Պատրա՞ստ է Թուրքիայի նախագահը իր խոսքին տեր լինել

Ռուսական կործանիչը խփելուց հետո ռուս-թուրքական հարաբերությունները գլխապտույտ զարգացում են ապրում՝ երկու երկրների նախագահները մեկը մեկին գերազանցող հայտարարություններ են անում, որոնց հետևանքը առայժմ փոխհարաբերությունները զրոյական մակարդակի բերելն է: Նրանց նվիրական ոտնահետքերով շարժվող քարոզչամեքենան ավելի է խորացնում անջրպետը: Առայժմ կոնֆլիկտը վերընթաց կորի մեջ է: ՀՀ ԱԺ փոխնախագահ Հերմինե ՆԱՂԴԱԼՅԱՆԻՆ խնդրեցի իր տեսակետը հայտնել՝ երբ Էրդողանը հայտարարեց, որ պատրաստ է հրաժարական տալ, եթե Պուտինն ապացուցի, որ ինքը ԻՊ-ից նավթ է գնում, իսկ եթե չապացուցի, թող ինքը հրաժարական տա, ո՞ր ատյանում պետք է ապացույցները քննարկվեն, ո՞վ է դատավորը: Հռետորական չե՞ն Թուրքիայի նախագահի հարցադրումները:

-Քաղաքական հռետորաբանություն է հենց հարցադրումը, զուտ քաղաքական պոպուլիզմ: Արևելքում տղամարդու խոսքն այլ արժեք ունի, պատրա՞ստ է Թուրքիայի նախագահը իր խոսքին տեր լինել: Իհարկե, ինչպես բազմաթիվ քաղաքական գործիչներ, նա ևս կարող է հանգիստ շարունակել պաշտոնավարումը՝ առանց հիշելու տարբեր ժամանակներում ու տարբեր առիթներով արած զանազան հայտարարությունները: Ո՞ր երկրի նախագահը հրաժարական կտա կամ կշարունակի պաշտոնավարել, այդ երկրի ժողովուրդը պիտի որոշի: Այսօր աշխարհը հաղորդակցության և կապի միջոցների այնպիսի մակարդակի է հասել, որ ցանկության դեպքում հարյուրտոկոսանոց հավաստիությամբ կարող են պարզել, թե ով, որտեղ, երբ, ինչպես՝ ինչ էր անում: Առավել ևս՝ երբ խոսքը գործընթացի մասին է՝ նավթով բարձված բեռնատարների համարյա կենդանի խողովակի, այդքան էլ հեշտ չէ այլ մեկնաբանություն գտնել: Անգամ եթե մինչ այդ կարողացել ես ստանալ քաղաքական աջակցություն քո գործողությունների համար այլ երկրներից: Քարտեզը, տեղանքը, փաստերը հնարավոր չէ շրջանցել:
-Նկատի ունեք ռուսական խփված ռմբակոծի՞չը:
-Նաև: Ի՞նչ պարտադիր էր խփել անզեն ինքնաթիռը, որը ամենաբուռն ցանկության դեպքում էլ չէր կարող վտանգ ներկայացնել, ի՞նչ պարտադիր էր այդ ինքնաթիռը խփելու համար խախտել Սիրիայի օդային սահմանը: Օդագնացության կանոններ կան, որոնք սահմանում են՝ ինչ անել սահմանախախտ ինքնաթիռ հայտնաբերելիս: Ո՞րն էր Անկարայի հիմնավորումը: Սեփական տարածքի պաշտպանությունը դուրս է գալիս՝ ինքնաթիռի անզեն լինելու պարագայով, մնում է քաղաքական հիմնավորումը, որին փաստացի աջակցում է ՆԱՏՕ-ն՝ իբրև անդամ երկրի պաշտպանություն:
-Ձեր կարծիքով՝ առևտրատնտեսական շահերը չե՞ն հավասարակշռի քաղաքական առճակատմանը: Ինչքա՞ն կտևի դիմակայությունը:
-Կանխատեսումն անշնորհակալ գործ է: Առայժմ երկու կողմից էլ շատ լուրջ են վերաբերվում հարաբերությունները ավելի սրելու, ավելի ճիշտ՝ դիմացինին ոչինչ չզիջելու գործին:
-Կարծես՝ լավ էլ պատրաստած էին միմյանց հին ու նոր հաշիվներ ներկայացնելուն:
-Այնպես չէ, որ Մոսկվայում չէին պատկերացնում, թե Անկարան իրենից ինչ է ներկայացնում և ինչ կարող է անել: Կամ՝ Անկարան չգիտի՝ ինչով պատասխանել ռուսական կողմի քայլերին: Տնտեսական պատժամիջոցները երկսայր են՝ վնասները միակողմանի չեն լինում: Քաղաքական հարաբերություններին հիմքին՝ վստահության մթնոլորտին, այնքան մեծ հարված է հասցված, որ անգամ տնտեսական հարաբերությունների դադարեցումով ստացվող վնասները երկրորդական նշանակություն ունեն արդեն:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ