ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը հեռախոսազրույց է ունեցել Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հետ։ Վերջինս փորձել է հավաստիացնել, որ Ադրբեջանի ջանքերի շնորհիվ տարածաշրջանում նոր իրողություններ են ի հայտ եկել, և որ Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև խաղաղության պայմանագրի նախաձեռնողը հենց Բաքուն է: Ալիևը դարձյալ պնդել է Հայաստանի Սահմանադրությունը փոխելու և ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի գործունեությունը դադարեցնելու մասին իր պահանջները։               
 

«Էնպես չի, որ պառլամենտում ոչ մեկը բան չի հասկանում»

«Էնպես չի, որ պառլամենտում ոչ մեկը բան չի հասկանում»
06.10.2015 | 00:50

ՇՈՒՇԱՆ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ (ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ)

-Տիկին Պետրոսյան, «ամառն անց կացավ, հոտն իջնում է տուն», իսկ Դուք դեռևս ահավոր «զագար» ունեք, այդ որտե՞ղ եք այդպես «այրել» Ձեզ, որ արևայրուքը ոչ մի կերպ չի նահանջում:
-Շորժայում՝ նկարիչների հանգստյան տանը:
-Ա՜խ, ասում եմ ծանոթ «արև» է, միայն հայաստանյան արևն է ի զորու այսքան չքնաղ «այրել»։ Դեռ գնո՞ւմ եք Շորժա:
-Դե՛ռ։ 1991-ից:
-Չե՜ք դավաճանել Դուք Ձեր «Նուարդին» այլոց նման` Հունաստան, Դուբայ, Մարոկկո գնալով:
-Չե՛մ:
-Բայց, տիկին Պետրոսյան, ես մի քանի տարի առաջ եղա այնտեղ. ահավոր անմխիթար վիճակում էր հանգստյան տունը, ջուրը` սառը, պայմանները` ահավոր էին, անտեր ու խղճուկ, բայց արևը` այո՜, արևն ամեն ինչ էր:
-Ես արտիստ եմ, չէ՞, որ հասակ եմ առել այդ «արևի» տակ, ի՞նչ կապ ունեն վիճակը, պայմանները, կարևորը հարազատությունն է, ներքին կապը` Սևանի ու Շորժայի հետ:
-Այո՜, է՛, մենք «բոլորս-բոլորս` արտիստներ ենք որբ», Շուշան, այն տարի, երբ ես ևս այնտեղ հանգստանում էի, Դուք ևս էնտեղ էիք, բայց դեռ պատգամավոր չէիք, մենք միմյանց չէինք ճանաչում. Դուք Ձեր փոքրիկ բալիկի հետ լողում-լողում էիք, ու ես հեռվից հետևում-հետևում էի այդ լողին:
-Հա՜, ինքն էլ մեկ տարեկանից Շորժայում լողում է:
-Եվ ուրեմն, ուզում եմ արտիստ Շուշանին հարցնել, սուբլիմացիայի «նորմերից» ելնելո՞վ է, որ Շուշանն այսօր զբաղվում է երիտասարդ նկարիչների խնդիրներով, որպեսզի ցրի՞ պատգամավոր լինելու «տագնապը», որպեսզի փախչի՞ դեպի սարերը, որ չտեսնի քաղաքականության ավերներն ու քաղաքական գործիչների «սֆաթը»:
-Չէ՜, չէ, չէ, պարզապես, շատ երիտասարդ նկարիչներ կան, որոնք հանրությանը հայտնի չեն, սակայն անչափ տաղանդավոր են և դեռ չեն «առնվել» որևէ հայտնի գործարարի կամ մեկենասի կողմից, ու ես փորձում եմ նրանց համար հարթակ ստեղծել` դրսևորվելու, աճելու:
-«Առե՞լ» է Շուշանը նրանց:
-Չէ, չէ, դրա մասին չէ խոսքը: Որպես կանոն, գիտեք, լավերը միշտ ընդհատակում են լինում, պետք է պեղել-գտնել ու բարձրացնել նրանց:
-Դե հիմա որ Դուք «առել» եք, էդ չի՞ նշանակում, որ ՀՀԿ-ն է առել:
-Չէ, չեմ առել: Ես ուզում եմ իրենց ցուցահանդեսները բացել, այդ թվում` պառլամենտում:
-Շուշան ջան, մեղք են էդ երեխեքը, «մի բեր» նրանց պառլամենտ:
-Էդպես չի, խնդիրը շատ կարևոր է, էդ երեխեքին պետք է ճանաչել տալ, որովհետև իրենք շա՜տ տաղանդավոր են, իրենք ընդհատակում են, որովհետև իրենց նկարները չեն վաճառվել, որովհետև, ինքներդ էլ գիտեք, նկար առնող-փող ունեցողներն էլ միշտ չէ, որ հասկանում են նկարից, էս երեխեքն էլ չգիտեն իրենց անելիքը, որովհետև ճանաչման, հասկացվելու, և վերջապես ներկ առնելու խնդիր կա:
-Շուշան ջան, էս պառլամենտում ո՛չ ոք արվեստից չի հասկանում, էստեղ անգամ քաղաքականությունից չեն հասկանում, որովհետև քաղաքականության համար խելք պետք չէ, էդ տաղանդավոր երեխեքին, նրանց նկարները բերում ես էստեղ, որ ի՞նչ անես, միանգամից էներգաթա՞փ լինեն:
-Է՜, ասում ես, է՛լի, որ տեսնես` ի՜նչ գործեր են անում էդ երեխեքը։ Համ էլ էնպես չի, որ պառլամենտում ոչ մեկը բան չի հասկանում, էդ հասկացողներն էլ չեն ցցվում պարզապես:


Ճեպազրուցեց Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 1397

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ