Նորություններ » «Ակրոպոլիսո՜ւմ էլ եմ եղել, Սինտոմայի հրապարակում էլ ելո՜ւյթ եմ ունեցել` նայելով Ակրոպոլիսի՜ն»

«Ակրոպոլիսո՜ւմ էլ եմ եղել, Սինտոմայի հրապարակում էլ ելո՜ւյթ եմ ունեցել` նայելով Ակրոպոլիսի՜ն»

25.09.2015 | 00:49

ԷԴՈՒԱՐԴ ՇԱՐՄԱԶԱՆՈՎ
(ՀՀ ԱԺ փոխխոսնակ)

-Պարոն Շարմազանովը, եթե գաղտնիք չէ, նորից Հունաստա՞ն էր մեկնել` հանգստանալու:
-Այո՛:
-Այդպես էլ գիտեի: Եվ ուրեմն` պարոն Շարմազանով, ես այսօր հատուկ եկել եմ Ձեզ մոտ, որպես խոստովանամայր, ճշտելու` ի՞նչ է կատարվում հայոց իշխող կուսակցությունում, մանավանդ Վահան Մարտիրոսյանի Ադրբեջան «անցումից» հետո: Բանն այն է, որ ես նույնպես եղա Հունաստանում այս ամառ և հասկացա, որ Հունաստանը չսիրելն անհնար է, և ես եկել եմ իմանամ` Դուք հո Ձեր հոգում գաղտնիորեն ուրիշ բաներ չե՞ք մտածում-անում. և ուրեմն` Ձեր երկու հայրենիքներից ո՞րն եք ավելի նախընտրում ու սիրում:
-Ես Ձեզ մի անգամ արդեն ասել եմ` երկու հայրենիքներս էլ պաշտում ու սիրում եմ հավասարապես. և՛ պատմական հայրենիքս, և՛ Հայաստանը:
-Կարո՞ղ է մեզ խաբում եք այս «հողին» վրա:
-Ճիշտ է, հույների մասին մեկ-մեկ ասում են` «коварный византиец», բայց ես էդ տեսակը չեմ:
-Չե՛ք: Հայի՞ «коварный» տեսակն եք:
-Չէ, հայի քրիստոնյա տեսակն եմ` առաքելական:
-Հունաստանն իսկապես աստվածների երկիր էր` իր աուրայով, այդ դեպքում Հայաստանն ինչերի՞ երկիր է, պարոն քրիստոնյա Շարմազանով:
-Հայաստանն էլ ճշմարիտ Աստծո երկիրն է:
-Վաո՜ւ, էս կարո՞ղ է գիտեիք գալու եմ, պատրաստվել եք: Իսկ որ Շարմազանովը շատ չի սիրում Հունաստանը, ինչո՞ւ է ամեն տարի Հունաստան գնում: Թող գնա Սևան, Դիլիջան` «там самая хорошая вода в мире»:
-Շարմազանովը շատ է սիրում Հունաստանը, շատ է սիրում Հայաստանը, բայց իր սիրտը այստեղ` Հայկական լեռներում է, հանց կասեր Սարոյանը:
-Չէ, հաստատ, պատրաստվել եք: Իսկ կարո՞ղ է Հունաստանում էլ ասում եք` իմ սիրտը «հոն տեղ» է: Շարմազանովը Հունաստանում լինելիս Աֆոն մեկնո՞ւմ է:
-Չէ՜, բախտ չեմ ունեցել այնտեղ լինելու:
-Ի՜նչ սխալ Շարմազանով եք: Ո՛չ Հունաստանը, ո՛չ Հայաստանը, է՛լ առավել` Ձեր խոնարհ ծառան Ձեզ երբեք չեն ների դա:
-Դե, որովհետև կանանց այնտեղ թույլ չեն տալիս լինել, իսկ ես Հունաստան եմ մեկնում մայրիկիս ու կնոջս հետ, չենք փորձել գնալ:
-Կգնայիք այնպես, ինչպես մնացյալ մահկանացուներս ենք գնում. հինգ հարյուր մետր հեռու կկանգներ նավը` Աֆոնից, «մանախները»` մեծ շուքով, Աստվածածնի գոտին ձեռներին, իրենց նավով կմոտենային Ձեզ, ու Դուք կապրեիք Ձեր կյանքի ամենամեծ հոգևոր փորձառությունը` կհարաբերվեիք Աստվածածնի, Աֆոնի այդքա՜ն բարձր էներգետիկայի հետ:
-Չէ, չեմ եղել. որոշել եմ այս անգամ տղայիս հետ գնալ ու լինել Աֆոնում:
-Աֆոնը պետություն է պետության մեջ, այնտեղ մտնելու համար «վիզա» է պետք. է՜, պարոն Շարմազանով, կնայեն Ձեր փաստաթղթերը, կտեսնեն` Դուք ՀՀ Ազգային ժողովի ՀՀԿ-ական փոխխոսնակ եք, կիմանան, որ ՀՀԿ-ն նոր սահմանադրությամբ ուզում է անվերջ պաշտոնավարել, Ձեզ, որպես մեծագույն մեղավորի, չեն թողնի մտնել Աֆոն:
-Սխալվեցիք. հոգևորականների և հոգևորների համար մեկ «վիզա» կա` դա Աստծո «վիզան» է:
-Կարո՞ղ է Ակրոպոլիսում էլ չեք եղել:
-Չէ, Ակրոպոլիսում շատ եմ եղել:
-Պարզ է, Ակրոպոլիսը քաղաքական «մարմին» է, քաղաքական էներգետիկա ունի, գնացել եք, որ էդ էներգետիկան «քաշեք Ձեր ջանը»։
-Ակրոպոլիսո՜ւմ էլ եմ եղել, Սինտոմայի հրապարակում էլ ելո՜ւյթ եմ ունեցել` նայելով Ակրոպոլիսի՜ն…
-Օհո՜, համարյա Սոկրատ:
-Ավելի շատ` Պերիկլես, չնայած Պերիկլեսը շատ տխուր վախճան ունեցավ` ժանտախտի համաճարակի ժամանակ մահացավ:
-Բայց ի՞նչ գիտեք, որ…
-Որ համաճարակի չեմ ենթարկվի՞:
-Չէ, արդեն ենթարկվել եք. սահմանադրության ընդունումը ընդդիմադիրները ՀՀԿ-ական ժանտախտ են համարում. սպասեք մի քիչ հեռու նստեմ: Ի դեպ, իսկ երբ Շարմազանովն այստեղ` ԱԺ-ում է ելույթ ունենում, կրկին դեպ Բաղրամյան 26 եք, չէ՞, նայում, մենք էլ մի քիչ` «կավարնիյ վիզանտիեց» ենք դարձել Հունաստանում: Պարոն Շարմազանով, եկեք դերերը փոխենք, հիմա էլ Դուք ինձնից հարցազրույց վերցրեք` Հունաստանից:
-Չէ՜, ես էդ տաղանդը չունեմ:
-Ոչինչ, անտաղանդ հույներ էլ են լինում: Էլ չեմ ասում` հանրապետականներ, բայց բոլոր դեպքերում իմացեք, որ ես շա՜տ սիրեցի Հունաստանը, իսկ հիմա հարցրեք` ի՞նչ էի անում Հունաստանի պառլամենտի բակում նույն այն օրը, երբ հրաժարական տվեց Ցիպրասը։
-Ինչո՞ւ հարցնեմ, առանց այդ էլ պարզ է:
-Պարզ չէ. այդ օրը, երբ ես գնացել էի հունական պառլամենտ, մի քանի ժամ հետո Ցիպրասը հրաժարական տվեց, ես որոշել էի գալ Հայաստան, գնալ Բաղրամյան-26, կանգնել այնքան, որքան կանգնեցի Ցիպրաս-26-ում, բայց մեկ էլ, ըհը, օրերս Ցիպրասը կրկին ընտրվեց։ Չի ստացվում, էլի՛, զոռով չի:
-Բա դե, տեսնո՞ւմ ես…