Մանրամասն որոնում (արխիվ)
05.09.2024
 
Հյուսիսային Կորեայի իշխանությունները մահապատժի են ենթարկել տասնյակ բարձրաստիճան պաշտոնյաների հուլիսի վերջին տեղի ունեցած հեղեղումների պատճառով, որոնք խլել են հազարավոր կյանքեր: Ավելի վաղ երկրի առաջնորդ Կիմ Չեն Ընը հայտարարել էր, որ խստորեն կպատժի նրանց, ովքեր «չեն կատարել իրենց պարտքը և այսքան զոհերի պատճառ են դարձել»։                
 
Նորություններ » «Այս իշ­խա­նու­թ­յուն­ներն ինս­տի­տուտ­նե­րի քանդ­ման հրա­շա­լի մաս­նա­գետ­ներ են»

«Այս իշ­խա­նու­թ­յուն­ներն ինս­տի­տուտ­նե­րի քանդ­ման հրա­շա­լի մաս­նա­գետ­ներ են»

«Այս իշ­խա­նու­թ­յուն­ներն ինս­տի­տուտ­նե­րի քանդ­ման հրա­շա­լի մաս­նա­գետ­ներ են»
21.04.2020 | 00:23

«Մի բան փաստ է. hա­յաս­տան­յայց Ա­ռա­քե­լա­կան սուրբ ե­կե­ղե­ցու նկատ­մամբ վե­րա­բեր­մուն­քը էա­կան դրա­կան փո­փո­խու­թ­յան է են­թարկ­վել։ Հայ Ե­կե­ղե­ցին որ­պես ըն­դա­մե­նը ծի­սա­կան ա­րա­րո­ղու­թ­յուն­ներ ի­րա­կա­նաց­նող կա­ռույց հա­մա­րող­նե­րը հի­մա շատ ա­վե­լի քիչ են, քան երբևէ՝ ան­կա­խու­թ­յան շր­ջա­նում»,- օ­րերս իր ֆեյս­բուք­յան է­ջում այս­պի­սի գրա­ռում էր ա­րել «Ի­րա­վա­կան ու­ղի» ՀԿ-ի հա­մա­հիմ­նա­դիր, ի­րա­վա­պաշտ­պան ՌՈՒ­ԲԵՆ ՄԵ­ԼԻՔ­ՅԱ­ՆԸ։ Հաշ­վի առ­նե­լով Վե­հա­փա­ռի և ե­կե­ղե­ցու հան­դեպ վեր­ջին ար­շա­վը, այս միտ­քը բա­վա­կան հե­տաքր­քիր է, ո­րի առն­չու­թ­յամբ զրու­ցե­ցինք պա­րոն Մե­լի­ք­յա­նի հետ։

-Ինչ­պե՞ս է այս փաս­տը հա­մադր­վում այն հան­գա­ման­քի հետ, որ այ­սօր ան­գամ բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյա­նե­րի դեմ­քով ե­կե­ղե­ցու և Վե­հա­փա­ռի դեմ մեծ քն­նա­դա­տու­թյան ա­լիք կա։
-Ա­յո, ե­կե­ղե­ցու դեմ ար­շավ ի­րա­կա­նաց­վում է, բայց պետք չէ ա­մեն ինչ չա­փել սոց­ցան­ցե­րի մեկ­նա­բա­նու­թյուն­նե­րով։ Սոց­ցան­ցե­րը մի մի­ջա­վայր են, որ­տեղ ֆեյ­քե­րի մի­ջո­ցով մա­նի­պու­լա­ցիա ա­նե­լը, ար­շավ­ներ ի­րա­կա­նաց­նե­լը դժ­վար չէ։ Իմ խոսքն ի­րա­կան կյան­քի մա­սին է։ Այն մար­դիկ, ո­րոնց խոս­քը հան­րու­թյան շր­ջա­նում կշիռ ու­նի, կոշտ ար­ձա­գան­քե­ցին ե­կե­ղե­ցու հան­դեպ վեր­ջին զար­գա­ցում­նե­րին։ Ե­թե այ­սօր­վա վի­ճա­կը հա­մե­մա­տենք 2018-ի հետ, երբ կր­կին Վե­հա­փա­ռի հան­դեպ ար­շավ էր ի­րա­կա­նաց­վում, հի­մա մեր հա­սա­րա­կու­թյունն իշ­խա­նա­մերձ, իշ­խա­նա­կան ո­րոշ ու­ժե­րի ա­նըն­դու­նե­լի, խայ­տա­ռակ վար­քագ­ծին շատ ա­վե­լի ա­ռողջ ու սթափ է ար­ձա­գան­քում։ Խոս­քը վե­րա­բե­րում է նաև սփյուռ­քի ար­ձա­գանք­նե­րին, այդ թվում` Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիո Տան Ա­րամ Ա կա­թո­ղի­կո­սի։ Այս ա­ռու­մով ու­նենք ա­ռողջ հա­սա­րա­կու­թյուն։ Սա պա­տա­հա­կա­նու­թյան ար­դյունք չէ, այլ հետևո­ղա­կան աշ­խա­տան­քի։ Ինքս ա­ռան­ձին ա­ռիթ­նե­րով հա­մոզ­վել եմ, որ Մայր ա­թո­ռը չնա­յած չգո­վազդ­վող, բայց լուրջ աշ­խա­տանք­ներ է ի­րա­կա­նաց­նում, հոգևո­րա­կան­նե­րի նոր սե­րունդ­ներ են պատ­րաստ­վում, տե­ղե­կատ­վա­կան մի­ջոց­նե­րով կա­րող ենք մեր ե­րի­տա­սարդ հոգևո­րա­կան­նե­րից լսել քա­րոզ­ներ, գտ­նել հոգևոր հար­ցե­րի պա­տաս­խան­նե­րը, պար­զա­բա­նում­նե­րը։ Հան­րու­թյանն ա­վե­լի մատ­չե­լի և գե­ղե­ցիկ ձևով ներ­կա­յաց­վում են հայ ե­կե­ղե­ցու ա­վան­դույթ­նե­րը, պատ­մու­թյու­նը։ Այս տե­սան­կյու­նից մեծ աշ­խա­տանք է ար­ված։
Ինչ վե­րա­բե­րում է իշ­խա­նու­թյան ո­րոշ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի ար­շա­վին, ընդ­հան­րա­պես կան հար­ցեր, ո­րոնց իշ­խա­նու­թյան մո­տե­ցումն անտ­րա­մա­բա­նա­կան է։ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին առ­նչ­վող ցան­կա­ցած հարց ար­ժա­նա­նում է նման վե­րա­բեր­մուն­քի, սա ար­դեն մի քա­նի ան­գամ դրևսոր­վել է։ Վեր­ջինն էլ կա­թո­ղի­կո­սի խոսքն էր, որ բա­ցար­ձակ նման ար­ձա­գան­քի ար­ժա­նի չէր։ Որևէ չա­փա­զան­ցու­թյուն, կա­թո­ղի­կո­սի դիր­քին ոչ վա­յել որևէ բան այդ խոս­քում չկա։ Շա­տե­րը կենտ­րո­նա­նում են ԱԺ փոխ­խոս­նա­կի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի վրա, բայց պատ­շաճ ու­շադ­րու­թյան չար­ժա­նա­ցավ Հան­րա­յին խոր­հր­դի նա­խա­գա­հի վար­քագ­ծը։ ՀԽ-ն այն մար­մինն է, որ հա­սա­րա­կու­թյու­նում առ­կա տար­բեր մո­տե­ցում­նե­րը պետք է գե­նե­րաց­նի, հա­մադ­րի և հա­մե­րաշ­խու­թյուն ստեղ­ծի։ Սա­կայն ՀԽ նա­խա­գա­հի հայ­տա­րա­րու­թյու­նը պար­զա­պես ան­հա­մա­տե­ղե­լի էր իր կար­գա­վի­ճա­կի հետ։ Ինչ­պե՞ս կա­րե­լի է լի­նել ՀԽ-ի ան­դամ, ե­թե նա­խա­գահն այդ­պի­սի մարդ է, ո­րը մեր ե­կե­ղե­ցին նույ­նաց­նում է մոմ վա­ճա­ռող կա­ռույ­ցի հետ։ Սա մեծ վի­րա­վո­րանք է ցան­կա­ցած հա­վա­տա­ցյա­լի հան­դեպ։ Սա ի՞նչ մո­տե­ցում է, ինչ­պե՞ս կա­րող են նման ձևով նսե­մաց­նել ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցու դե­րը։
-Ե­թե կա­թո­ղի­կո­սի խոս­քը դի­տար­կենք ի­րա­վա­կան տե­սան­կյու­նից, ըն­դա­մե­նը խա­փան­ման մի­ջո­ցի փո­փո­խու­թյան մա­սին էր այն։ Ին­չի՞ է փոր­ձում հաս­նել իշ­խա­նու­թյու­նը, ի վեր­ջո, խա­փան­ման մի­ջո­ցի փո­փո­խու­թյան խնդ­րա­հա­րույց հար­ցը մի­միայն Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին չի վե­րա­բե­րում։
-Այս 2 տար­վա ըն­թաց­քում ի­րա­վա­կան բազ­մա­թիվ խախ­տում­ներ են ե­ղել, ո­րոնց մա­սին որ­պես ի­րա­վա­բան հա­ճախ եմ բարձ­րա­ձայ­նել։ Փաս­տը ցույց է տա­լիս, որ հատ­կա­պես երկ­րորդ նա­խա­գա­հի մա­սին ցան­կա­ցած խոսք հի­վան­դա­գին է ըն­դուն­վում։ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի պա­րա­գա­յում այդ խախ­տում­ներն այն աս­տի­ճա­նի ծայ­րա­հեղ են, որ կա­րե­լի է ի­րա­վա­խախ­տում­նե­րի մի ողջ հան­րա­գի­տա­րան կազ­մել։
-Վեր­ջերս նաև դա­տա­վոր Ա­զա­րյա­նի հետ կապ­ված խնդ­րի մա­սին բարձ­րա­ձայ­նե­ցիք։ Այդ դա­տա­վո­րը հայ­տն­վել է իշ­խա­նու­թյան թի­րա­խում կր­կի՞ն Քո­չա­րյա­նի գոր­ծի պատ­ճա­ռով։ Այ­սօր դա­տա­կան հա­մա­կար­գը, դա­տա­վոր­ներն ի՞նչ լուրջ խն­դիր­նե­րի ա­ռաջ են կանգ­նել։
-Դա­տա­կան հա­մա­կար­գը բա­վա­կան բարդ մար­տահ­րա­վեր­նե­րի առջև է կանգ­նած։ Իսկ այս ար­տա­կարգ դրու­թյու­նը, հա­մա­ճա­րակն էլ ա­վե­լի են բար­դաց­րել նրանց աշ­խա­տան­քը։ Կան գոր­ծիք­ներ, ո­րոնք իշ­խա­նու­թյու­նը պետք է ան­պայ­ման այս ըն­թաց­քում կի­րա­ռի, դրան­ցից մե­կը հենց խա­փան­ման մի­ջո­ցի փո­փո­խու­թյան կի­րար­կումն էր։ Եր­կար ժա­մա­նակ է մաս­նա­գետ­նե­րը խո­սում են տնա­յին կա­լան­քը` որ­պես խա­փան­ման մի­ջոց, ամ­րագ­րե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյան մա­սին։ Այս խն­դի­րը հա­սու­նա­ցել էր դեռ նա­խորդ իշ­խա­նու­թյան շր­ջա­նում, կար­գա­վո­րում­նե­րը մշակ­ված էին, տեխ­նի­կա­կան լու­ծում­նե­րը ևս։ Այ­սօր չեմ տես­նում դրա հե­տաձգ­ման որևէ պատ­ճառ։ Մեծ թվով կա­լա­նա­վոր­ված մարդ­կանց հա­մար այս մի­ջո­ցը պետք է կի­րառ­վի։ Բա­վա­կան հեշտ է ի­րա­կա­նաց­նել փո­փո­խու­թյուն, երբ խա­փան­ման այ­լընտ­րան­քա­յին մի­ջոց­նե­րը մի քա­նիսն են, օ­րի­նակ տնա­յին կա­լանք, գրավ, ստո­րագ­րու­թյուն՝ չհե­ռա­նա­լու մա­սին։ Ե­թե այս ա­մե­նին հա­վե­լում ենք այն խայ­տա­ռակ օ­րեն­սդ­րա­կան փո­փո­խու­թյու­նը, ո­րին մի քա­նի շա­բաթ ա­ռաջ «կողմ» քվեար­կեց «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյու­նը, դա կա­րող է այս պա­րա­գա­յում գո­նե մի օ­գուտ տալ։ Խոս­քը հե­ռա­խոս­նե­րով է­լեկտ­րո­նա­յին հա­մա­կար­գի կց­ման մա­սին է։ Այս հա­մա­կար­գով հնա­րա­վոր է հս­կո­ղու­թյուն ի­րա­կա­նաց­նել տնա­յին կա­լան­քի են­թարկ­ված ան­ձանց նկատ­մամբ։ Մեր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, ցա­վոք, այս ուղ­ղու­թյամբ աշ­խա­տանք­ներ չեն ի­րա­կա­նաց­նում։ Մինչ­դեռ կա­լա­նա­վոր­ված­նե­րի հան­դեպ պատ­շաճ ու­շադ­րու­թյան մա­սին խո­սել են նաև եվ­րո­պա­կան կա­ռույց­նե­րը, ԵԽ-ի մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի հանձ­նա­կա­տա­րը, խոշ­տան­գում­նե­րի կան­խար­գել­ման կո­մի­տեն։ ՈՒ­նեմ մտա­վա­խու­թյուն, որ մեր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը չեն ցան­կա­նում այս հար­ցին պատ­շաճ ու­շադ­րու­թյուն դարձ­նել` պայ­մա­նա­վոր­ված Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի գոր­ծո­նով, որ­պես­զի ստիպ­ված չլի­նեն նրան ա­զատ ար­ձա­կե­լու։ Իսկ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին այս պա­հին ա­նա­զա­տու­թյան մեջ պա­հե­լը վա­ղուց դուրս է ե­կել ի­րա­վա­կան որևէ տրա­մա­բա­նու­թյան շր­ջա­նա­կից։ Էլ չեմ խո­սում այն բա­ցար­ձա­կա­պես ան­թույ­լատ­րե­լի վի­ճա­կի մա­սին, երբ մեկ ամ­սից ա­վե­լի է դա­տա­կան նիստ չի ըն­թա­նում, ա­վե­լին, չի լուծ­վում խա­փան­ման մի­ջո­ցի վե­րա­բե­րյալ կարևո­րա­գույն հար­ցը։ Ի­րա­վա­բա­նու­թյան մեջ ամ­րագր­ված է, որ դա­տա­կան փու­լում ա­վե­լի է մե­ծա­նում ան­ձին ա­զատ ար­ձա­կե­լու ի­րա­վա­կան կշի­ռը։ Տևա­կան ժա­մա­նակ չպետք է այս հարցն ա­նար­ձա­գանք մնար։ Շախ­մա­տի լեզ­վով ա­սած, այ­սօր այս հար­ցում ձևա­վոր­վել է ցուն­գց­վան­գա­յին ի­րա­վի­ճակ, որն ա­ռա­ջին հեր­թին իշ­խա­նու­թյան դեմ է աշ­խա­տում, սա­կայն այդ ա­մե­նը բա­ցա­ռա­պես նրանց գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հետևանք է։ Իշ­խա­նու­թյունն է այս քրեա­կան գոր­ծը վե­րա­ծել պե­տա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ա­ռանց­քի։ Սա այն քրեա­կան գործն է, ո­րի ա­ռի­թով դա­տա­րան­ներ ար­գե­լա­փակ­վե­ցին, դա­տա­վո­րի նկատ­մամբ այ­սօր ա­պօ­րի­նի քրեա­կան հե­տապն­դում է ի­րա­կա­նաց­վում, որ­պես­զի նրա­նից գոր­ծը վերց­նեն ու ի­րենց ա­վե­լի ըն­դու­նե­լի դա­տա­վո­րի մա­կագ­րեն։ Այս քրեա­կան գոր­ծի առն­չու­թյամբ Հա­յաս­տա­նի թիվ մեկ դա­տա­վո­ր՝ Ա­լեք­սանդր Ա­զա­րյա­նի նկատ­մամբ է հե­տապն­դում ի­րա­կա­նաց­վում։
-Խայ­տա­ռակ ո­րա­կե­ցիք, այս­պես ա­սած, մարդ­կանց «տե­ղո­րո­շե­լու» վե­րա­բե­րյալ օ­րեն­քը։ Ի՞նչ եք կար­ծում, այն ա­վե­լի շատ դրա­կա՞ն, թե՞ բա­ցա­սա­կան ազ­դե­ցու­թյուն կա­րող է ու­նե­նալ։
-Դա յու­րա­քան­չյու­րիս սահ­մա­նադ­րա­կան ի­րա­վուն­քի խախ­տում էր։ Իշ­խա­նու­թյու­նը պետք է հա­մո­զիչ, փաս­տարկ­ված ձևով հան­րու­թյանն ար­դեն ներ­կա­յաց­նի, թե այդ ինչ կյան­քեր են փրկ­վել այդ օ­րեն­քով, քա­նի մար­դու և ում նկատ­մամբ է այն կի­րառ­վել, հնա­րա­վոր չէ՞ր այլ մի­ջո­ցով այդ տե­ղե­կու­թյա­նը տի­րա­պե­տել, ար­դյո՞ք մար­դիկ հրա­ժար­վել էին ի­րենց շփ­ման շր­ջա­նա­կը բա­ցա­հայ­տել, ու այս օ­րեն­քով են պար­զել, ինչ­քա­նո՞վ է ար­դյու­նա­վետ այդ հա­վել­վա­ծի կի­րա­ռու­մը։ Ինչ-որ ժա­մա­նակ իշ­խա­նու­թյու­նը պետք է պար­զա­բա­նում­նե­րը հա­մո­զիչ տա, որ­պես­զի այս խայ­տա­ռա­կու­թյունն ինչ-որ ձևով ար­դա­րաց­ված լի­նի ինչ­պես մեր երկ­րում, այն­պես էլ մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թյան հա­մար։ Մեր երկ­րի մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի հե­ղի­նա­կու­թյանն այս օ­րեն­քով մեծ հար­ված հասց­վեց։
-Այս ըն­թաց­քում ոչ միայն մարդ­կանց «տե­ղո­րո­շե­ցին», այլև ա­պօ­րի­նի գույ­քի բռ­նա­գանձ­ման օ­րենքն ըն­դու­նե­ցին, ո­րը կր­կին ի­րա­վա­բան­նե­րի քն­նա­դա­տու­թյուն­նե­րի թի­րա­խում է։ Այս օ­րեն­քը ինչ­պե՞ս է ի­րա­կա­նու­թյան մեջ աշ­խա­տե­լու։
-Հի­շյալ օ­րեն­քը քա­ղա­քա­կան մա­հակ է ընդ­դի­մա­խոս­նե­րի, ան­ցան­կա­լի մարդ­կանց դեմ։ Ի­րա­վա­կան տե­սան­կյու­նից բա­ցար­ձա­կա­պես կապ չու­նի այն պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րի հետ, ո­րոնք Հա­յաս­տա­նը ստանձ­նել է։ Այս օ­րեն­քը ո­րո­շա­կիու­թյան չա­փա­զանց ցածր աս­տի­ճան ու­նի, որևէ կերպ հնա­րա­վոր չէ վե­րահս­կել, թե ում նկատ­մամբ է պե­տու­թյունն այս գոր­ծի­քը գոր­ծադ­րե­լու, ում նկատ­մամբ՝ ոչ։ Լր­ջա­գույն կո­ռուպ­ցիոն ռիս­կեր է օ­րեն­քը պա­րու­նա­կում ինչ­պես դա­տա­կան, այն­պես էլ քա­ղա­քա­կան ա­ռու­մով։
-Հաշ­վի առ­նե­լով նման օ­րենք­նե­րի առ­կա­յու­թյու­նը, իշ­խա­նու­թյան ի­րա­վա­կան անտ­րա­մա­բա­նա­կան քայ­լե­րը, ի­րա­վա­կան միտ­քը, հա­մա­կարգն ի՞նչ օ­րեր են ապ­րում Հա­յաս­տա­նում։
-Ար­դա­րա­դա­տու­թյան հա­մա­կար­գը բա­վա­կան բարդ օ­րեր է ապ­րում։ Հի­մա ա­կա­նա­տես ենք այն վի­ճա­կին, թե այդ հա­մա­կար­գը որ­քան անվ­տան­գու­թյան բար­ձիկ­ներ է ու­նե­ցել, ներ­քին ամ­րու­թյուն՝ դի­մագ­րա­վե­լու հա­կա­հա­մա­կար­գա­յին այս դրսևո­րում­նե­րին։ Տե­սա­նե­լի են և դրա­կա­նը, և բա­ցա­սա­կա­նը։ Ի­րա­վա­կան հա­մա­կարգն ինչ-որ ա­ռու­մով ու­նի կա­յու­նու­թյան պա­շար, բայց դա ան­վերջ չէ։ Այս իշ­խա­նու­թյուն­ներն ինս­տի­տուտ­նե­րի քանդ­ման հրա­շա­լի մաս­նա­գետ­ներ են։
-Մի քա­նի օր է հա­մա­ցան­ցը բուռն քն­նար­կում է Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ու­ղեր­ձից դուրս մնա­ցած կադ­րե­րը։ Ե­թե ան­գամ վար­չա­պե­տի շուրջ նման ան­լուրջ մթ­նո­լորտ կա, ի՞նչ սպա­սել այդ­պի­սի իշ­խա­նու­թյու­նից։
-Սա ան­լր­ջու­թյան փոքր դր­վագ է։ Ցա­վոք, ան­լր­ջու­թյան մեծ դրսևո­րում­նե­րի ենք մենք ա­կա­նա­տես լի­նում, ինչ­պես քա­ղա­վիա­ցիա­յի ո­լոր­տում, որ­տեղ էա­կան կո­րուստ­ներ ու­նե­ցանք, այլ բնա­գա­վառ­նե­րում էլ խն­դիր­նե­րի պա­կաս չու­նենք։ Իսկ կոնկ­րետ այս մի­ջա­դե­պը մեկ­նա­բա­նե­լու ա­մենևին ցան­կու­թյուն չու­նեմ, քն­նարկ­ման ար­ժա­նի փաստ չեմ հա­մա­րում։
-Այ­սօր ինչ­պե՞ս եք գնա­հա­տում վի­րու­սի վե­րահ­սկ­ման իշ­խա­նու­թյան քայ­լե­րը, տն­տե­սա­կան մի­ջո­ցա­ռում­նե­րը։
-Կան մար­դիկ, ո­րոնք ակ­տիվ աշ­խա­տում են։ Սա­կայն ակն­հայտ է, որ վի­րու­սի տա­րած­ման նախ­նա­կան քայ­լերն ու­շա­ցած էին։ Ա­մեն օր տես­նում ենք նաև կա­ռա­վար­ման խո­տան­ներ, օ­րի­նակ, այն, որ պա­րետն ան­գամ չէր պատ­կե­րաց­նում, որ մեր օ­րեն­սդ­րու­թյու­նը ևս մեկ ան­գամ հնա­րա­վո­րու­թյուն է ըն­ձե­ռում եր­կա­րաձ­գե­լու ար­տա­կարգ դրու­թյան ի­րա­վա­կան ռե­ժի­մը։ ԱԺ-կա­ռա­վա­րու­թյուն հա­ցու­պա­տաս­խա­նը դրա վկա­յու­թյունն է։ Այն­պի­սի տպա­վո­րու­թյուն է, որ սցե­նար­նե­րը բա­վա­կա­նա­չափ խո­րու­թյամբ չեն մշակ­վել, ինչ­պե՞ս կա­րող էր այս ի­րա­վի­ճա­կի թիվ մեկ պա­տաս­խա­նա­տուն սցե­նար մշա­կած չլի­նել, օ­րի­նակ, ևս մեկ ան­գամ ար­տա­կարգ դրու­թյան ռե­ժի­մը եր­կա­րաձ­գե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նը։ Աշ­խա­տող­ներ կան, բայց ընդ­հա­նուր առ­մամբ աշ­խա­տանքն ա­նար­դյու­նա­վետ է։ Այս ի­րա­վի­ճա­կում հա­տուկ պի­տի ըն­դգ­ծել քա­ղա­քա­ցիա­կան վե­րահս­կո­ղու­թյու­նը, մաս­նա­վո­րա­պես փաս­տա­հա­վաք խմ­բի գոր­ծու­նեու­թյու­նը, ո­րը ձևա­վոր­վել է ե­րեք ո­լոր­տի ան­ձանց կող­մից։ Կար­ծում եմ, որ այս խմ­բի աշ­խա­տանքն է, որ ինչ-որ չա­փով զգոն է պա­հում մեր պե­տա­կան հա­մա­կար­գի աշ­խա­տող­նե­րին։ Մեր իշ­խա­նու­թյու­նում կա տա­րած­ված տե­սա­կետ, որ ի­րենք կա­րող են «ա­նել» այն, ինչ ցան­կա­նում են, բայց ի­րա­կա­նում դա այդ­պես չէ։ Իշ­խող քա­ղա­քա­կան ու­ժից եր­կար ժա­մա­նակ չի պա­հանջ­վի հա­մոզ­վե­լու, որ այդ­պես չէ։
-Ակ­նար­կում եք, որ այս ի­րա­վի­ճա­կը հաղ­թա­հա­րե­լուց հե­տո իշ­խա­նու­թյու­նը շատ հար­ցե­րի՞ պի­տի պա­տաս­խա­նի։
-Չեմ ակ­նար­կում, ու­ղիղ եմ ա­սում այդ մա­սին։ Եվ հա­սա­րա­կու­թյան, և քա­ղա­քա­ցիա­կան վե­րահս­կո­ղու­թյուն ի­րա­կա­նաց­նող­նե­րի կող­մից այդ հար­ցադ­րում­ներն ար­վե­լու են։
Զրույցը՝ Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 7309

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Տարածաշրջանային ճանապարհը ազդեցության գոտու փաթեթավորումն է

Տարածաշրջանային ճանապարհը ազդեցության գոտու փաթեթավորումն է

Աշխարհը հայտնվել է մի իրավիճակում, երբ պատերազմը չի բխում ոչ մեկի շահերից, բայց առանց պատերազմի հնարավոր չէ ազդեցության գոտիները վերադասավորել։

Սոցցանցային գրառումներ

Կարծել ես, թե լիքը ստամոքսը երջանկություն է
Կարծել ես, թե լիքը ստամոքսը երջանկություն է

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

«Ով խա­ղա­ղու­թ­յուն է ու­զում խայ­տա­ռա­կութ­յան գնով, կս­տա­նա և՛ պա­տե­րազմ, և՛ խայ­տա­ռա­կութ­յուն»
«Ով խա­ղա­ղու­թ­յուն է ու­զում խայ­տա­ռա­կութ­յան գնով, կս­տա­նա և՛ պա­տե­րազմ, և՛ խայ­տա­ռա­կութ­յուն»

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Երբ իշ­խա­նու­թ­յան է գա­լիս ա­զատ խոս­քի դրո­շա­կա­կի­րը
Երբ իշ­խա­նու­թ­յան է գա­լիս ա­զատ խոս­քի դրո­շա­կա­կի­րը
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.