«Խաղաղության համաձայնագրի տեքստի 80-90 տոկոսը, արտգործնախարարի՝ ինձ տրամադրած տեղեկություններով, արդեն համաձայնեցված է»,- Բաքվի վերահսկողությանն անցած Շուշիում հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։ Նա հավելել է, որ Հայաստանին ստիպել են տեքստից հեռացնել Արցախի վերաբերյալ դիրքորոշումն ու տերմինաբանությունը, ինչը ճանապարհ բացեց կարգավորման գործընթացի հետագա զարգացման համար։ Միևնույն ժամանակ, ըստ Ալիևի, «երկու հարց բաց է մնում»։                
 

«Աշ­խար­հը ինքն է վե­րա­դա­սա­վոր­վում»

«Աշ­խար­հը ինքն է վե­րա­դա­սա­վոր­վում»
20.03.2020 | 02:27

Ե­թե աշ­խար­հի մա­կար­դա­կով հետևենք վի­ճա­կագ­րու­թյա­նը, ա­պա փաստ է, որ կո­րո­նա­վի­րու­սից մահ­վան դեպ­քե­րը, փառք Աստ­ծո, շատ չեն։ Այս վի­րու­սը, թերևս, ոչ այն­քան մար­դու ա­ռող­ջու­թյանն է վնա­սում, որ­քան տն­տե­սու­թյա­նը` ա­նուղ­ղա­կի ձևով։ Այ­սօր ար­դեն մի­ջազ­գա­յին դաշ­տում տագ­նապ են հն­չեց­նում հնա­րա­վոր գլո­բալ տն­տե­սա­կան ճգ­նա­ժա­մի մա­սին։ Որ­քա­նո՞վ է դա հա­վա­նա­կան` կա­ռա­վա­րու­թյան ե­րեկ­վա նիս­տից հե­տո ոտ­քի վրա զրույ­ցում հարց­րինք էկոնոմիկայի նա­խա­րար ՏԻԳ­ՐԱՆ ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱ­ՆԻՆ։

-Այդ­պի­սի խն­դիր կա, այ­սօր աշ­խար­հը կանգ­նած է տն­տե­սա­կան ա­ճի հնա­րա­վոր կր­ճա­տու­մը հաշ­վե­լու հար­ցի առջև։ Ա­մե­նից խնդ­րա­հա­րույ­ցը այն է, որ դեռևս գոր­ծըն­թաց­նե­րը մինչև վերջ գնա­հատ­ված չեն, և ա­ռա­ջի­կա­յում հնա­րա­վոր է, որ երևույ­թի ընդ­գր­կու­մը նոր դրսևո­րում­ներ ստա­նա։ Սրան զու­գա­հեռ աշ­խար­հը պետք է պայ­քա­րի նոր մի­ջոց­ներ գտ­նի։ Այդ ար­դյունք­նե­րը մեկ­տե­ղե­լուց հե­տո միայն կա­րե­լի է հս­տակ որևէ բան ա­սել։ Այն­պես որ, այս պա­հին որևէ օ­րի­գի­նալ բան չփոր­ձեմ ներ­կա­յաց­նել։
-Պա­րոն Խա­չատ­րյան, 2008-ին, երբ ամ­բողջ աշ­խար­հում բռնկ­վեց տն­տե­սա­կան գլո­բալ ճգ­նա­ժա­մը, վար­չա­պետ Տիգ­րան Սարգ­սյա­նը վս­տա­հեց­նում էր, որ այն չի անդ­րա­դառ­նա Հա­յաս­տա­նի տն­տե­սու­թյան վրա։ Ի՞նչ եք կար­ծում, կան­խա­տես­վող այս տն­տե­սա­կան ճգ­նա­ժա­մը կանդ­րա­դառ­նա՞ Հա­յաս­տա­նի վրա և ե­թե ա­յո, ա­պա ի՞նչ քայ­լեր են ձեռ­նարկ­վում, որ­պես­զի այդ անդ­րա­դար­ձը հնա­րա­վո­րինս մեղմ լի­նի։
-Ի­հար­կե այդ ճգ­նա­ժա­մը մեզ վրա կա­նդրա­դառ­նա։ Ինչ վե­րա­բե­րում է ձեռ­նարկ­վող քայ­լե­րին, ա­պա վար­չա­պե­տը բա­վա­կա­նին ման­րա­մասն ար­դեն խո­սել է այդ մա­սին։ Մենք փոր­ձում ենք ա­նել հետևյա­լը. մաս­նա­վո­րա­պես մտա­ծում ենք` ինչ­պես ա­նել, որ­պես­զի խն­դիր­նե­րի ա­ռա­ջաց­ման դեպ­քում Հա­յաս­տա­նի տն­տե­սու­թյու­նը վե­րա­դարձ­նենք նա­խաճգ­նա­ժա­մա­յին ի­րա­վի­ճա­կի, ինչ­պես նաև փոր­ձում ենք մշա­կել ա­վե­լի ճկուն քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն։ Հաս­կա­նա­լով, որ այս գոր­ծըն­թաց­նե­րը խոր են և կա­րող են եր­կա­րատև ազ­դե­ցու­թյուն թող­նել ընդ­հան­րա­պես բո­լոր շու­կա­նե­րի, ինչ­պես նաև ՀՀ-ի տն­տե­սու­թյան վրա, ու­շադ­րու­թյուն ենք դարձ­նում մեր տն­տե­սու­թյան զար­գաց­ման այն հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րին, ո­րոնք նոր ի­րո­ղու­թյան պայ­ման­նե­րում մր­ցու­նակ կլի­նեն։ Այ­սինքն, մենք հաս­կա­նում ենք, որ չպետք է պայ­քա­րենք ինչ-որ բա­նի դեմ, այլ պետք է ա­ռաջ­նորդ­վենք նոր հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րով և նոր մո­տե­ցում­նե­րով։
-Ի՞նչ նկա­տի ու­նեք։
-Տե­սեք՝ աշ­խար­հը ինքն է վե­րա­դա­սա­վոր­վում, և մենք պետք է դա հաս­կա­նանք։ Հաս­կա­նանք և ինք­ներս մեզ հա­մար տանք դրա գնա­հա­տա­կա­նը։ Պետք է հետևենք, թե աշ­խար­հը որ ուղ­ղու­թյամբ է գնում, և ե­թե այդ ուղ­ղու­թյուն­նե­րին հա­մա­հունչ, մեր հա­մե­մա­տա­կան ա­ռա­վե­լու­թյուն­նե­րը հաշ­վի առ­նե­լով, ա­ռանձ­նաց­նում ենք հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը, ա­պա պետք է մեր բո­լոր ջան­քե­րը գոր­ծադ­րենք այդ հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը ժո­ղովր­դին հա­սա­նե­լի դարձ­նե­լու հա­մար։
Ճե­պազ­րույ­ցը`
Ժաս­մեն ՎԻ­ԼՅԱ­ՆԻ

Դիտվել է՝ 13092

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ