«Քեզի տփել կըլնի՞, տո տնաշեն»

ՍԵՅՐԱՆ ՍԱՐՈՅԱՆ (ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ)

-Պարոն Սարոյան, լավ չի, էլի՛, որ Ձեր կոնյակը չի ծախվում, Դուք ու գյուղացիներն ստիպված ողջ օրը խմում-խմում եք:
-Ճիշտն ասած, չեմ էլ փորձել շուկա մտնել, որ ծախեմ: Կոնյակը ընենց բան ա, որ ինչքան մնում, էնքան լավանում ա: Ժամանակը կգա, կծախենք, էլի, մի շտապա:
-Բա Ձեր ներդրումնե՞րը:
-Էդ էլ կա: Այ, նայի, ինչ եղավ էս անգամ, գյուղացին խաղող ուներ, մենք կուզեինք մթերել, տեղ չունեինք լցնելու էդ խաղողը: Տասը տարի ա մթերել ենք, բայց մե՜ շիշ չենք ծախել:
-Է՜, էդ դեռ ոչինչ. ասում են` էլ չեք դառնալու պատգամավոր:
-Ո՞վ է ասում, որ չենք դառնալու:
-«Ի՛նքը»:
-Կասի` մենք էլ չենք դառնա, ի՞նչ խնդիր ա:
-Չի ասե՞լ դեռ:
-Չէ, ըտենց խոսակցություն դեռ չի եղել:
-Իսկ պատրա՞ստ եք այդ մարտահրավերին:
-Ո՞ր մարտահրավերին:
-Պատգամավոր չդառնալու:
-Պատգամավորը կյանքի ապրելու կամ չապրելու խնդիր չի: Դու մոռացե՞ր ես, որ իմ պատգամավոր դառնալուց հետո ինչքա՜ն գործ եմ արե իմ ընտրատարածքներում: Երբ բանակաշինությունից հետո եկա, մտա քաղաքականության մեջ, դու հիշո՞ւմ ես մեր դպրոցների, ճանապարհների վիճակը, էսօր տենում ես, չէ՞, ինչ վիճակ ա։ Բա դե` ասում ես:
-Այո, պարոն Սարոյան, դա կա, բայց այդ ամենն անցյալում է։
-Էն ժամանակ, որ բանակ էինք սարքում։ Էն ժամանակ, որ նախագահը դուրս եկավ բանակից, ես հետը դուրս եկա, եկա` դարձա պատգամավոր, ինքը ոնց կասի` ընենց էլ կըլնի:
-Այ պարոն Սարոյան, շատ գաղափարական ստացվեցիք էս պահին: Իսկ հիշո՞ւմ եք` մեր առաջին հարցազրույցի ժամանակ ինչ էի հանել Ձեր գլուխը:
-Ի՞նչ էիր հանե:
-Դե, քիչ էր մնացել, որ ինձ «տփեիք», հետո Ձեզ բացատրել էին, որ մեզ` լրագրողներիս, չեն «տփում», այդպես չեն պատասխանում։ Կարծես ամեն ինչ ընկավ տեղը:
-Ա՜յ քեզ բան, ա՜յ քեզ բան, ես ե՞րբ եմ ասե` քեզ կտփեմ: Քեզի տփել կըլնի՞, տո տնաշեն: Հա, համ էլ դու շառ ես:
-Դե, սիմվոլիկ եմ ասում «տփել». բա ո՞նց էր Շմայսն ասել` «կտփեմ», մի վատ, շատ վատ բառ էլ էր օգտագործել Սեյրան Օհանյանի դեմ գրողների առնչությամբ, ասել էր` «կբռնաբարեմ»:
-Դե` լա՜վ էլի, լա՜վ էլի… բա, ուրախությունից էլ չե՜ն մեռնի…
-Փոխանակ դատապարտեք, ինչե՜ր եք ասում:
-Դե, բայց ի՞նչ է ասե Շմայսը. ուղղակի էդ մի բառը կոպիտ է ասե: Համ էլ ես չե՞մ ասե, որ Շմայսին, ինձ կարելի է քֆուր տալ:
-Չէ, «սարն ամենքինն է հավասար», չի կարելի:
-Զինվորական մարդ ենք, ցարական բանակից է եկել էդ սովորույթը. զինվորականները կարան:

Ճեպազրուցեց
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԸ

Հեղինակի նյութեր

• Աղոթարան
• Ա՜խ, եր­նեկ էս նոր տա­րին
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Երեք նա­խա­գահ­նե­րի կո­դե­րը
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Ո՞վ է նա
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Но ставки сде­ла­ны, госпо­да!
• Ռի­տա Ա­լեք­սանդ­րով­նա, վեր տար քեզ հետ Ար­ցա­խի հա­մար մեր նա­հա­տակ ՏՂԵՐ­ՔԻՆ...
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան
• Աղոթարան

Մեկնաբանություններ