«Եթե չկա արտահայտված լիդեր, ով կարող է մարդկանց ոտքի հանել, հասարակության մեղքը ո՞րն է»

ԼՅՈՒԴՄԻԼԱ ՍԱՐԳՍՅԱՆ
(ՎՍԴՀԿ ատենապետ, ԱԺ պատգամավոր)

-Այսօր ողջ ընդդիմությունը փնտրտուքի մեջ է՝ ով է իրական ընդդիմությունը, ով՝ կեղծ, և ով պետք է միակ ընդդիմադիրի դափնին կրի: Ձեր կարծիքով՝ ո՞վ է Հայաստանի թիվ մեկ ընդդիմությունը:
-Սխալ է ընդդիմադիր դաշտից պոկել մեկին ու համարել, որ, ա՛յ, հենց նա է միակ ընդդիմությունը: Ես ինձ և իմ կուսակցությունը համարում եմ ընդդիմություն: Շատ շատերն էլ իրենց ընդդիմադիր են համարում և գործում են այդ դաշտում: Դասական ձևակերպմամբ էլ ասած՝ բոլոր նրանք, ովքեր իշխանություն չեն, ընդդիմություն են: Որևէ մեկն իրավունք չունի այնպիսի սահմանում տալու, թե կա մի ընդդիմություն, իսկ մյուսներն իմիտացիոն ընդդիմություն են: Այսօր ընդդիմության միավորման մեծ անհրաժեշտություն կա, սակայն ընդդիմադիր ուժերի միջև եղել են ու դեռևս կան բազմաթիվ խնդիրներ, ինչը խոչընդոտում է միավորմանը: Հետևաբար, իշխանության համար ստեղծվել է մի բացառիկ իրավիճակ, երբ յուրաքանչյուր ընդդիմադիր ուժ հինգ տոկոսը հաղթահարելու խնդիր ունի:
-Այս ընդդիմադիր «շիլաշփոթի» մեջ հասարակությունն ինչպե՞ս կողմնորոշվի՝ ո՞ւմ վստահել:
-Հասարակությունը շատ լավ կարող է որոշել՝ ով է իրական, և ով՝ վերահսկելի ընդդիմություն: Հնարավոր է՝ վերահսկելի համարվող ընդդիմությանը հասարակությունն ավելի շատ վստահի, քան իրենց միակ, բացառիկ ընդդիմադիր համարողներին: Այնպես որ, «միակի» մասին ձևակերպումներն ինձ համար անհասկանալի են: Մեզնից ամեն մեկն իր վարքագծով ժողովրդին շատ բան է հուշում: Դիրքորոշումների, մոտեցումների մեջ պետք է ազնիվ լինել, ըստ այդմ, հասարակությունը կկողմնորոշվի` ում բերել խորհրդարան:
-Համընդհանուր այս անվստահության ֆոնին մարդիկ հիասթափված են բոլոր քաղաքական ուժերից, իսկ ընդդիմության հանդեպ անվստահությունը պայմանավորված է նաև այն հանգամանքով, որ այսօր իրենց ընդդիմություն են համարում ժամանակին իշխանություն եղած, կոալիցիաների մաս կազմած ուժերը: Հիմա նրանք «ցատկ» են կատարել ընդդիմադիր դաշտ ու խոսում են առկա խնդիրներից այնպիսի պաթոսով, կարծես դրանք մեկ օրում կամ մեկ տարում են առաջացել: Նման մարդկանց ինչպե՞ս լուրջ վերաբերվել, էլ չենք ասում՝ հավատալ նրանց ընդդիմադիր լինելուն:
-Այո, այսօր հասարակության համար ոչ միայն իշխանությունն է անվստահելի, այլև ընդդիմությունը: Այդ անվստահության պատճառը նաև այն է, որ տարիներ շարունակ ընդդիմությունը հասարակության ակնկալիքները չկարողացավ արդարացնել: Ընդդիմության հանդեպ նման հիասթափությունը բազմիցս կրկնվել է: Չեմ ընդունում նաև այն տեսակետը, թե հասարակությունը պասիվ է, գիտակից չէ: Եթե կա քաղաքական լիդեր, ով կարող է պայքար ծավալել, հասարակությունը միշտ կանգնում է նրա կողքին: Եթե չկա արտահայտված լիդեր, ով կարող է մարդկանց ոտքի հանել, հասարակության մեղքը ո՞րն է:
-Ի վերջո, ունենք այն, ինչ ունենք, հնարավո՞ր է այսպիսի ընդդիմադիր դաշտի միավորում կամ հզորացում:
-Այսօր ես այդ հնարավորությունը չեմ տեսնում, որովհետև քաղաքական ուժերի միջև կան բազմաթիվ խնդիրներ, որոնք թույլ չեն տալիս միավորվել:
-Վերջերս խորհրդարանում տեղի ունեցած բանավեճն էլ փաստեց, որ ընդդիմությունը ոչ թե իշխանության, այլ միմյանց դեմ է պայքարում: Սա նորմա՞լ է:
-Միանշանակ` ոչ: Ես իմ գործունեության ընթացքում երբևիցե որևէ քաղաքական ուժի նկատմամբ վատ չեմ արտահայտվել: ՈՒրիշներին վարկաբեկելով դու ավելի կարևոր չես դառնում: Պետք է քննադատել իշխանությանը և հանդուրժող լինել մյուս ուժերի հանդեպ: Սակայն այնպես է ստացվել, որ մրցակցությունը ոչ թե իշխանության, այլ ընդդիմության դաշտում է: Իսկ վերջերս խորհրդարանում Փաշինյան-Բիշարյան բանավեճն ինձ համար անընդունելի էր, մասնավորապես տիկին Բիշարյանի պահվածքի առումով: Հասկանալի է, որ տղամարդիկ իրենց կարող են շատ բան թույլ տալ, կանայք կարող են դրանք չընդունել և հակադարձել, բայց այն արտահայտությունները, որոնք իրեն թույլ տվեց Հեղինե Բիշարյանը, պարզապես անընդունելի են: Կինն իրավունք չունի նման վարքագիծ դրսևորելու: Եթե դու մեկին հարվածում ես, պետք է նաև պատրաստ լինես հակադարձման: Պետք է զուսպ լինել, չափի մեջ: Առավել ևս, եթե «Հայկական վերածնունդը» կոչ է անում միավորվելու, չպետք է նման վարքագծով ոչնչացնի ընդդիմադիրներին, դրանով արջի ծառայություն է մատուցում իշխանությանը: Այնպիսի տպավորություն ունեմ, որ նրանք, ովքեր մյուսներին մեղադրում են իշխանության հետ համագործակցության մեջ, իրենք են համագործակցում: Սրանով հասարակությանն էլ ապակողմնորոշում են:
-Այսօր կա՞ մի ընդդիմադիր ուժ, որը կարող է միայնակ հաղթահարել անցողիկ շեմը:
-Ոչ, առավել ևս, որ կա ռեյտինգային քվեարկության հնարավորությունը: Սա ընդդիմության պարտությունն է գուժում: Իշխանությունն այսօր առանց կեղծման, ԸՕ-ով կարող է ապահովել մեծամասնություն, և միայն ընդդիմության միասնականությունը կարող է իրավիճակ փոխել:
-Անձամբ Դուք ինչպե՞ս եք տեսնում ձեր մասնակցությունը խորհրդարանական ընտրություններին, ՀԱԿ կուսակցության հետ համատեղ դաշինք կլինի՞:
-Այս պահի դրությամբ չկան այնպիսի հարաբերություններ, որոնք թույլ կտան ասելու, որ համատեղ հանդես կգանք: Այդուհանդերձ, ոչինչ չեմ բացառում:

Զրույցը` Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Ժողովրդի վրա կրակելու հրահանգն արդեն ուժի մեջ է
• Անդրանիկ Քոչարյանի ինքնախոստովանությունը
• «Նիկոլն ու իր ընտանիքը Հայաստանում ապրելու իրավունք չունեն»
• Զուր մի ջանացեք
• Չեն կարողանում ԿԳՍՄ փոխնախարար գտնել
• Հանուն Ռուսաստանի հետ միութենական միավորման նոր շարժում հիմնադրվեց
• Այս իշխանությունն իր ստվերից էլ է վախենում
• Փաշինյանի դեմ պայքարելու համար գոնե մի փոքր Նիկոլ պիտի լինել
• Մեզ պե՞տք է ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը, թե՞ ոչ
• «Հայաստանի Նավալնին Նիկոլ Փաշինյանն է, որը եկավ իշխանության ու քանդեց մեր երկիրը»
• Տիգրան Ուրիխանյանը Հայաստանի փրկությունը տեսնում է ՌԴ-ի հետ նոր միութենական միավորման ձևավորման մեջ
• Հայաստանի ողջ հպարտությունն ու թշվառությունն ամփոփված մեկ օրում
• Սերմացու գողացող մկների և թուխս գողացող աղվեսների ժամանակը
• Ինչու էր Փաշինյանը վեց ամիս աղերսում
• Փաշինյանն էլ է զարմացած
• Ընդդիմության հարցերով թիվ մեկ «փորձագետը»
• Նիկոլ Փաշինյանին ոչ թե ողջերն են պատժելու, հալածելու, այլ անմահացածները
• «Գոմի» հարցի լուծումը կենսական անհրաժեշտություն է
• Առանց փամփուշտների ու ԱԹՍ-ների Ադրբեջանն այսօր շռնդալից հաղթանակներ է տանում Հայաստանի դեմ
• Խորհրդարանական ընդդիմությունը լեգիտիմացրեց Փաշինյանի պաշտոնավարումը

Մեկնաբանություններ