Քաղաքական կյանքում տայգայի օրենքներն են գործում, հատկապես թակարդները։

«Հուսով եմ՝ Հայաստանը նույնպես կգնա Ուկրաինայի ճանապարհով և կհակադարձի Ռուսաստանին»։ Օրեր առաջ այսպիսի ցանկություն էր հայտնել ամերիկացի կոնգրեսական Ջեքի Սփեյերը...

ԵՄ խորհուրդը հայտնում է, որ Փաշինյանը, առանց Ալիևի, ստորագրել է հռչակագիր, որով ճանաչում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը: «Ինքնիշխանն» այսպիսին է լինում...

Հայաստանի վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Հայաստանի, Արցախի, հայերիս թիվ 1 ներքին թշնամի Նիկոլն այսօր հայտնել է, որ ծրագրել էր Իլհամ Ալիևի հետ հոկտեմբերի 5-ին Իսպանիայի Գրանադա քաղաքում «խաղաղության համաձայնագիր» ստորագրել, և ափսոսանք է հայտնել, որ Ադրբեջանի նախագահը վերջին պահին հրաժարվել է մեկնել այնտեղ:

Էլիտա կոչվածներն ընտրություններ էին կազմակերպում ու կեղծում: Դրսում մի բան էին բանակցում, ներսում՝ մեկ այլ բան ներկայացնում: Թալանում ու կեղեքում էին ինչքան հնարավոր է:

2020 թ նոյեմբերի 10-ին, Մոսկվայի ժամանակով 00:00 ժամից, Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության գոտում (ուշադրություն՝ հակամարտության և ոչ թե պատերազմի) տեղակայված ռուսական ԶՈՒ ստորաբաժանումը կմնա՞, թե՞ կհեռանա Արցախի հայաթափումից հետո:

Յուրաքանչյուր գիտակից հայի համար Արցախն անգին է և սակարկման առարկա չէ: Յուրաքանչյուր գիտակից, իսկական հայի համար տեղի ունեցածը կատարյալ ողբերգություն է: Անդառնալի հետևանքները, կորուստները, դառը իրականությունը, անասելի ցավն ու տառապանքը՝ ցասման հետ մեկտեղ մթագնում է մարդու ուղեղը, պարալիզացնում՝ բանականությունը, զգոնությունն ու սթափությունը:

1995 թ., ԵՀԱԿ Բուդապեշտի գագաթնաժողովը հստակ սահմանեց՝ Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի կողմերն են ԼՂՀ-ն ու Ադրբեջանի հանրապետությունը:

Կապիտուլյանտ, հողատու ու ապաշնորհ «իշխանությունը», պադոշային համառությամբ շարունակում է իր իսկ հանցավոր մեղքերի տակից փախնելու փորձեր անելը:

Տարիներ ու տասնամյակներ շարունակ Արցախի ԱԱԾ-ն երկրի բարձրագույն ղեկավարության անմիջական ցուցումով հետևել է մեր ամեն մի քայլին, ժուչոկախեղդ է արել մեզ, նրա տաք շնչառությունն ամենուր զգացել ենք մեր ծոծրակներին, հերյուրանքներ ու զրպարտություններ է տարածել բոլոր այն մարդկանց մասին, ովքեր պայքարել են համակարգային կոռուպցիայի դեմ և փորձել են անարժանների իշխանությունը փոխարինել արժանավորների իշխանությամբ, հանրության մեջ անվստահության մթնոլորտ են ձևավորել այն մարդկանց ու հասարակական գործիչների շուրջ, ովքեր չեն ենթարկվել իրենց, ովքեր չեն անցել իրենց թրի տակով, ովքեր չեն ծախվել, չեն վախեցել ու չեն գայթակղվել, ովքեր իրենց կարիերայի, առողջության ու նյարդերի հաշվին պայքարել են արդարության համար։ Նրանց դավաճաններ ու գործակալներ են համարել, իրենց վարձու գրչակներով ու հանցակից-շահառուներով տարիներ ու տասնամյակներ շարունակ թունավորել են նրանց կյանքը ու պաթոսախեղդ արել աջուահյակ։