«Հայաստանն ապացուցեց, որ կարող է արժանապատվորեն իրեն պաշտպանել»

ԼԵՎՈՆ ՄԿՐՏՉՅԱՆ (ՀՀ ԿԳ նախարար)

-Պարոն Մկրտչյան, դեժավյուի զգացողություն չունե՞ք, ասենք, կոնկրետ ԱԺ-ից, որտեղ հիմա գտնվում եք:
-ՈՒնեմ: Անկեղծ ասած, նոր Արամայիս Գրիգորյանի (բնապահպանության նախարար- հեղ.) հետ գալիս էինք, ու ես իրեն դա էի հատկապես ասում, մանավանդ` այս միջանցքով անցնելիս ես այդ զգացողությունն ապրեցի:
-Ի՞նչ արթնացավ Ձեր մեջ:
-Գիտեք, անցնող տարիներին շփվել եմ շատ լավ մարդկանց, քաղաքական գործիչների հետ, այլ մթնոլորտ էր, ա՜յլ փոխհարաբերություններ էին: Երիտասա՜րդ էինք նաև:
-27-ն էր նաև:
-27-ը մի մոռացեք, նույն պահին Դուք կառավարության իմ սենյակում էիք, և մենք միասին դիմավորեցինք «լուրը»:
-Այո, զանգում էինք այս ու այն կողմ` հասկանալու` ինչ է եղել, Վազգենին ԱԺ էինք ճանապարհել, սպասում էինք աշխատանքային օրն ավարտվի, տուն գնանք… Հետաքրքիր է` ինչու հայտնվեցինք 27-ի մեջ, այլ «դեժավյուներից» եկեք խոսենք:
-Գիտես, դեժավյուները մի քիչ էլ վախեցնում են, քանզի դառնում ենք արդեն թանգարանային (ծիծաղում է- հեղ.):
-Մի վախեցեք թանգարանից, ճահիճներն ավելի սարսափելի են: Ի դեպ, պարոն Մկրտչյան, ասվում է` երբ դասը լավ չեն սովորում, ճակատագիրը «փիս խասիաթ» ունի, անվերջ կրկնում է նույն դասը: Ահա և Դուք չորրորդ անգամ նույն «դասարանում եք», փաստորեն, պարո՜ն Մկրտչյան:
-Կարծես թե` հա, «ծույլիկ» չեմ, պարզապես ես պատասխանատու մարդ եմ, եթե որոշումը կայացվում է, ես պարտավոր եմ այն կատարել: Ներքին աշխարհով էլ մշտապես կրթության ոլորտում եմ եղել, անելիքներ էլ շատ կան:
-Պարոն Մկրտչյան, եկեք պրագմատիզմից հեռանանք, նայենք այդ ամենին հոգևորի կողմից` Դո՞ւք եք կանչել, թե՞ Ձեզ են կանչել` ներքին առումով, չորս անգամ նույն պաշտոնին:
-Առաքելության խնդիր կարող է լինել, գիտես, երկար չեմ խորհել այդ մասին, գուցե փորձեմ:
-Իսկ Ձեր մեջ ապրող նախկին փոխարտգործնախարա՞րն ինչ բանի է. ինչ է, ի վերջո, նա մտածում այն ամենի մասին, ինչ տեղի ունեցավ մեզանում` ապրիլի սկզբին:
-Ամենակարևորը թերևս այն էր, որ Հայաստանն ապացուցեց` իրապես հայաստանակենտրոն քաղաքականություն իրականացնող երկիր է և կարող է արժանապատվորեն իրեն պաշտպանել:
-Իսկ որպես պատմաբան, ընդ որում, դաշնակցական պատմաբան, Լևոն Մկրտչյանն ի՞նչ է կարծում` Ալիևը միայնակ, ինքնագլուխ կարո՞ղ էր գնալ նման արկածախնդրության:
-Միանշանակորեն Թուրքիայի հովանավորությունը և ծրագրավորումն առկա էին, և կարծում եմ` տարածաշրջանային ինչ-որ մեծ գործընթացի սկիզբ էր սա:
-Ինչ-որ բան գիտեք, չե՞ք ասում։ Ի՞նչ նկատի ունեք:
-Ոչ, ոչ, պարզապես, կարելի է հասկանալ դա` ելնելով նույն պատմության` Ձեր մատնանշած դասերից: Պարզապես, մենք պետք է կարողանանք մեր շահերը լավագույնս գիտակցել և պաշտպանել, ինչն էլ արեցինք:
-Նորից դիմում եմ Ձեր «ներսի» փոխարտգործնախարարին. արտաքին գործերով տևական ժամանակ զբաղված Լևոն Մկրտչյանն ի՞նչ է կարծում` հնարավո՞ր է ստատուս քվոյի փոփոխություն ղարաբաղյան խնդրում` ելնելով վերջին զարգացումներից:
-Գիտեք, բանակցային սեղանի շուրջ մենք մշտապես նստել ենք հստակ չափորոշիչներով, գիտենք` ինչ ենք ուզում, ինչն է մեզ համար մերժելի ի սկզբանե, և մինչև ուր կարող են լինել մեր կողմից, այսպես ասած, զիջումները: Եվ եթե հակամարտող կողմը հասկանա, որ խաղաղությունն ու բանակցային գործընթացն այլընտրանք չունեն տարածաշրջանում, հնարավոր է ոչ մեծ, սակայն ինչ-որ բանի հասնել, ինչի հույսերն առանձնապես մեծ չեն` հաշվի առնելով, թե մեր դիմաց ով է կանգնած։ Իսկ ինչ վերաբերում է բուն ստատուս քվոյին, միակ փոփոխությունը, որ կարող է լինել, միայն միջազգային հանրության կողմից Լեռնային Ղարաբաղի անկախության ճանաչումն է:

Ճեպազրուցեց
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԸ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ