Զոհվածների ծնողների, ընտանիքների նկատմամբ պետության մոտեցումը երբեք պետք է չանցներ հոգատարության, պատրաստակամության սահմանը։
Զոհվածների ընտանիքները անձնվիրության, զոհաբերության խորհրդանիշ են, և իշխանությունները նրանց նկատմամբ որդեգրած մոտեցմամբ ցույց են տալիս պետության ապագա զարգացման ուղղությունը։
Վիետնամական պատերազմից հետո ԱՄՆ-ը պատերազմի մասնակիցների, զոհվածների ընտանիքների նկատմամբ առանձնահատուկ վերաբերմունք էր որդեգրել, որով ամերիկացիները ո՛չ միայն ոգևորությամբ էին նվիրվում երկրին, այլև պատերազմի մասնակցությունը նաև հատուկ ստատուս էր ինչպես մասնակիցների, այնպես էլ նրանց ընտանիքների համար։ Ընդ որում, բոլորովին կապ չուներ, թե զոհվածների ընտանիքները պաշտպանում էին օրվա իշխանությանը, թե ոչ։
Հայաստանում զոհվածների ընտանիքների նկատմամբ այսօրվա վայրենի վերաբերմունքը աղետ է լինելու Հայաստանի ապագայի նկատմամբ։
Էսօր հիշեք ասածս, որ վաղը չասեք, թե ինչու է տարածված դասալքությունը։
Իշխանության քաղաքականությունը դասալքության քարոզչության է նմանվում։
Արա ՊՈՂՈՍՅԱՆ