«Ես էմոցիոնալ անձնավորություն եմ, և քաղաքական դաշտում երբեմն-երբեմն դա այլ կերպ կարող են ընկալել»

ՍԱՄՎԵԼ ՖԱՐՄԱՆՅԱՆ (ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ)

-Պարոն Ֆարմանյան, որ գնաք ԵԽԽՎ-ի նստաշրջանին մասնակցելու, ասելու եք՝ Ընտրական օրենսգրքի ընդունումը տեղի ունեցավ կոնսենսուսո՞վ: Հա, չմոռանամ հարցնել՝ իշխանությունները ԵՄ-ի տված տնային առաջադրանքը կատարեցի՞ն:
-Հայաստանի Հանրապետությունը տնային առաջադրանքներ չի ստանում. սա` մեկ: Մենք ինքնիշխան պետություն ենք, ունենք միջազգային պարտավորություններ, որոնք կատարում ենք: Սա էլ` երկու:
-Դուք դա նրանց ասացի՞ք, երբ իրենք բարձրաձայնեցին, թե տնային առաջադրանք ենք տվել Հայաստանի իշխանություններին:
-Ասելու խնդիր չկա. հարցն այլ է` ժողովրդավարական ուղին մենք ընտրել ենք ինքներս, դա բխում է մեր շահերից, ու հաստատակամ առաջ ենք գնում, և առաջինը մեզ է ձեռնտու, որ սահմանադրական փոփոխություններից բխող զարգացումները հիմնված լինեն կոնսոլիդացիայի վրա:
-Բա հիմնե՜ք:
-Գիտեք` հայկական պատկերացումները կոնսենսուսի մասին ուտոպիայի ժանրից են ուղղակի:
-Եվ որտե՞ղ ենք տեսնելու Սամվել Ֆարմանյանին ապագա պառլամենտում:
-Ես շատ անկեղծ ասեմ, որ այդ մասին նույնիսկ չեմ մտածում:
-Թույլ տվեք ես էլ Ստանիսլավսկու նման շատ անկեղծ բացականչեմ. «Не верю»:
-Դե, Դուք կարող եք դա ընկալել որպես քաղաքական հերթական հայտարարություն, ես ինձ տեսնում եմ այնտեղ, որտեղ կարող եմ իմ կարողությունների սահմաններում օգտակար լինել իմ պետությանը:
-Օյ, գիտեք, որ ցուցակում լինելու եք, դրա համար «գիտահետազոտակա՜ն-միտահետազոտակա՜ն», կարողություննե՜ր:
-Ի դեպ, եթե շատ անկեղծ եք ուզում, ես ինձ աշխատաշուկայում` հայաստանյան, տարածաշրջանային և գլոբալ, համարում եմ մրցունակ կադր` հիմնվելով իմ ստացած գիտելիքների և կրթության վրա, հետևաբար, խորհրդարանում ներկայացված լինելն ինձ համար ո՛չ ինքնանպատակ է, ո՛չ էլ իմ ընտանիքի բարեկեցությունն ապահովելու միջոց:
-Իսկ «աշխատաշուկայում» նախագահի մամլո խոսնակ լինելն ավելի բարձր կարգավիճա՞կ էր, թե՞ պատգամավոր լինելն է լավ: Ո՞րն է Ձեզ համար «հոգեպես ավելի ազնիվ», որպես կայացման մատրիցա:
-Ինձ համար նա էլ է եղել աշխատանք, սա էլ է աշխատանք, երրորդն ու չորրորդն էլ են լինելու աշխատանք: Պարզապե՛ս աշխատանք, որը ես կատարել եմ:
-Սամվել Ֆարմանյանի ամենամեծ «այիբը» ո՞րն է:
-Քաղաքակա՞ն նկատի ունեք:
-Քաղաքակա՛ն: Բա հո համամարդկայինը չէի՞ հարցնելու:
-Ես ինչ-որ մի փուլում ավելի մեծ հավատ ունեի շատերի հանդեպ, բայց հետո հասկացա, որ հայաստանյան քաղաքական մշակույթը դեռ երկար ճանապարհ պիտի անցնի` հասնելու այնտեղ, որտեղ ես ցանկանում եմ: Ես էմոցիոնալ անձնավորություն եմ, և քաղաքական դաշտում երբեմն-երբեմն դա այլ կերպ կարող են ընկալել:
-Բա ի՞նչ եք անում, որ դա շտկեք:
-Գրքեր եմ կարդում, «հայելու առաջ պարապմունքներ եմ անցկացնում»:
-Հո Դուք Հիտլերը չե՞ք, ինքն էր նման բաներ անում, ա՛յ Ֆարմանյան ջան: Էնքան սիրուն տղա եք…
-Կարծում եմ, Դուք հասկացաք, որ կատակ էի անում: Ընդամենը` կատակ:

Ճեպազրուցեց
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԸ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ