ԱՄՆ-ի ներկայիս վարչակազմի կողմից նախկին նախագահ Դոնալդ Թրամփի շուրջ ստեղծված մթնոլորտն է հրահրել նրա դեմ մահափորձը՝ հայտարարել է ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը: «Ռուսաստանի Դաշնությունը չի կարծում, որ մահափորձը կազմակերպվել է ԱՄՆ-ի գործող իշխանության կողմից, սակայն թեկնածու Թրամփի շուրջ մթնոլորտը դրդել է նրան, ինչին այսօր բախվել է Ամերիկան»,- շեշտել է նա:               
 

«Դեմ եմ, որ այս էտապում ու այդ մարդկանց կողմից Արցախի ճանաչման հարց ներկայացվի»

«Դեմ եմ, որ այս էտապում ու այդ մարդկանց կողմից  Արցախի  ճանաչման հարց  ներկայացվի»
17.05.2016 | 21:14

Երեկ, ԱԺ քառօրյան չմեկնարկած, արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովը քննարկեց Արցախի անկախության ճանաչման նախագիծը, որն ԱԺ օրակարգում ընդգրկելու հարցը լիագումար նիստում մերժվեց` ընդամենը 12 կողմ ձայն ստանալով: Քաղաքական բոլոր ուժերը միաբերան պնդեցին, թե իրենք քվեարկությանը չեն մասնակցելու: Հանձնաժողովում էլ մեկ դեմ և մեկ կողմ է եղել: Կողմը Թևան Պողոսյանն էր, դեմը` Համլետ Հարությունյանը: Վերջինից էլ փորձեցինք պարզել` ինչո՞ւ է դեմ քվեարկել, այն դեպքում, երբ խորհրդարանական մեծամասնությունն ընտրեց «չեզոք» դիրք:

-Ես էլ կարող էի ձեռնպահ քվեարկել, բայց ձեռնպահն ու դեմը նույն բանն են: Կարծում եմ` սա ԱԺ-ի կամ առանձին անհատների լուծելիք հարց չէ: Սա ինչ-որ մեկի մշակած օրենք չպետք է լինի: Ղարաբաղի ճանաչման ողջ պատասխանատվությունն ընկնում է երկրի ռազմական-քաղաքական ղեկավարության ուսերին: Հետևաբար, հենց ռազմական-քաղաքական ղեկավարությունն էլ պետք է ճանաչման խնդիրը պատեհ պահի ներկայացնի, որովհետև, ի տարբերություն մեզ, նրանք իրավիճակը հիանալի գիտեն: ԱԺ-ում շատերը կիսատ-պռատ, շատ անգամ ընդհանրապես պատկերացում չունեն՝ ինչ է կատարվում Ղարաբաղում: Դրա համար դեմ եմ, որ այս էտապում ու այդ մարդկանց կողմից ճանաչման հարց ներկայացվի:
-Այսինքն, ներկայացնողների առնչությա՞մբ էլ վերապահումներ ունեք:
-Երկրորդեմ. Ղարաբաղի անկախության ճանաչման հարցն անհատների խնդիր չէ: Այդ ահռելի պատասխանատվությունը չեն կարող մեկ կամ մի խումբ մարդիկ տանել: Սա միայն ռազմաքաղաքական ղեկավարության որոշելիքն է:
-Ի՞նչն էր խանգարում, որ հարցն օրակարգում ընդգրկեիք, հետո՝ պատեհ պահի քվեարկության դրվեր:
-Դա արդեն կուսակցության ղեկավարության որոշումն է, որին ես հետևել եմ: Կարծում եմ, այս պահին հարցն օրակարգում ընդգրկելն անգամ ձեռնտու չէ:
-Երեկ հանդիպեցին երկու երկրների ղեկավարները, ի՞նչ կարելի է ակնկալել այդ հանդիպումից:
-Ես միշտ կողմ եմ բանակցային գործընթացին, անկախ նրանից, թե դա ինչ մակարդակով է ընթանում` արտաքին գործերի նախարարների՞, թե՞ նախագահների: Այս թնջուկը չի կարող պատերազմով լուծվել, դրա լուծման բանալին բանակցությունների սեղանի վրա է: Ցանկացած բանակցային գործընթացից էլ ակնկալիք ունեմ: Իհարկե, մեծ չեն սպասումները, բայց հուսով եմ՝ դրական տեղաշարժ կլինի:
-Ե՛վ Հայաստանում, և՛ Ղարաբաղում կա հակառակ տեսակետը, այն է` հարցի լուծման համար հայկական զինուժը չպետք է կանգ առներ:
-Առանձին զորահրամանատարներ այդպիսի կարծիք են հայտնում, գուցե դա ճիշտ է: Բայց Ղարաբաղի ողջ բնակչությունը միայն մի բան է տենչում` խաղաղություն: Ոչ մի ժողովուրդ, ազգ պատերազմ չեն ցանկանում, դրա հետևանքները սարսափելի են:
-Նշեցիք, որ հարցի կարգավորումը տեսնում եք բանակցությունների սեղանի շուրջ: Ի՞նչ եք կարծում, հնարավո՞ր է բանակցություններով ձեռք բերել մի փաստաթուղթ, որը երկարատև խաղաղության երաշխիք կլինի:
-Եթե բանակցային գործընթացներին մասնակցում են համանախագահ երկրների արտգործնախարարները, իսկ գերտերությունները շահագրգիռ են, որ այս տարածաշրջանում տևական խաղաղություն լինի, կարծում եմ, այդպես էլ կլինի: Ի վերջո, Ադրբեջանն ու Հայաստանը համաշխարհային գործընթացներում որոշիչ սուբյեկտներ չեն: Երկու երկրներն էլ ընդունում են այն քաղաքականությունը, որը նրանց թելադրում են:
-Ապրիլյան ռազմական գործողություններն ապացուցեցին, որ մենք հովանավորներ և աջակիցներ չունենք «համաշխարհային գործընթացներում»: Ստացվում է՝ իրենց «թելադրածը» մեզ այնքան էլ ձեռնտու չի լինելու:
-Դրա համար էլ ես «եթե»-ներով եմ խոսում, քանի որ հարյուր տոկոսով վստահ չեմ, որ այդ երկրները կնպաստեն խաղաղության պահպանմանը: Կարող է հակառակն էլ լինել՝ տարածաշրջանում կրակը բորբոքեն:

Ճեպազրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1728

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ