Իմ տիրապետած վերջին 6 ամիսների հանրային կարծիքի հետազոտությունները, ցավալի արձանագրումներ են պարունակում ՔՊ-ականների համար: Խոսքս միայն գահավիժող ռեյտինգների մասին չէ: Երբեմնի համաժողովրդական էյֆորիկ աջակցությունից նույնիսկ հետք չի մնացել: Այս պահին իշխանության նկատմամբ ատելությունը խփում է բոլոր ռեկորդները:
Նախկին բոլոր իշխանությունները միասին, ներառյալ ՍՍՀՄ, երբեք նույնիսկ մոտ չեն եղել հանրային ատելության այսպիսի չափերի:
Սա միանշանակ պայթունավտանգ իրավիճակ է: Այս պահին ատելության ալիքը դեռևս կառավարելի է, մեծամասամբ պայմանավորված քաղաքական լուրջ և վճռական այլընտրանքի բացակայությամբ: Սակայն քաղաքական վճռականների ի հայտ գալը կարող է տեղի ունենալ ամեն օր, իսկ այդ խորհրդանշական օրը իշխանության հետ ուղիղ աֆիլյացիա ունեցող, միջին և մանր ՔՊ-ականների համար կդառնա ճակատագրական: Մարդիկ այլևս չեն բավարարվի փողոցում Ալենի վրա ցփնելով կամ Նիկոլի դեմքին դավաճան գոռալով: Կաթիլ կաթիլ հավաքված ծով դարձած ատելությունը կույր հեղեղի պես լցվելու է բոլոր նրանց տները ովքեր կասոցացվեն այս իշխանության հետ: Միամիտներին ՔՊ վերնախումբը խաբում է, թե ոստիկանությունը պետք եղած ժամանակ կապահովի բոլոր ՔՊ-ականների անվտանգությունը:
Դա իհարկե սուտ է:
Որպես ոստիկանության ռեսուրսին փայլուն տիրապետող մարդ, հավատացնում եմ, որ անկառավարելի ատելության ալիքի պայթյունի դեպքում ոստիկանության ռեսուրսը կհերիքի առավելագույնը 10 ՔՊ-ականի և նրանց ընտանիքների անվտանգությունն ապահովելու համար, այն էլ խիստ վերապահումով:
ՔՊականները կարող են իրենք իրենց հարց տալ, իրենք մտնու՞մ են արդյոք այդ 10 ընտանիքի մեջ:
Այն ՔՊ-ականները, ովքեր անձամբ թաթախված չեն հայերի արյան և հայրենիքի վաճառքի մեջ մտածելու բան ունեն: Դավաճանների և նրանց ընտանիքի անդամների դեմքերին համազգային ցփնոցին սարերի հետևում չէ:
Իսկ այն ՔՊ-ականները, ովքեր պատրաստ են մեռնել հանուն Նիկոլ Փաշինյանի և նրա ընտանիքի էլիտար կենցաղի, թող առաջ գան:
Դա էլ է դիրքորոշում, ինձ համար անհասկանալի է, բայց դիրքորոշում է:
Նարեկ ՄԱԼՅԱՆ