Wiener Zeitung. Պատմականորեն եւ մշակութային առումով Լեռնային Ղարաբաղը Հայաստանի մասն է

Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության արտգործնախարար Կարեն Միրզոյանի Wiener Zeitung-ին հարցազրույցը ներկայացրել է NEWS.am-ը:

-Ինչո՞ւ Ադրբեջանի հետ հակամարտությունը հենց այս պահին նորից բռնկվեց:
-Դա իհարկե ինչ-որ տեղ սպասելի էր: Անցյալ տաս տարիներին ադրբեջանցիների շրջանում հայերի նկատմամբ ատելությունը մեծապես արմատավորել է: Կառավարության պաշտոնական հայտարարություններից պարզ երեւում էր, որ նրանք հակամարտության միայն մեկ լուծում են տեսնում՝ ռազմական: Այս պետությունը, չնայած միջազգային ջանքերին, համագործակցության ուղիներ չի փնտրում:
-Ասում են՝ Թուրքիան Ադրբեջանի կողմից մասնակցում է այս կոնֆլիկտին: Դուք Անկարայի ռազմական միջամտության ապացույցներ ունե՞ք:
-Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի ռազմական համագործակցությունը հաստատված է պաշտոնական փաստաթղթերով: Ադրբեջանի սպառազինությունների մի մասը մատակարարում է հենց Թուրքիան: Ադրբեջանի հատուկջոկատայինները ռազմական պատրաստություն են անցնում Թուրքիայում եւ հետո այդ հմտությունները գործի դնում առաջնագծում:
-Հնարավո՞ր է, որ Թուրքիայի եւ Ռուսաստանի միջեւ ներկա լարվածությունը հանգեցնի Լեռնային Ղարաբաղում առճակատման:
-Կարծիքը, թե այս հակամարտությունը միջնորդավորված պատերազմ է աշխարհի հզորների միջեւ, շեղում է ուշադրությունը հիմնական պատասխանատուից: Բռնությունը գալիս է Ալիեւից եւ նրա ռեժիմից:
-Այնուամենայնիվ, ինչպե՞ս եք տեսնում այս հակամարտության լուծումը:
-Սա տարածքի խնդիր չէ, այլ Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի հարց: Ժողովրդի կամքը պետք է լսելի լինի, հակառակ դեպքում մենք հետ ենք մղում լուծումը: Ադրբեջանը սխալ է ներկայացնում աշխարհին խնդիրը, ասելով թե Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ ծագած հակամարտություն է:
-Որքանո՞վ է հավանական, որ Լեռնային Ղարաբաղը անկախանալուց հետո միանա Հայաստանին:
-Պատերազմը սկսվել էր Հայաստանին միանալու պահանջով: Դա տրամաբանական է: Պատմականորեն եւ մշակութային առումով Լեռնային Ղարաբաղը Հայաստանի մասն է, մենք էթնիկ հայեր ենք, ունենք նույն մենթալիտետը, բացառությամբ թերեւս նրանից, որ մենք՝ որպես լեռնցիներ, շատ ավելի համառ ենք: Մենք անկախ ենք, բայց մեզ Հայաստանի մասն ենք համարում:
-Այսպիսով՝ միավորումը ձեր նպատա՞կն է:
-Լեռնային Ղարաբաղի ժողովուրդն է որոշելու իր ապագան: Մենք երկու անգամ՝ 1991-ին եւ 2006-ին, հանրաքվեով կողմ ենք արտահայտվել անկախությանը: Եթե ժողովուրդը հաջորդ անգամ այլ բան որոշի, մենք հավատարիմ կմնանք նաեւ այդ որոշմանը: Մեր երկրում ժողովրդավարություն է: Ժողովուրդն է որոշում Լեռնային Ղարաբաղի ապագան:
-Ինչպե՞ս են Ղարաբաղում արտասահմանյան ներդրումների հարցը լուծում: Ի՞նչ անել, եթե Ավստրիան, օրինակ, ուզում է ներդրում կատարել Ձեր երկրում:
-Օտարերկրյա ներդրումները մեր երկրում տարեկան մեկ շնչին 250 ԱՄՆ դոլար են կազմում: Մենք միայն բարի գալուստ ենք ձեզ ասում: Բայց մի մոռացեք, որ այդ դեպքում Ադրբեջանը ձեր երկիրն իր թշնամին է համարելու:
-Եվրապատգամավոր Ֆրանկ էնգելն ուզում է համոզել Եվրախորհրդարանին աջակցել Լեռնային Ղարաբաղին: Նա ուզում է իր օգնությունը հիմնավորել նրանով, որ մարդիկ վտանգի մեջ են: Հայ ժողովրդի նկատմամբ մինչեւ հիմա հնարավոր է, որ եւս մեկ ցեղասպանություն իրականացվի, ասում է Էնգելը: Դա հնարավո՞ր է:
-Լեռնային Ղարաբաղի ժողովուրդն արդեն բավականաչափ իրավական փաստաթղթեր ունի: Եվրոպան պետք է ավելի ակտիվ լինի: Մենք Եվրոպայի պաշտոնական սահմանների ներսում չենք, սակայն նրա մի մասն ենք: Լեռնային Ղարաբաղում Եվրոպան չի ավարտվում, այլ սկսվում է այստեղից: Մենք ծխում ենք, շատ ենք խմում, խոլեստերինով հարուստ սնունդ ենք ուտում: Տեսեք, թե ժողովրդավարությունն ինչ դեր է խաղում մեզ մոտ: Այն օրը, երբ մենք տոտալիտար պետություն դառնանք, Լեռնային Ղարաբաղը կմահանա: Ադրբեջանի դեմ մեր պայքարը նման է Դավթի եւ Գողիաթի պայքարին: Մենք միայն մեկ զենք ունենք. մենք ավելի ազատ ենք եւ ժողովրդավար: Մենք առաջ ենք շարժվում, իսկ Ադրբեջանը հակառակ ուղղությամբ է գնում:

Մեկնաբանություններ