­կի­րը կոր­ծա­նիչ­ներ և ա­վիա­կիր ու­ղար­կի Կիպ­րոս։ Նույ­նիսկ Ի­տա­լիան, որ ըմբ­ռն­մամբ էր վե­րա­բեր­վում թուր­քա­կան շատ դիր­քո­րո­շում­նե­րի, ան­ցել է Ֆրան­սիա­յի կող­մը։ Հի­մա բո­լորն Էր­դո­ղա­նին ա­սում են, որ նրա գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը պատժ­վե­լու են»։ Գեյ­թին ջղայ­նաց­նում է, որ Թուր­քիան սի­րիա­ցի վարձ­կան­նե­րին օգ­տա­գոր­ծում է Ադր­բե­ջա­նի կող­մից Հա­յաս­տա­նի դեմ կռ­վե­լու հա­մար. «Շատ ցա­վա­լի է, որ սի­րիա­ցի վարձ­կան­ներն օգ­տա­գործ­վում են Էր­դո­ղա­նի կող­մից»։


Մեր պա­տե­րազ­մի մի այլ կող­մի վրա է ու­շադ­րու­թյուն դարձ­նում ի­րան­ցի պրո­ֆե­սոր Խա­դի Բոր­խա­նին, և մենք հա­մոզ­ված ենք, որ նա ի­րա­վա­ցի է։ IRNA գոր­ծա­կա­լու­թյան հետ հար­ցազ­րույ­ցում Բոր­խա­նին ա­սել է, որ Իս­րա­յե­լը փոր­ձում է օգ­տա­գոր­ծել ղա­րա­բա­ղյան հա­կա­մար­տու­թյու­նը, հատ­կա­պես Ի­րա­նի և Թուր­քիա­յի միջև լար­վա­ծու­թյուն ստեղ­ծե­լու նպա­տա­կով։ Ո­րոշ մեջ­բե­րում­ներ ա­նենք Բոր­խա­նիից. «Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հար­ցում Իս­րա­յե­լը չի մտա­ծում ոչ Ադր­բե­ջա­նի, ոչ Հա­յաս­տա­նի մա­սին։ Իս­րա­յե­լում մտա­ծում են, թե ինչ­պես ձուկ բռ­նեն այդ պղ­տոր ջրում։ Իմ կար­ծի­քով, Իս­րա­յե­լի նպա­տակ­նե­րից մե­կը, այդ ճգ­նա­ժամն օգ­տա­գոր­ծե­լով, թուրք-ի­րա­նա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում լար­վա­ծու­թյուն ստեղ­ծելն է»։ Մենք կա­վե­լաց­նեինք՝ Իս­րա­յե­լը փոր­ձում է վե­րած­նել Ի­րա­նի հետ Թուր­քիա­յի պա­տե­րազ­մի այն պլա­նը, ո­րի մա­սին դեռ 1992 թ. տար­բեր ԶԼՄ-նե­րին պատ­մել են թուր­քա­կան MIT հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյան եր­կու փա­խած գոր­ծա­կալ­ներ, ո­րոնք վկա­յում էին, որ թուրք-ի­րա­նա­կան պա­տե­րազ­մի նա­խա­պատ­րաս­տու­թյու­նը ղե­կա­վա­րում է Վա­շինգ­տո­նը։ Հաս­կա­նա­լի է նաև Իս­րա­յե­լի հե­ռա­հար նպա­տա­կը. խո­շո­րա­ծա­վալ սուն­նի-շիա­կան զին­ված հա­կա­մար­տու­թյուն, հենց ո­րին էլ ձգ­տում էին ԱՄՆ-ը և Իս­րա­յե­լը, երբ սան­ձա­զեր­ծում էին ա­հա­բեկ­չա­կան պա­տե­րազ­մը Սի­րիա­յի դեմ։ Խոր­հր­դան­շա­կան չէ՞, որ Թուր­քիա­յի և Իս­րա­յե­լի հաս­ցեին մե­ղադ­րանք­նե­րը գրե­թե միա­ժա­մա­նակ հն­չում են Դա­մաս­կո­սից ու Թեհ­րա­նից։ Բայց Ա­սադն ու պրո­ֆե­սոր Բոր­խա­նին ան­կաս­կած ի­րա­վա­ցի են։ Ի դեպ, Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի քա­ղա­քա­ցի­նե­րին հայտ­նենք նշա­նա­կա­լից նո­րու­թյուն. հոկ­տեմ­բե­րի 6-ին Սի­րիա­յում հան­դի­սա­վո­րա­պես բաց­վել է Ա­փըս­նիի (Աբ­խա­զիա­յի) Հան­րա­պե­տու­թյան դես­պա­նու­թյու­նը, եր­կր­նե­րի կա­ռա­վա­րու­թյուն­նե­րի միջև պայ­մա­նա­գիր է կնք­վել դի­վա­նա­գի­տա­կան կամ ծա­ռա­յո­ղա­կան անձ­նագ­րեր ու­նե­ցող­նե­րի հա­մար ան­ցագ­րա­յին պա­հանջ­նե­րի վե­րաց­ման մա­սին։ Մեր Ար­ցախն ու­նե­նար նման դի­վա­նա­գի­տա­կան հա­ջո­ղու­թյուն...


Հոկ­տեմ­բե­րի 5-ին Թուր­քիա­յի և Ադր­բե­ջա­նի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րով լր­ջո­րեն մտա­հոգ­ված ան­ձանց միա­ցավ ՌԴ ար­տա­քին հե­տա­խու­զա­կան ծա­ռա­յու­թյան (ԱՀԾ) տնօ­րեն Սեր­գեյ Նա­րիշ­կի­նը։ «Ըստ ԱՀԾ-ի ու­նե­ցած տե­ղե­կույ­թի, ակ­տի­վո­րեն հա­կա­մար­տու­թյան գո­տի են բեր­վում վարձ­կան­ներ Մեր­ձա­վոր Արևել­քում կռ­վող մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րից, մաս­նա­վո­րա­պես «Ջաբ­հաթ ան-Նուս­րա», «Ֆիր­կատ Խամ­զա», «Սուլ­թան Մու­րադ», ինչ­պես նաև քր­դա­կան ծայ­րա­հե­ղա­կան խմ­բա­վո­րում­նե­րից։ Խոս­քը հա­րյու­րա­վոր և ար­դեն ան­գամ հա­զա­րա­վոր ար­մա­տա­կան­նե­րի մա­սին է, ո­րոնք ու­զում են վաս­տա­կել ղա­րա­բա­ղյան նոր պա­տե­րազ­մում»,- նրա խոսքն է մեջ­բեր­վում ԱՀԾ-ի կայ­քում։ Ղա­րա­բա­ղում թե­ժա­ցող զին­ված հա­կա­մար­տու­թյու­նը, նշել է Նա­րիշ­կի­նը, մագ­նի­սի նման ի­րեն է ձգում զա­նա­զան մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չա­կան կա­ռույց­նե­րի զի­նյալ­նե­րին։ Այդ ի՞նչ կի­սատխ­մար­ներ էին և 2020-ին, և նա­խորդ տա­րի­նե­րին պա­հան­ջում, որ Հա­յաս­տա­նի հա­սա­րա­կու­թյու­նը «պաշտ­պա­նի քր­դե­րին»։ Թող ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի գոր­ծա­կալ­նե­րը փոր­ձեն հեր­քել Ռու­սաս­տա­նի ԱՀԾ-ի տնօ­րե­նի ա­սած­նե­րը։ Մենք գրե­լու ենք միայն ըստ փաս­տե­րի, ոչ թե ըստ երևա­կա­յու­թյան և ա­սենք. ժա­մա­նակն է, որ մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չու­թյան դեմ ազն­վո­րեն պայ­քա­րող հա­մաշ­խար­հա­յին բո­լոր ու­ժերն ընդ­հա­նուր ճա­կա­տով հար­վա­ծեն Թուր­քիա­յին, «Բաք­վի հան­րա­պե­տու­թյա­նը» և կտ­րուկ կեր­պով սահ­մա­նա­փա­կեն այդ ա­հա­բեկ­չա­կան եր­կր­նե­րի հո­վա­նա­վոր­նե­րի՝ ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի, հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը։
(շա­րու­նա­կե­լի)

Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 11333

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ