«Ինչպե՞ս կարողացաք հավատալ էս պոռնիկ Եվրոպային»

Նմանատիպ նկարներ նայելուց հետո մտքիս Վարդան Պետրոսյանի ելույթից այս հատվածն է միշտ գալիս, թե ինչ տեղի ունեցավ 1923-ին կայացած Լոզանի կոնֆերանսում, հայկական հարցի վերջին լսումից հետո.

«...Ամեն ինչ վերջացած է, Հայաստանը բզիկ-բզիկ են արել, կոնֆերանսի դահլիճից դուրս են հրավիրում Հայաստանի պատվիրակությանը...

- «Հայկական հարց» չի՜ լսվելու թուրքերի պահանջով...

Վերջանում է կոնֆերանսը, դուրս են գալիս պատվիրակությունները:

Միջանցքում անշարժ քարացած կանգնած են հայերը, ապրելու սիրտ չունեն անգամ:

Անցնում են գերմանացիները՝ հայերին չեն էլ նկատում:

Անգլիացիներն են անցնում՝ արհամարհական մի հայացք գցելով հայերի վրա:

Ֆրանսիացիներն են անցնում ներողամտաբար ժպտալով. «Դե էս անգամ չստացվեց, միգուցե մի ուրիշ անգամ»...

Էդպես էլ ոչ ոք չի մոտենում հայերին:

Վերջում դուրս են գալիս թուրքերը: Թուրքական պատվիրակությունը մոտենում է հայերին, պատվիրակության ղեկավարն ասում է. «Մենք՝ թուրքերս, արդեն դարեր շարունակ ապրում ենք իրար հետ՝ հայերիդ հետ, բայց մենք միշտ ձեզ ատել ենք, բայց և միշտ հիացել ձեր խելքով... Մի բան է մեզ զարմացնում, ինչպե՞ս կարողացաք հավատալ էս պոռնիկ Եվրոպային»:

Աղասի ԻՍԿԱՆԴԱՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ