«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

Փա­շի­ն­յա­նը կա­յաց­րեց սե­փա­կան դա­տավ­ճի­ռը

Փա­շի­ն­յա­նը կա­յաց­րեց սե­փա­կան դա­տավ­ճի­ռը
12.06.2020 | 01:04
Այս եր­կու տար­վա ըն­թաց­քում մե­զա­նում գլ­խի­վայր շուռ ե­կավ պաշ­տո­նյա­յի կեր­պա­րը։ ՈՒ պետք չէ միան­գա­մից հի­շեց­նել նախ­կի­ննե­րին, նրանց սխալ­նե­րը։ Խոս­քը բաց­թո­ղում­նե­րի, վատ կա­ռա­վար­ման ու խնդ­րա­հա­րույց ո­րո­շում­նե­րի մա­սին չէ։ Մենք հաս­կա­ցանք, որ երկ­րի ղե­կա­վա­րը կա­րող է շատ-շատ խո­սել ու ո­չինչ չա­սել, է­ժա­նաց­նել ա­սե­լի­քը և ա­մե­նա­վա­տը՝ խո­սել փո­ղո­ցի բա­ռու­բա­նով, ան­պա­տաս­խա­նա­տու լի­նել սե­փա­կան խոս­քի հան­դեպ, ան­հա­վա­սա­րակ­շիռ լի­նել վար­քում։ Պաշ­տո­նյան պետք է հան­րու­թյան շր­ջա­նում պատ­կա­ռանք ներ­շն­չի։ Ա­մենևին հար­կա­վոր չէ եր­կր­պա­գել, կուռ­քեր ստեղ­ծել, պար­զա­պես հար­գել ու զգաս­տա­նալ է պետք, երբ երկ­րի ղե­կա­վարն է խո­սում, իսկ դրա հա­մար նրա ա­սե­լի­քը պետք է ար­ժեք ու­նե­նա, պետք է մտած­ված ու կշ­ռա­դատ­ված լի­նի։ Շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցին կա­րող է ա­մեն օր տասն ան­գամ խո­սել ա­մեն ին­չից, բայց ղե­կա­վա­րի խոս­քը պի­տի սպա­սե­լի լի­նի ու ա­մե­նա­կարևո­րը՝ ծան­րակ­շիռ։
Ա­սում են՝ մտ­քին ե­կա­ծը լեզ­վին չեն տա­լիս։ Այս ըն­թաց­քում հետևե­լով Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի խոս­քին, ան­գամ դժ­վա­րա­նում ես խոս­տո­վա­նել, թե այս մար­դու մտ­քում ինչ­քան ան­հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյուն, ա­տե­լու­թյան սեր­մեր կան։ Ա­մեն ան­գամ նոր պոռթ­կու­մը մի մեծ ան­դունդ է նրան գլո­րում, որ­տեղ ար­հա­մար­հանքն է, ան­տե­սումն ու խո­րը հիաս­թա­փու­թյու­նը։ Թվում է, թե պե­տա­կան այ­րի քա­ղա­քա­կան խոս­քի կուլ­տու­րան այլևս հնա­րա­վոր չէ այդ­քան ան­լր­ջաց­նել ու հան­կարծ նոր «հո­րի­զոն» է բաց­վում։ Այն, ինչ նա­խօ­րեին հայ­տա­րա­րեց Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, անդ­րա­դառ­նա­լով ՀՅԴ-ի ա­ռա­ջար­կին, քիչ է ա­սել՝ ա­մո­թա­լի էր։ «Այն­պի­սի տպա­վո­րու­թյուն կա, որ Հա­յաս­տա­նում ոչ միայն ա­ռող­ջա­պա­հա­կան կո­րո­նա­վի­րուս է տա­րած­վում, այլև քա­ղա­քա­կան կո­րո­նա­վի­րուս է տա­րած­վում, որն ի տար­բե­րու­թյուն ա­ռող­ջա­պա­հա­կա­նի, իմ կար­ծի­քով, կբե­րի բա­ցի­լի հատ­կա­նիշ ու­նե­ցող քա­ղա­քա­կան և հա­սա­րա­կա­կան ու­ժե­րի մահ­վան՝ քա­ղա­քա­կան ի­մաս­տով: Դա իմ հա­մոզ­մունքն է: Կտես­նեք, որ այդ քա­ղա­քա­կան ու­ժերն ամ­բող­ջու­թյամբ դուրս կմղ­վեն Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­կան-հա­սա­րա­կա­կան կյան­քից, ո­րով­հետև ի­րենք այս օ­րե­րին կա­ռու­ցում են ի­րենց քա­ղա­քա­կան գե­րեզ­մա­նա­քա­րը»,- հայ­տա­րա­րեց մի մարդ, որն ի պաշ­տո­նե պար­տա­վոր է Հա­յաս­տա­նի բո­լոր քա­ղա­քա­ցի­նե­րի, այդ թվում, «բա­ցիլ­նե­րի» ղե­կա­վա­րը լի­նե­լու։ Ե­թե հենց այդ «բա­ցիլ­նե­րի» շնոր­հիվ ԱԺ-ում վար­չա­պետ դար­ձար, ու­րեմն դու ո՞վ ես։ Ե­թե լի­նե­լով իշ­խա­նու­թյուն, 2 տա­րի չկա­րո­ղա­ցար թիմ ու կու­սակ­ցու­թյուն պա­հել, բո­լո­րը հե­ռա­նում են քեզ­նից, 132-ա­մյա կու­սակ­ցու­թյու՞նն է «բա­ցիլ», թե՞...
Քա­ղա­քա­կան հա­կա­ռա­կորդ­նե­րին չես հար­գում, «ծե­փում ես պա­տե­րին» քո խն­դիրն է, բայց քա­ղա­քա­կան ինս­տի­տուտ­նե­րի հան­դեպ գո­նե անն­շան հար­գանք պի­տի ու­նե­նալ։ Կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րը քա­ղա­քա­կան կյան­քի ան­բա­ժան մասն են, ու խոր­հր­դա­րա­նա­կան երկ­րի ոչ բա­րով ղե­կա­վարն ես, որ­տեղ իբր կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րը պետք է ու­ժեղ ու կա­յա­ցած լի­նեն։ Բայց քո ղե­կա­վա­րած պե­տու­թյու­նում միայն «փռում են աս­ֆալ­տին», խրա­մատ­ներ փո­րում, ընդ­դի­մա­խոս­նե­րին կար­գում դա­վա­ճան­ներ, գե­րեզ­մա­նա­քա­րեր դնում նրանց վրա (դա­գաղ­նե­րով հե­ղա­փո­խու­թյուն ա­նե­լուց հե­տո բնա­կա­նա­բար հեր­թը հաս­նե­լու էր գե­րեզ­մա­նա­քա­րե­րին)։
Բայց այս ա­մե­նից զատ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը այս մտ­քի տի­րույ­թում սե­փա­կան իշ­խա­նու­թյան գնա­հա­տա­կա­նը տվեց։ Իր մտ­քե­րը մո­ռա­նա­լու փայ­լուն կա­րո­ղու­թյուն ու­նե­ցող վար­չա­պետն իշ­խա­նու­թյան այ­սօր­վա քայ­լե­րի հաս­ցեա­տե­րը հա­մա­րեց ընդ­դի­մա­խոս­նե­րին ու մեղ­քը կր­կին նրանց վրա գցեց։ «Ե­թե պա­տե­րազ­մա­կան տրա­մա­բա­նու­թյամբ ենք խո­սում, և մար­դիկ ու­զում են կա­ռա­վա­րու­թյան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը դի­տար­կել այդ շր­ջա­նա­կում, ե­կեք դի­տար­կենք: Իսկ պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ ի՞նչ են ա­նում խու­ճապ տա­րա­ծող­նե­րի, սխալ տե­ղե­կատ­վու­թյուն տա­րա­ծող­նե­րի, պա­տե­րազ­մի ժա­մա­նակ հրա­մա­նա­տա­րի դեմ խո­սող­նե­րի հետ: Նրանց դա­տում են ռազ­մա­կան և պա­տե­րազ­մա­կան ի­րա­վի­ճա­կին հա­մա­պա­տաս­խան», -ա­սում է նա։ Ե­կեք հի­շենք, թե ով­քեր են խու­ճապ տա­րա­ծել. հա­մա­լի­րի նկար­նե­րը, մեր պա­րե­նի պա­շար­նե­րի մա­սին թվա­յին տվյալ­նե­րը, նա­խա­րա­րի՝ մա­հե­րի ու վա­րակ­ված­նե­րի թվի մա­սին կան­խա­կալ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը և վեր­ջա­պես ով էր ա­սում, որ մենք դժոխ­քում ենք։ Թե՞ սրա­նից ա­վե­լի մեծ խու­ճապ կա­րե­լի է տա­րա­ծել։ Ա­սում է՝ սխալ տե­ղե­կատ­վու­թյուն տա­րա­ծող­ներ... ա­ռա­ջին օ­րից մինչև հի­մա Ար­սեն Թո­րո­սյա­նի և Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի քա­նի՜ հայ­տա­րա­րու­թյուն է հերք­վել, քա­նի՜ սխալ միտք է օ­դում սա­վառ­նել, քա­նի՜ գրա­ռում ու լու­սան­կար­ներ են Փա­շի­նյա­նի ֆեյս­բու­քյան է­ջում սր­բագր­վել, քա­նի՜ ան­գամ են ի­րար հա­կա­սող հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ ար­վել։ Դուք ինք­ներդ ձեզ եք դեմ խո­սել, դուք ինք­ներդ ձեզ եք հա­կա­սել։ Հի­մա նաև ինք­ներդ ձեր դա­տավ­ճիռն եք կա­յաց­րել։ Այդ­պի­սի մարդ­կանց դա­տում են ռազ­մա­կան և պա­տե­րազ­մա­կան ի­րա­վի­ճա­կին հա­մա­պա­տաս­խան։ Այս հար­ցում էլ դուք օգ­նե­ցիք ձեր ընդ­դի­մա­խոս­նե­րին՝ ձեր վերջ­նա­կան վճիռն ինք­նու­րույն կա­յաց­նե­լով։ Իսկ ժո­ղո­վուր­դը, ինչ­պես վս­տա­հեց­նում եք, ձեզ է հա­վա­տում, ու­րեմն ի գործ։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 8788

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ